اين طرح سؤال در حالي براي بار دوم در مجلس شوراي اسلامي مطرح مي‌شود كه در مرتبه اول طرح سؤال از رئيس‌جمهور در بهارستان، اغلب فضاي جلسه را شوخي‌ها و خنده‌هاي محمود احمدي‌نژاد گرفت و آنچه انجام نشد، پاسخگويي بود.
با اين همه، بي‌ثباتي در بازار سكه و ارز و عدم حضور رئيس بانك مركزي در مجلس براي جلسات تبادل نظر و پاسخگو نبودن وزير اقتصاد، نمايندگان را بر آن داشت كه باري ديگر، طرح سؤال را به خود رئيس‌جمهور ارجاع دهند و جاي اين پرسش هست كه آيا محمود احمدي‌نژاد اين بار نيز پاسخگوي سؤالات نخواهد بود و همه چيز به شوخي خواهد گذشت؟ اين بار البته، بر خلاف دفعه قبل، با توجه به تغيير آيين‌نامه داخلي مجلس، پس از استماع پاسخ‌هاي رئيس‌جمهور، در باب قانع شدن يا نشدن نمايندگان مجلس در صحن علني رأي‌گيري انجام مي‌شود.
در ميان اهالي بهارستان، نظرات در باب طرح سؤال از رئيس‌جمهور متفاوت است؛ برخي موافق هستند و برخي مخالف و برخي هم معتقدند كه به امضاهاي داده شده، شايد نتوان اعتماد كرد و نمايندگان تا لحظه آخر ممكن است امضاي خود را پس بگيرند. براي شنيدن نظرات تعدادي از موافقين و مخالفين، به سراغ چهار نماينده مجلس شوراي اسلامي رفتيم كه هر كدام به دليلي موافق يا مخالف طرح سؤال است.
روي دنده لج! منصور حقيقت‌پور، عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس اولين نماينده‌اي است كه نظرش را در باب طرح سؤال از رئيس‌جمهور جويا مي‌شويم. او اين طرح را امضا كرده است و درباره احتمال نوع واكنش رئيس‌جمهور همچون دفعه قبل، مي‌گويد: «ما كه برداشت‌مان اين هست كه آقاي رئيس‌جمهور الان در دنده لج قرار گرفته و به نظرم مي‌رسد با صحبت‌هايي كه در نشست خبري و نيز در مجلس دانش‌آموزي مطرح كردند، شأنيت و وزانت يك مدير ارشد اجرايي را تقليل دادند. در مجلس هم اگر بخواهند اينگونه صحبت كنند، جوابشان را خواهند گرفت؛ آن مجلس هشتم بود، اين مجلس نهم است.»
نماينده اردبيل در خانه ملت، از سخنان رئيس‌جمهور در مجلس دانش‌آموزي كه دانش‌آموزان را توصيه كردند كه يك عكس با چفيه بگيرند كه به درد تبليغات آينده‌شان مي‌خورد، شديداً شاكي است. او مي‌گويد: «در مجلس دانش‌آموزي ايشان چفيه رزمندگان اسلام را به مسخره گرفتند. من فكر نمي‌كنم اين موضوعي باشد كه ما بخواهيم با آن شوخي كنيم! اگر امريكايي‌ها اين حرف را زده بودند، الان همه ما اعتراض مي‌كرديم!»
حقيقت‌پور، محور سؤال از رئيس‌جمهور را هم بي‌ثباتي بازار ارز عنوان مي‌كند: «رئيس‌جمهور بايد به ما بگويند كه چرا دامنه تغييرات در بازار ارز اينقدر وسيع هست. ما نگران وضعيت توليد هستيم. نگران وضعيت بيماران هستيم. نگران مسائل امنيتي هستيم. اگر ثبات در بازار ارز وجود داشته باشد، اين موارد حل خواهد شد كه متأسفانه اينها نمي‌گذارند اين ثبات ايجاد شود.»
به جاي سؤال تذكر دهيم محمدحسن آصفري، ديگر عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس اما با طرح سؤال از رئيس‌جمهور مخالف است و طرح مذكور را امضا نكرده است. او مي‌گويد: «مقام معظم رهبري تأكيدشان بر اين است كه رئيس‌جمهور كارشان را به پايان برسانند. نبايد بهانه‌اي دست رئيس‌جمهور بدهيم كه بخواهد مشكلي ايجاد كند. لذا دنبال اين هستيم كه در قالب سؤال نباشد و مواردي اگر باشد، به ايشان تذكر داده و پيگير هستيم.
