جوان آنلاین: طی چند روز اخیر خبر خداحافظی قریب‌الوقوع سه مربی مهم فوتبال در رسانه‌ها منتشر شده است؛ اسون‌گوران اریکسون، یورگن کلوپ و ژاوی هرناندز. جدایی کلوپ و ژاوی موجی از احساسات مردمی را به همراه داشت با این مضمون که ما شما را دوست داریم و به شما احترام می‌گذاریم. البته در خصوص ژاوی و اینکه او بابت انتقاد‌ها و باخت‌ها قرار است چند ماه دیگر از بارسلونا برود، شرایط کمی فرق می‌کند و هواداران منتظر معرفی جانشین او هستند. قطعاً شرایط این سه نفر با هم متفاوت است؛ اریکسون انسانی مهربان، جتلمن، جذاب و فوق‌العاده سوئدی است که طی سال‌های مربیگری جام‌های زیادی را با تیم‌های مختلف کسب کرده است. وقتی او را در خانه‌اش در کنار دریاچه‌ای در جنوب سوئد دیدم، خانواده‌ای از پناهجویان افغانستانی را در کلبه‌ای از باغش اسکان داده بود و همانجا بود که به من گفت به خاطر ابتلا به سرطان در بهترین حالت فقط یک سال از عمرش باقی مانده است. خداحافظی کلوپ هم به خاطر این است که مرد ۵۶ ساله خیلی صادقانه اعلام کرد می‌خواهد در جایی دیگر به کارش ادامه دهد. او لیورپول را دوباره زنده کرد و شخصیت قهرمانی را به این تیم بازگرداند و فقط یک آدم حسود یا دروغگو می‌تواند خدمات او در حق لیورپول را انکار کند. دلایل جدایی ژاوی، اما کاملاً متفاوت است. بارسلونا در پنج بازی اخیر طی ۱۳ روز، سه باخت را متحمل شده است. ژاوی بار‌ها به خبرنگاران محلی گفته بود که روزش را با خوش‌بینی آغاز می‌کند، نیمه پر لیوان را می‌بیند و با روی خوش انتقاد‌ها و تمسخر‌ها را می‌پذیرد. خود او پس از باخت ۵ بر ۳ به ویارئال اعلام کرد تنها کسی است که شرایط باشگاه را می‌داند و یک سال زودتر به همکاری‌اش با بارسلونا پایان خواهد داد. این حرف‌های کسی است که به شدت احساس تنهایی می‌کند. معتقدم برای هیچ بازیکن اسطوره‌ای که سرمربی یا رئیس می‌شود نباید امتیاز ویژه در نظر گرفت و بررسی دقیق عملکرد چند ماهه بارسلونا را بی‌انصافی تلقی نمی‌کنم. اما باید اذعان داشت که بازگشت ژاوی به باشگاه روحیه جنگندگی را در تیم احیا کرد، بارسا را به دور حذفی لیگ‌قهرمانان رساند و حتی دو جام نیز به دست آمد، اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت؛ ژاوی که رفتنش را به سود باشگاه می‌داند، چرا همین حالا از تیم محبوبش نمی‌رود! شاید این اتفاق زودتر از اتمام فصل و با یک شکست دیگر رقم بخورد.
