حيدر العبادي، نخست وزير عراق روز دوشنبه (28 مهرماه )در راس يك هيئت سياسي و اقتصادي - تجاري بلندپايه براي ديدار با مسئولان بلندپايه كشورمان و گفت‌وگو درباره توسعه روابط و همكاري‌هاي دو جانبه و همكاري‌هاي منطقه‌اي وارد تهران شد. هر چند پيش از اين، حيدر العبادي براي شركت در نشست مجمع عمومي سازمان ملل به نيويورك سفر كرده و با مقامات خيلي از كشورها از جمله مقامات كشورمان نيز ديدار كرده بود اما اين اولين سفر خارجي نخست وزير جديد عراق است كه به طور رسمي به خارج از كشور صورت مي‌گيرد و نشان مي‌دهد كه دولت جديد عراق نيز همانند دولت‌هاي پيشين اين كشور( كه بعد از سقوط رژيم بعثي صدام بر سركار آمده‌اند )توسعه و گسترش روابط و همكاري با ايران را در اولويت سياست خارجي و منطقه‌اي خود قرار داده است.
آغاز اين سفر دو روز بعد از تكميل روند تشكيل دولت جديد عراق (كه از چند هفته پيش در جريان بوده ) نشانگر تمايل دولت جديد عراق به گسترش همه‌جانبه روابط و همكاري‌هاي عراق با جمهوري اسلامي ايران در همه حوزه‌هاي اقتصادي- تجاري، سياسي –اجتماعي و امنيتي –نظامي است. اين سفر يك پيام ديگر نيز دارد و آن اينكه برخلاف آنچه كه برخي از محافل عربي و غربي تصور مي‌كردند تغيير نخست وزير عراق و جايگزيني حيدر العبادي به جاي نوري مالكي هيچ وقفه‌اي در روند روبه تصاعد و شتابان روابط و همكاري‌هاي همه جانبه روابط دو جانبه عراق و ايران ايجاد نكرده است كه اين از نهادينه شدن و غير شخصي شدن روابط دو كشور حكايت دارد. هر چند اكنون و به خصوص بعد از تشكيل ائتلاف به اصطلاح ضد داعش خيلي از كشورهاي منطقه حتي آنهايي كه پيش از اين براي تغيير نظام سياسي جديد عراق تلاش مي‌كردند براي بهبود و عادي‌سازي روابط با عراق تمايل نشان مي‌دهند (مانند عربستان )و حتي در اين راستا نبيل العربي، دبير كل اتحاديه عرب در راس يك هيئت از سوي اين اتحاديه پيش از آغاز سفر حيد العبادي به ايران به بغداد سفر كرد، اما ترديدي نيست كه اگر حمايت‌ها و پشتيباني‌هاي جمهوري اسلامي ايران نبود نظام سياسي جديد عراق هرگز دوام و قوام نمي‌يافت و قرباني سياست‌هاي براندازانه مخالفان يا بده و بستان‌هاي سياسي ميان دولت‌هاي مرتجع عربي و دولت‌هاي غربي قرار مي‌گرفت. در واقع وضعيت ناشي از شكل‌گيري دولت و نظام سياسي جديد در منطقه از ايران و عراق دو متحد طبيعي ساخته بود و همين وضعيت موجب شده بود كه دو كشور در شرايط مختلف و بحران‌هاي پيش آمده در كنار هم قرار گيرند و به پشتوانه يكديگر از اين مراحل با موفقيت عبور كنند. حفظ اين شرايط (اتحاد طبيعي ) براي عبور از بحران‌هاي پيش رو نيز ضروري است و اين موضوع از اين جهت اهميت دارد كه امكان دارد برخي از اعضاي عربي ائتلاف به اصطلاح ضدداعش براي جدايي عراق از ايران و سوريه به وسوسه بيفتند يا حداقل در پيوندها و همكاري‌هايي كه بين اين سه كشور در سال‌هاي گذشته ايجاد شده بود، اخلال ايجاد كنند. از اين ديد حفظ روابط و همكاري‌هاي ديرينه ميان ايران و عراق جديد از اهميت مضاعف در وضعيت كنوني برخوردار است و اولين سفر حيدر العبادي به ايران حاوي پيام‌هاي معنادار در اين باره است. البته اين احتمال نيز وجود دارد كه با توجه به ذوب شدن تدريجي يخ‌هاي روابط عراق و عربستان از اين فضا براي بهبود روابط ايران و عربستان استفاده شود و بخشي از مأموريت اعلام نشده سفر حيدرالعبادي در اين رابطه بوده باشد. اما ترديدهايي كه در اين باره وجود دارد اين است كه اولا هنوز بهبود روابط عربستان و عراق جديد از مرحله حرف فراتر نرفته است و مواضع اعلامي عربستان در قبال دولت جديد عراق ابعاد عملي به خود نگرفته است و دوم اينكه جنگ جديدي كه عربستان در اوپك با ارزان فروشي نفت شروع كرده همه كشورهاي عضو اين سازمان از جمله عراق را نيز مورد هدف و تحت تاثير قرار داده و ادامه اين روند چالش‌هاي جدي براي برنامه‌هاي اقتصادي و بازسازي دولت جديد عراق ايجاد خواهد كرد. از اين ديد تحولات جديد در بازار نفت زمينه‌ها و ضرورت‌هاي جديد در روابط و همكاري‌هاي ميان ايران و عراق براي بازگرداندن ثبات به بازارهاي جهاني ايجاد كرده است و به نظر مي‌رسد اين دو كشور از توانايي و ظرفيت‌هاي لازم در اين زمينه برخوردارند و از اين جهت آثار و نتايج مثبت سفر حيد العبادي به ايران فراتر از ابعاد دو جانبه باشد ضمن آنكه اين سفر با توجه به امضاي موافقتنامه‌هاي جديد وبستر‌سازي براي اجراي توافقنامه‌هاي گذشته در افزايش حجم مبادلات تجاري و گسترش روابط و همكاري‌هاي اقتصادي بسيار مؤثر خواهد بود. از اين رو در مجموع اولين سفر حيدرالعبادي نخست وزير دولت جديد عراق به ايران از هر دو بعد دوجانبه، منطقه‌اي و حتي بين‌المللي (در ارتباط با بازارجهاني نفت و مسائل مربوط به مقابله با داعش) حائز اهميت است و به نظر مي‌رسد داراي آثار و نتايج مثبت در هر سه بعد خواهد شد اما با اينحال نبايد از چالش‌هاي پيش رو نيز غافل شد كه البته در سايه حفظ و تداوم روابط و همكاري‌هاي صميمانه و دوستانه دو كشور در سال‌هاي گذشته قابل مهار است و مي‌توان باز هم با موفقيت از اين مراحل عبور كرد.