سؤال و استيضاح راهكار هست اما رئيس‌جمهور هم دنبال چنين بهانه‌هايي هست! وقتي رئيس‌جمهور در بحث ارز و مسائل اقتصادي كم آورده و با مشكل مواجه شده، بدش نمي‌آيد كه بهانه‌اي در دستش گذاشته شود! لذا بايد براي سؤال از رئيس‌جمهور زمان ملاك باشد. به نظرم الان ما مي‌توانيم در قالب گفت‌وگو و مذاكره و برگزاري جلسات مسائل‌مان را با رئيس‌جمهور و دولت حل كنيم. ما معتقديم الان زمان سؤال از رئيس‌جمهور نيست و بهتر است مسائل را در قالب گفت و گوي دوستانه حل كنيم و اگر جواب نگرفتيم، سراغ طرح سؤال برويم.»
نماينده مردم اراك در عين حال نارضايتي خود از علني شدن اختلافات توسط رؤساي قوا را هم بيان مي‌كند و مي‌گويد: «اينكه جلسات سران سه قوه برگزار شود و مردم فقط لبخند اين سه نفر را ببينند، اين خروجي براي مردم ندارد. بايستي مشكلات را بنشينند در كنار همديگر حل كنند.
الان مطرح كردن سؤال به غير از اينكه اختلافات را تشديد مي‌كند، خروجي‌اي ندارد. حالا درست است كه رئيس‌جمهور در هر سخنراني‌اش به مجلس مي‌توپد و همه تشكيلات را زير سؤال مي‌برد، ولي ما امروز بايستي از اين روزنه وارد نشويم و مسائل را در جلسات خصوصي حل كنيم.
پس گرفتن امضا شأن نماينده را پايين مي‌آورد عليرضا محجوب، نماينده اصلاح‌طلب مردم تهران، از موافقين و امضا كنندگان طرح سؤال از رئيس‌جمهور است. او مي‌گويد: «سؤالات براي آسان كردن معضلات اقتصادي است. براي پند و اندرز دادن به يكديگر هست. بشير و نذير كار همه ماست. ما امروز بايستي از اين حيث، آقاي رئيس‌جمهور را هم اندرز بدهيم؛ از خطرات بزرگ او را پرهيز بدهيم و روشن كنيم كه ممكن است جدي نگرفتن موضوع چه تالي فاسدي داشته باشد.»
محجوب در عين حال گريزي هم به تزلزل همكارانش در مجلس بابت امضا كردن و پس‌گرفتن‌هاي امضاهايشان مي‌زند كه: «ان‌شاءالله از نصاب نيفتد اين سؤال ما.» بعد هم با تأكيد بر اينكه پس گرفتن امضا يك عادت دائمي است، اضافه مي‌كند: «متأسفانه اين تزلزل شأن هر نماينده‌اي را پايين مي‌آورد. حالا من نمي‌خواهم به همكارانم جسارت كنم، اما بايد متوجه باشند كه در موقع امضا بايد دقت كافي بكنند و نه در موقع پس گرفتن!
امضايم را پس مي‌گيرم بيژن نوباوه، نماينده ديگر مردم تهران هم مي‌گويد كه سؤال از رئيس‌جمهور را امضا كرده، اما قصد دارد امضايش را پس بگيرد. او در توضيح اين عملكرد مي‌گويد: «شرايط را شرايط مناسب طرح سؤال نمي‌دانم و اميدوارم اين رفتاري كه رئيس‌جمهور نسبت به مسائل ارزي – اقتصادي كشور داشت، اصلاح شود. يعني با اين تحركاتي كه طي روزهاي اخير بانك مركزي نشان داد، من فكر مي‌كنم كه دولت اين عزم را دارد كه اين وضع را اصلاح بكند.
هدف ما از طرح سؤال اين است كه كار پيش برود و وقتي مي‌بينيم كه كار پيش مي‌رود و دولت براي اين كار عزمي دارد، فكر مي‌كنم فعلاً طرح سؤال ضرورتي ندارد.»
