چه با عرف ديپلماتيك ميان مسئولان كشورهاي مختلف بسنجيم و چه با ادب محاورات معمولي بين عامه انسان‌ها، برخورد رئيس فنلاندي هيئت پارلماني اروپا در سفر به ايران با رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام بسيار بي‌ادبانه است. او لحظه ورود هاشمي‌رفسنجاني به محل ديدار، در ميان ايستادن سايرين به احترام ورود ميزبان، همچنان روي صندلي خود نشست، حتي وقتي هاشمي‌رفسنجاني مشغول سلام و خوشامدگويي به او بود!
ايراني‌هايي كه پنج‌شنبه شب اين فيلم كوتاه را از شبكه خبر ديدند، حق دارند كه از توهين آشكار اين نماينده زن به مقامي از جمهوري اسلامي ايران و البته بي‌واكنشي اين مقام و همراهان وي، احساس توهين و حقارت داشته باشند، چه آنكه اين ديدار، ديداري رسمي بوده و هاشمي‌رفسنجاني در آن با شخصيت حقوقي خود و به نمايندگي از جمهوري اسلامي حضور داشت.
شايد ذوق ايجاد رابطه با اروپايي‌ها او را به جايي برساند كه در برابر توهين آشكار آنان از حق خويش بگذرد اما آيا مي‌توان گفت كه او مي‌تواند از توهين به جمهوري اسلامي ايران نيز بگذرد؟! و مگر جز اين است كه توهين به يك مسئول جمهوري اسلامي در واقع توهين به كليت نظام و همه مردم ايران است؟
هاشمي‌رفسنجاني مي‌توانست با ديدن اين رفتار بي‌ادبانه پس از خوشامدگويي به مهمانان خود، عذرخواهي كرده و به بهانه كمبود وقت يا هر امر ديگري از اين قبيل، اتاق را ترك كند و به تلافي برخورد بي‌ادبانه مهمان اجازه ندهد اين ديدار انجام شود. كدام عزت و حكمت و مصلحتي ايجاب مي‌كرد كه او پس از بي‌ادبي رئيس هيئت اروپايي همچنان بر اين ديدار اصرار داشته باشد؟! چه سخنان و توافقات مهمي قرار بود در اين ديدار رد‌و‌بدل شود كه با وجود تحقير جمهوري اسلامي توسط اين خانم و توهين به فردي در لباس روحانيت، همچنان بايد برگزار مي‌شد؟!
يادآوري اين خاطره جالب توجه است كه در تاريخ ۱۷ شهريور ۱۳۶۳ حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رئيس‌جمهور وقت به ليبي سفر كردند. آيت‌الله خزعلي در مورد اين سفر مي‌گويد: «در ليبي، خيمه‌اي برپا كرده بودند كه ارتفاع در ورودي آن خيمه كوتاه بود و به ناچار هركس مي‌خواست وارد بشود، بايد خم مي‌شد. از طرفي داخل خيمه، روبه‌روي در، عكس قذافي بود، يعني هر كس وارد مي‌شد ناخواسته در مقابل عكس قذافي سر‌خم مي‌كرد. حضرت آيت‌الله خامنه‌اي وقتي مي‌خواستند وارد خيمه شوند، به قهقرا (پشت) وارد مي‌شوند تا در مقابل عكس قذافي سر خم نكنند.»
اين رفتار صرفاً نمونه‌اي از برخورد مسئولان جمهوري اسلامي براي حفظ عزت ايران اسلامي است كه لابد آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني خود بهتر از ما به اين موضوع واقف هستند و معلوم نيست چرا اينك در برابر چنين توهيني سكوت كرده‌اند!
تأسف‌آور آنكه اين برخورد دور از شأن و عزت، همه توهيني نيست كه اين هيئت اروپايي در سفر به جغرافياي جمهوري اسلامي نثار ميزبان مي‌كند. آنها در حالي به مهماني جمهوري اسلامي مي‌آيند كه در آغاز ديدارهاي خود در ايران، در سفارت يونان با دو نفر از محكومان فتنه 88 ديدار مي‌كنند و هدايايي به آنها مي‌دهند. اين جوايز در واقع جايزه «ساخاروف» بود كه پارلمان اروپا در سال 2012 به خاطر تلاش‌هاي آنان در راه اعتلاي حقوق بشر! براي نسرين ستوده و جعفر پناهي در نظر گرفته بود و چون آنها در مراسم اعطاي جوايز به دليل زنداني بودن در اوين حضور نداشتند، حال با تساهل و تسامح مجلس شوراي اسلامي و وزارت امور خارجه ايران فرصت دريافت آن را از دستان حاميان اروپايي خويش و در پايتخت جمهوري اسلامي مي‌يابند.
اهداي جايزه و ديدار با مخالفان جمهوري اسلامي خود توهين ديگري به نظام است كه توسط هيئت پارلماني اروپا انجام مي‌پذيرد، البته نسرين ستوده نيز هديه‌اي را به رئيس هيئت اعزامي پارلمان اروپا اهدا مي‌كند كه وي در نشست خبري خود پس از پايان سفر، آن را با افتخار به خبرنگاران نشان مي‌دهد و مي‌گويد: «اين را ستوده در زندان اوين با دستان خود ساخته است.»
هيئت پارلماني اروپا البته به خاطر اين اقدام خويش مورد هيچ تذكر و گلايه‌اي از سوي مقامات جمهوري اسلامي قرار نمي‌گيرد و هيچ مقامي نه تنها در ديدارهاي رسمي با اين هيئت به آنان اعتراضي بابت اين ديدار نمي‌كند كه حتي سفير يونان در تهران هم به وزارت خارجه فراخوانده نمي‌شود و سخنگوي وزارت خارجه ايران تنها به اين كلام بسنده مي‌كند كه احضار سفير يونان نياز به بررسي دارد! در عوض، مجلس و وزارت خارجه ايران مدام يكديگر را متهم مي‌كنند كه آن ديگري دعوت‌كننده بوده و مسئول هماهنگي‌ها ما نبوديم و... هيچ‌كس به هيئت پارلماني اروپا نمي‌گويد كه بالاي چشمشان ابروست و در نهايت هم هيئت پارلماني اروپا بعد از ترك ايران و در نشست خبري رئيس فنلاندي هيئت اعلام مي‌كند كه «اين ديدار، خارج از برنامه‌ريزي رسمي اين هيئت صورت گرفته است و البته مهم‌ترين! ديدار اين هيئت در تهران بوده است» يعني ديدار با لاريجاني و هاشمي‌رفسنجاني و ظريف و... صرفاً بهانه‌اي براي حضور در ايران و اهداي جايزه به مخالفان جمهوري اسلامي بوده است!
حالا مجلس شوراي اسلامي و وزارت خارجه مي‌توانند تا ابدالدهر با يكديگر جدل و مشاجره كنند كه تو مقصر بودي! اما اين مشاجرات براي مردم ايران و نظام جمهوري اسلامي عزت و آبرو نمي‌شود!
چه كسي مقابل «نشستن» هيئت اروپايي خواهد ايستاد؟! کسی که دیپلمات نیست! 
