نگاهي به بازخوردهاي مختلف قضاياي روي داده و شكايت‌هاي انجام شده و حرف‌هاي نزده و وعده به آينده داده شده و در نهايت، رسيدن به حادثه برهم زدن سخنراني رئيس مجلس در مراسم ۲۲ بهمن شهر قم، ما را به نكات جالب توجهي خواهد رساند. نكاتي كه به نظر، نه كم‌اهميت‌تر از برخورد قضايي با مسببين حادثه خواهد بود و نه در پيشگيري از آنچه روي داده، كم تأثيرتر.
شعار بصيرت همراه با بصيرت باشد آنچه در جريان مراسم ۲۲ بهمن شهر قم روي داد و موجب برهم خوردن سخنراني علي لاريجاني (نماينده قم در مجلس) گرديد، نمي‌تواند و نبايد مورد تأييد هر كسي باشد كه خود را دلسوز نظام مي‌داند. حداقل آنكه درصدي از همان دلخوري و بغضي كه پس از اتفاقات روز استيضاح وزير كار در دل دلسوزان نظام ماند، بايد اينجا هم نمود يابد. توضيح آنكه ما، همه حاميان انقلاب اسلامي، در سايه ولايت رهبري عمر مي‌گذرانيم كه روز ۲۹ خرداد ۸۸ در فراز پاياني خطبه‌هاي نماز جمعه تهران و خطاب به امام زمان (عج) در كنار جان و جسمي كه ناقابل و ناقص خواند، «آبرويش» را هم اندكي ناميد كه در راه اسلام و انقلاب كف دست گرفته و فدا خواهد كرد. بنابراين سربازان ولايت هم بايد از جان و مال كه هيچ، از ايثار آبروي خويش هم براي اسلام و انقلاب ابايي نداشته باشند؛ نه اينكه براي كسب وجهه و حفظ آبروي خود و برباد دادن آبروي حريف، آبروي نظام و انقلاب را قرباني كنند.
همه اعتراض ما به عملكرد رئيس‌جمهور و رئيس مجلس اين است كه چرا بايد بر باد دادن آبروي حريف و كسب آبرو براي خويش آنقدر برايتان مهم شود كه نبينيد آبروي نظام دارد بر باد مي‌رود؟! همين انتقاد در قامتي كوچك‌تر به برهم‌زنندگان سخنراني علي لاريجاني هم وارد است كه چرا براي اعتراض به عملكرد يك مسئول، بايد آبروي نظام را هدف گرفت؟! اعتراض با توهين و پرتاب اشيا آن هم در مكان مقدسي همچون حرم حضرت معصومه (س) در چارچوب شأنيت اسلامي- ايراني ما نمي‌گنجد.
بنابراين اين انتقاد به برهم زنندگان سخنراني لاريجاني در قم وارد است كه اگر شعار بصيرت مي‌دهيد و از مسئولان توقع بصيرت داريد، بايد خود نيز به قدر همان شعارهايتان، بصير و ولايتمدار باشيد و بدانيد كه رهبري از توهين به مسئولان كشور راضي نخواهند بود.
نتيجه خطاي مسئولان روي ديگر سخن با مسئولان قواست. نگاهي به آنچه روي داد، شايد و فقط شايد مسئولان محترم را به اين نكته برساند كه وقتي، با چشم بستن بر مشكلات و دغدغه‌هاي اصلي مردم، دغدغه‌هاي خويش را پي مي‌گيرند و پاي مچ‌گيري‌هاي برخاسته از انگيزه‌هاي شخصي را به فضاي علني مي‌كشند، اولين و ساده‌ترين بازخورد آن، زمينه‌سازي ناخواسته براي برهم زدن نظم عمومي جامعه است. آرامش و امنيت در آستانه و حين برگزاري انتخابات مهم‌تر از آن است كه بخواهيم صرف احساسات رقيب كشي و گريبانگيري جناحي كنيم. واقعاً اين انتقاد به مسئولان وارد است كه وقتي شما، هم به عنوان مقامات دولتي و هم به عنوان خواص جامعه، رعايت مصلحت نظام را نمي‌كنيد، چه توقعي مي‌توان از توده مردم داشت. وقتي آنها كه بايد مردم را به آرامش و صبوري و خويشتنداري دعوت كنند، خود عنان از كف مي‌دهند، ديگر چه توقعي از احساسات هيجاني عده‌اي كه لاجرم مورد سوءاستفاده قرار خواهد گرفت!
اقدام غير‌اخلاقي در پخش فيلم جلسه خصوصي فاضل لاريجاني و سعيد مرتضوي در صحن مجلس و پاسخ‌هاي تند رئيس مجلس به آن كه رودرروي هم قرار گرفتن رؤساي دو قوه را در فضاي علني رقم زد، اتفاقي نبود كه بتواند از سايه انتقادات و اعتراضات دلسوزان نظام بگريزد. اتفاقي كه رهبرمان نيز با همان خوي رئوف و ادبيات آرامي كه هماره در مسائل داخلي دنبال مي‌كنند، آن را «بداخلاقي مسئولان» ناميدند و كمي آشنايي با رفتار و گفتار حضرتشان كافي است تا دريافته شود كه اين تعبير به بداخلاقي كردن، بروز بيروني چه ميزان دلخوري دروني است! مسئولان بايد بدانند كه پايگاه اجتماعي آنان تا وقتي است كه در مسير انقلاب و رهبري حركت كنند. لذا بر مسئولان است كه نتيجه اوليه كارشان را ببينند و چشم‌انداز آينده اين مچ‌گيري‌ها و علني كردن اختلافاتشان را از همين پله اول در قم دريابند و درك كنند كه چرا رهبري به كارگيري احساسات مردم در جهت ايجاد اختلاف را خيانت به كشور توصيف كردند.
صبوري در برابر اشتباهات يك نكته ديگر اينكه شعاردهندگان عليه علي لاريجاني و برهم زنندگان سخنراني رئيس مجلس، يقيناً كار زشتي انجام دادند و در آن شكي نيست اما هر كسي هم كه اين قضيه را محكوم كرد، لازم نيست اين جمعيت را با الفاظي بخواند كه ما در مورد دشمنان نظام به كار مي‌بريم. متوقع هستيم مردم ايران با درك شرايط خاص نبرد اقتصادي غرب عليه ايران و نزديكي‌مان به انتخابات، در برابر اشتباهات مسئولان صبور باشند، بنابراين لازم است كه خواص و بزرگان جامعه هم در برابر اين خطاي صورت گرفته در مراسم ۲۲ بهمن قم صبور باشند و ادبياتي را به كار نبرند كه شايسته نيست؛ هر چند اندكي خطاكار بوده و به اذعان همگي، مرتكب اشتباه شده باشند. از سويي زياده پرداختن به اين مسئله هم به مصلحت نيست. كاري نكنيم اين شبهه پيش بيايد كه مهم‌تر از ۲۲ بهمن، افراد برايمان اهميت دارند. مردم خوب قم كه هميشه خط اول دفاع از نظام و انقلاب بوده‌اند، مثل هميشه در راهپيمايي ۲۲ بهمن حضوري پرشور و حداكثري داشتند، شايسته نيست كه در موضع‌گيري‌هايمان همه حضورشان را به همين چند دقيقه تنش و چالش در مراسم محدود كنيم و از همه حماسه باشكوهي كه آن روز رقم زدند، چشم بپوشيم.
