واشنگتن تايمز :

شيپور جنگ اوباما عليه داعش بوق اسباب‌بازي است

ائتلاف بين‌المللي به رهبري امريكا درحالي خود را براي مقابله با داعش آماده مي‌كند كه برخي تحليلگران به دليل نبود استراتژي منسجم در اين ائتلاف آن را ناتوان مي‌دانند. واشنگتن تايمز در مقاله‌اي با اشاره به شكست ائتلاف عليه داعش نوشت: متحدان معمول امريكا هم او را در برابر داعش همراهي نمي‌كنند. به نوشته اين روزنامه، ائتلاف اوباما صدايي مانند بوق اسباب بازي دارد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، «‌وسلي پرودن‌» تحليلگر واشنگتن تايمز روز يك‌شنبه در يادداشتي در خصوص تلاش باراك اوباما براي ايجاد ائتلافي عليه داعش و انجام حملات هوايي عليه اين گروه تروريستي در عراق و سوريه بدون حضور ايران به بي‌علاقگي دوستان و متحدان سنتي ايالات متحده براي مشاركت در اين عمليات اشاره كرد. وي در ابتداي يادداشت خود به اين موضوع مي‌پردازد كه خود اوباما هم دقيقا نمي‌داند چه مي‌خواهد و چه برنامه‌اي دارد. پرودن نتيجه مي‌گيرد كه به همين جهت متحدان امريكا تمايلي براي شركت در ائتلاف اوباما عليه داعش ندارند.

او مي‌نويسد: رهبران مؤثر هرگز در شيپور نامطمئن نمي‌دمند زيرا اين شيپور نه روحيه بخش است و نه تشويق مي‌كند و تنها هوا را مسموم مي‌كند. بهتر است اصلا در چنين شيپوري دميده نشود. باراك اوباما رئيس‌جمهور امريكا مي‌گويد مي‌خواهد وحشي‌هاي داعش را «تضعيف و نابود كند»، اما او آن را يك جنگ نخواهد ناميد، لزوما تا حصول نتيجه پيروزي نخواهد جنگيد  و حتي دشمن را به درستي توصيف نخواهد كرد. اوباما اصرار دارد كه داعش حتي اسلامي هم نيست. چه كسي براي فراخوان چنين جنگي صف آرايي مي‌كند؟ اوباما تاكنون تنها ائتلافي از بي‌‌علاقه‌ها را سازمان داده است. حتي متحدان معمول امريكا هم پاسخ منفي مي‌دهند.
 انگليس، متحد قديمي قابل اعتمادي كه با مشكلات شديدي در داخل مواجه است، مي‌گويد اين بار در حملات هوايي، حتي عليه وانت بار‌ها و ارابه‌ها، شركت نخواهد كرد. آلمان هم به واشنگتن مي‌گويد آنها را از جنگ كنار بگذارد. فرانسه حاضر است با امريكا همراهي كند اما به شرطي كه ايران، كه فرانسه با آن به دقت روابط تجاري برقرار كرده، به اين ائتلاف بپيوندد. اوباما اين مورد را يك شوخي بي‌مزه تلقي مي‌كند. عراق در اين ائتلاف است و كردها هم به همين ترتيب، كه ممكن است مفيد باشند و شورشيان سوريه هم هستند، هر چند كه مشخص نيست به چه هدفي. به اين ترتيب يك اتحاد پنج عضوي تشكيل مي‌شود.

به گفته وي، اين ائتلاف، ائتلافي نيست كه جورج بوش در مبارزه موفقيت آميز خود براي باز پس‌گيري كويت از صدام حسين گرد هم جمع كرد. جناح چپ او را متهم كردند كه ‌«به تنهايي به جنگ مي‌رود‌» در حالي كه بوش ائتلافي از 37 كشور داشت و هرگز تنها نبود. اوباما رئيس‌جمهوري است كه «تقريباً به تنهايي به جنگ مي‌رود.» اينكه دقيقا او كجا مي‌رود، كاملاً مشخص نيست. شيپور او صدايي مانند بوق اسباب بازي دارد. اوباما گفت: «‌انتظار» دارد تلاشش براي جلب حمايت كشورهاي عربي خاورميانه نتيجه‌بخش باشد.» اوباما كه قبلا گفته بود هيچ استراتژي‌‌اي براي شكست دادن وحشي‌هاي داعش ندارد، اكنون از روند و مراحل صحبت مي‌كند. او ابتدا مجبور بود عراقي‌ها را به ايجاد دولتي تشويق كند كه شامل همه گروه‌ها باشد، نه فقط مجموعه‌اي از قبايل متخاصم داراي پرچم كه با هم رقابت مي‌كنند. سپس او توانست دستور حملات هوايي عليه وانت بارها و كاميون‌ها را صادر كند.
او مي‌گويد: «‌مرحله سوم، به ما اجازه خواهد داد با داعش بجنگيم وتلاش‌هاي خود را گسترش دهيم.‌» گفت‌وگوها مي‌تواند خوب باشد، اما تنها در صورتي كه از قطعيت عمل برخوردار باشد. اگر در پي گفت‌وگوهاي ديگري باشد، بحث مي‌تواند مهلك باشد. اكنون جهان در نوع ديگري از جنگ قفل شده است و امريكا نوع ديگري از رهبر را دارد. اوباما هيچ فرصتي را هدر نمي‌دهد كه به دشمن اطمينان دهد دل او با جنگ نيست. او در پايگاه هوايي مك ديل در ايالت فلوريدا به سربازان گفت: به عنوان فرمانده كل قواي شما، من، شما و بقيه نيروهاي مسلح‌مان را براي جنگ ديگري در عراق نخواهم فرستاد. هدف ارزشمند است، اما هيچ فرمانده ارزشمندي با گفتن اين جمله به سربازان خود كه جنگ‌شان ارزش جانفشاني را ندارد تلاش نمي‌كند به آنها روحيه بدهد.