به ويژه آنكه بسياري از كارشناسان مسائل بين‌الملل و همچنين خود انقلابيون و رهبرانشان به صراحت عنوان كرده‌اند كه انقلاب ايران الهام‌بخش حركت آنان بوده است. بي‌شك اين الهام‌بخشي نيز خود به دليل وحدت و استقامت مثال‌زدني مردمي بوده كه پس از گذشت ۳۴ سال از وقوع انقلاب اسلامي و به رغم همه سنگ‌اندازي‌هاي دشمنانش، از جنگ تحميلي و تهاجم فرهنگي گرفته تا جنگ نرم و جنگ اقتصادي خود را نباختند و وحدت خود را حفظ كردند.
از اين‌رو همين وحدت و استقامت مردم بوده و است كه حركت‌هاي مردمي در كشورهاي مسلمان نظير تونس، مصر، بحرين، اردن، لبنان، فلسطين و غيره شكل گرفته است؛ موضوعي كه ابرقدرت‌ها به خوبي آن را درك كرده و مي‌كوشند به هر طريق ممكن ايران را از محور اين حركت‌ها خارج كنند، چراكه نگران سرايت اين حركت‌هاي انقلابي به ديگر كشورها و به خطر افتادن منافع استكباري خود هستند.
وحدت بزرگ مردم حالا همين وحدت بزرگ عمومي در ايران تحت لواي پرچم اسلام، نه تنها خود الهام بخش كشورهاي زيادي براي پيوستن به اين حركت شده، بلكه عاملي براي گذر از تهديدات خطرناك عليه كشورمان نيز بوده است.
مؤيد اين موضوع نيز حضور پر رنگ مردم در صحنه‌هاي مختلف نظير جنگ تحميلي و پس از آن به هنگام وقوع فتنه ۸۸ و سپس همراهي بزرگ مردم در جريان جنگ اقتصادي عليه كشورمان است. اما متأسفانه تمامي اين اتفاقات مبارك در ميان جامعه ما در حالي است كه بسياري از مسئولان كشور در موضوع وحدت از قاطبه جامعه عقب ماندند.
اين در حالي است كه رهبر معظم انقلاب بارها بر موضوع ايجاد وحدت در داخل جامعه و همچنين ميان سران قوا تأكيد كرده‌اند و آن را فريضه دانسته‌اند اما به رغم تمامي اين تأكيدات، كساني كه خود بايد الهام‌بخش اين حركت باشند، عملا نشان داده‌اند كه از قافله وحدت بزرگ مردم جا مانده‌اند.
معظم‌له در خصوص اين وحدت مي‌فرمايند:«من روى اتحاد تكيه مي‌كنم. اتحاد و همدلى بين مسئولان كشور يك فريضه است. تعمد در مخالفت با آن، امروز يك خلاف شرع است؛ به خصوص در سطوح بالا. همه به اين توجه داشته باشند. دشمن از اختلافات كوچك، يك مسئله بزرگ مي‌خواهد بسازد؛ نبايد بگذاريد.
اينجور نيست كه هر اختلافى بين دو مسئول يا بين دو دستگاه، فاجعه‌اى باشد؛ نه، بالاخره ممكن است مجلس در يك زمينه‌اى جهت‌گيرى‌اى داشته باشد، دولت جهت‌گيرى ديگرى داشته باشد، عقايدشان، سلايق‌شان مختلف باشد؛ اينها فاجعه نيست. اما اين اختلافات را تبديل كردن به شكاف‌هاى غير‌قابل پر شدن و زخم‌هاى غير قابل علاج، خطاى بسيار بزرگى است.»
مسئولان از مردم درس بگيرند حال به رغم تمامي آنچه كه از وحدت مثال زدني مردم در طول ۳۴ سال گذشته براي عبور از بحران‌ها سخن به ميان آمد، بايد اين سؤال را نيز پرسيد كه به راستي مسئولان در مقابل اين وحدت مثال زدني مردم چه عملكردي از خود نشان داده‌اند؟ آيا اين كش و قوس‌هاي دشمن‌شاد‌كن كه نتيجه‌اي جز تباه شدن سرمايه كشور به همراه ندارد، مي‌تواند پاسخ مناسبي به وحدت ۳۴ ساله مردم باشد؟
آيا وقت آن نرسيده كه مسئولان با درس گرفتن از وحدت مثال زدني مردم، عزم خود را براي رفع مشكلات و مسائل اقتصادي آنها كه اين روزها بار سنگيني بر دوش آنها نهاده، جزم كنند؛ مشكلاتي كه بخش بزرگي از آن ناشي از تحريم‌هاي يكسويه و ناجوانمردانه‌اي است كه غرب براي به زانو در آوردن ايران طراحي و اجرا كرده و متأسفانه در چند روز اخير شاهد آن بوديم كه اين اختلاف و كشمكش ميان مسئولان كشور خود به موضوعي دشمن‌شاد‌كن تبديل شده كه بوق‌هاي خبري وابسته به غرب هر روز درون آن مي‌دمند تا به افكار عمومي بقبولانند كه فشارهاي آنان تأثير‌گذار بوده و رؤياي آنان در خصوص به زانو در آوردن جمهوري اسلامي در حال تحقق است.
مردم وحدت خود را به رخ مي‌كشند تمامي اينها در حالي است كه در آستانه راهپيمايي بزرگ ۲۲ بهمن، مردم بار ديگر دست در دست يكديگر آماده‌اند تا وحدت بزرگ خود را در اين همايش بزرگ ملي به رخ كساني بكشانند كه چشم انتظار شكستن اين وحدت هستند يا ناخواسته با تقابل‌هاي خود در اين مسير گام برداشته‌اند.
