عمليات نصر 4 در ادامه عمليات كربلاي 10 و با طراحي و فرماندهي سپاه پاسداران، در سه محور اجرا شد. هدف اين عمليات، پيشروي به سوي سليمانيه از شمال شرق با اهداف تصرف شهرك«ماووت»، استقرار روي ارتفاع «ژاژيله» و ايجاد زمينه تصرف ارتفاع «گرده‌رش» طراحي و در تاريخ 31 خرداد 66 با رمز مبارك «يا امام جعفر صادق (ع)» در ساعت 2 بامداد از «قرارگاه نجف» به اجرا درآمد. در اين عمليات، رزمندگان در دو شبانه‌روز موفق شدند به اكثر اهداف مورد نظر دست يابند. متقابلاً نيروهاي ارتش عراق در روزهاي بعد، چندين بار پاتك كردند كه همه به شكست انجاميد.
رزمندگان، پس از شناسايي منطقه توسط نيروهاي اطلاعات عمليات، مجهز به سلاح سبك و نيمه‌سنگين، حركت خود را از خطوط عمليات كربلاي 10 و محورهاي اطراف آن به سمت هدف آغاز كردند و پس از راهپيمايي طولاني و با حفظ اصل غافلگيري، به محورهاي عملياتي شهر ماووت نزديك شدند. در اين عمليات لشكر «قدس» گيلان مانند ديگر لشكرها مأموريت يافت كه خطوط دشمن را درهم بشكند. اين لشكر با نيروهاي مجرب خود به عمق خاك عراق و سمت شهر ماووت نفوذ كرد و پس از پشت‌سر گذاشتن موانع، در شرايط سرد و يخبندان منطقه، به خطوط تماس دشمن نزديك شد. يورش بي‌امان به مواضع دشمن آغاز و با شليك گلوله منوّر از دو سمت، منطقه را مثل روز روشن كرده بود. نيروهاي زخم خورده دشمن با شليك انواع گلوله سعي كردند تا مانع نفوذ رزمندگان به خطوط پدافندي آنها بشوند، ولي برتري آتش قواي ايراني مانع تحركات دشمن شد. در اين عمليات لشكر قدس با دو تيپ، به استعداد پنج گردان پياده، موفق شد طي دو مرحله مأموريت خود را صددرصد با موفقيت به انجام برساند. سرعت‌عمل رزمندگان لشكر قدس به حدي بود كه معاون تيپ مستقر در ژاژيله عراق به اسارت نيروهاي اسلام درآمد. در اين عمليات نيروهاي ايراني در دو شبانه‌روز موفق شدند به اكثر اهداف مورد نظر دست يابند. نيروهاي دشمن نيز متقابلاً در روزهاي بعد چندين‌بار اقدام به پاتك كردند كه همه اين اقدامات به شكست انجاميد.
در جبهه خودي نيز با اعزام يگان‌هاي تازه‌نفس به منطقه چند عمليات به منظور دفع نواقص محورهاي شاخ قشان و تپه دو قلو انجام شد. اين عمليات پس از 15 روز پايان يافت كه آزادسازي شهر ماووت و ارتفاعات ژاژيله، شاخ قشان، يال غربي، گولان، تپه دوقلو (بالو كاوه)، دشت بالوسه و نيز ترميم برخي از خطوط پدافندي عمليات كربلاي 10 بود. در اين عمليات تعداد 557 نفر از نيروهاي دشمن به اسارت نيروهاي ايراني درآمدند و بيش از 6هزار نفر از نيروهاي دشمن كشته و زخمي شدند. در اين عمليات سردار «مهدي خوش سيرت»، فرمانده «تيپ 2 لشكر قدس» گيلان به شهادت رسيد.
لشكرهاي ديگر نيز پس از نفوذ به عمق 25 كيلومتري خاك عراق، هجوم خود را از محورهاي مختلف به نيروهاي عراق آغاز كردند و پس از نبردي سنگين موفق شدند ارتفاع «ژاژيله»، «اسپيدر دره» و تمامي راه‌هاي مواصلاتي منتهي به شهر ماووت را به كنترل خود دربياورند و مسدود كنند. همچنين «تيپ 443 از لشكر 27» عراق هدف سنگين‌ترين حمله قرار گرفت و به همراه بيش از نيمي از امكانات «تيپ 603» پياده در اين عمليات منهدم شد. رزمندگان براي تصرف شهر ماووت، جنگ را شدت بخشيدند. يگان تخريب نيز همراه و همگام با رزمندگان براي خنثي ساختن ميادين مين به پيش تاخت. رزمندگان ايراني با توجه به كوهستاني بودن منطقه و با به كارگيري تاكتيك‌هاي ويژه جنگ كوهستاني و هماهنگي عالي همه موانع را از سر راه برداشتند كه در اين ميان 27 دستگاه تانك و نفربر عراق منهدم و پنج دستگاه نيز به غنيمت گرفته شد.
آتشبار نيروهاي ايراني كه تا قبل از شروع عمليات خاموش بود، با آغاز درگيري مواضع دشمن را به شدت زير آتش گرفت و خسارت سنگيني به آنها وارد كرد، به طوري كه منطقه مملو از اجساد بعثي‌ها و لاشه‌هاي سوخته و نيم‌سوخته ادوات زرهي آنها شد. فرماندهان ارتش عراق براي جلوگيري از پيشروي رزمندگان اسلام و همچنين تقويت روحيه نيروهاي خود، نيروهاي هوايي را وارد معركه كردند. آتشبار ضدهوايي ايران به مقابله با جنگنده‌هاي دشمن پرداخت و يك فروند از آنها را مورد هدف قرار داد و ساقط كرد. رزمندگان با تثبيت مواضعي كه تصرف كرده بودند و به غنيمت گرفتن مهمات دشمن، مقدمات آزادي شهر ماووت را فراهم كردند و اين شهر در يك قدمي آزادي قرار گرفت. يگان مهندسي ـ رزمي با تمام امكانات تلاش كرد تا جاده‌هايي را براي عبور خودروها به منظور تداركات رزمندگان هموار كند.
