قرار بود حكايت 2006 تكرار نشود. حكايتي كه پرونده‌اش هرگز پيگيري و عواملش بازخواست و توبيخ نشدند! قرار بود ديگر مسافران برزيل سرگردان نشوند و پيراهن‌هايي كه براي تماشاگران ايراني در نظر گرفته شده بود به قيمت گزاف فروخته نشود و پولش در جيب برخي نرود! قرار بود اين بار اتفاقات تلخ گذشته تجربه شده باشد تا ديگر بليت‌ها در بازار سياه فروخته نشود و هواداران ايران بازي‌ها را از هتل به تماشا ننشينند وقتي پول هنگفتي بابت تهيه بليت‌ها پرداخت كرده‌اند. قرار بود اتفاقات تلخ 2006 كه لكه سياهي بود بر پرونده برخي آقايان كه هنوز هم بدون مشكل بر سركار هستند و هرگز سؤال و جواب هم نشدند تكرار نشود، اما همه قرارها مثل قرارهاي 2006 بي‌قرار شد و تاريخ باز هم براي دوستداران تيم ملي كه مي‌خواستند بازي‌هاي كشورشان را از نزديك تماشا كنند تكرار شد. باز هم همان حكايت قديمي كه البته باز هم هيچ اميدي به پيگيري آن نيست!
قرار بود اتفاقات تلخ گذشته تكرار نشود، اما چه قراري وقتي مسئول و باني اين قرارها بي‌توجه به همه اين مسائل در حال تفريح و گشت و گذار در برزيل است و بيشتر وقتش به گرفتن عكس از خود و دوستانش مي‌گذرد. چه قراري وقتي كفاشيان، رئيس فدراسيون به جاي توجه به اصول و قواعد مديريتي و بدون توجه به اينكه اصلاً براي چه كاري و با چه هدفي راهي برزيل شده است، در پي گرفتن ژست‌هاي مضحك براي لنزهاي دوربين‌هاي مختلف است!
باز هم شاهد همان اتفاقات گذشته هستيم. آقايان مسئول كه البته بي‌خبر از اين اخبار تلخ هم نيستند، در پي تفريح‌هاي خود هستند و در عوض مردم سرگردان شهرهاي برزيل. باز هم آنچه گفته شده بود بايد به دست هواداران ايران برسد كم است و از سر و ته آن زده‌اند! باز هم آمار و ارقام با هم نمي‌خواند. نه تنها آمار و ارقام اقلام فرهنگي كه قرار بود در اختيار ايراني‌هاي حاضر در برزيل قرار بگيرد، كه آمار و ارقام دريافتي‌ها از مسافران هم با هم نمي‌خواند. باز هم وعده‌هاي داده شده مانند سال 2006 پوشالي بودند. باز هم خبري از هتل‌هاي پنج ستاره با سه وعده غذايي نيست و باز هم مسافران سرگردان كوچه پس كوچه‌ها و شهرهاي برزيل هستند. اتفاقي كه هشت سال پيش در آلمان رخ داده بود و قرار بود ديگر تكرار نشود. اما چرا نبايد اتفاقات تلخ آن سال بار ديگر تكرار نشود؟ مگر كسي آن زمان يا حتي بعدتر، گوش خاطيان پرونده قطور و سياه جام جهاني 2006 را كشيده شده بود كه چشم‌ها بترسد از تكرار آن خطاها و اشتباه‌ها؟
مسافران برزيل به ايران كه باز گردند، دفترچه خاطراتشان پر مي‌شود از اندوه و حسرت و لحظات تلخ و سختي كه در ديار غربت بر آنها گذشته است. برخلاف كفاشيان و امثال او كه اگر برگردند، تا سال‌ها خاطرات خوب و زيبا دارند از خوشي‌هايشان در برزيل و آلبوم‌ها آرشيو مي‌كنند از لحظات به يادماندني كه با تكنولوژي پيشرفته و روز دنيا ثبت شده است. صحنه هايي از لبخند‌هاي ژكوند آقاي رئيس و دوستانش. صحنه‌هايي از شوخي‌هاي مضحكي كه شبكه‌هاي اينترنتي را به اشغال خود در آورده و هر كدامشان براي آنها يادآور خاطره‌اي جذاب خواهد بود. خاطراتي كه تلخي گم شدن در خيابان‌هاي غربت، اقامت در هتل‌هايي كه قرار بوده پنج ستاره باشد اما نشاني از نيم ستاره هم نداشته جايي در آن ندارد! خاطراتي كه اگر تكرار شود، آه حسرت نمي‌نشاند بر دلشان چراكه بيش از دو سه برابر آنچه كه بايد نپرداخته بودند براي سفر به برزيل كه وقتي برسند آنجا تازه بفهمند چه كلاه گشادي بر سرشان رفته است! دست آقايان مسئول و امثال كفاشيان در جيب ملت است و مقصدشان در برزيل كاملاً مشخص. هتل‌هاي آنها ستاره‌هايش اگر بيشتر از آنچه گفته شده بود نباشد كمتر نخواهد بود. كه اگر غير از اين بود دل و دماغي برايشان نمي‌ماند كه راه به راه بشوند سوژه خنده‌دار و مضحك لنز دوربين‌هاي كمري يا تبلت‌هاي شخصي و عكاسان حرفه‌اي!
