همواره این بدعتها و تحریفها است که شعور عاشورایی را هدف اصابت قرار میدهد. شهید مرتضی مطهری در جلد نخست «حماسه حسینی» اشتباهات رایج در روایت وقایع عاشورا را برشمرده است که در ادامه به 4 مورد از اصلی ترین آنها اشاره می شود.
اشتباه اول:
اوج عزاداری امام حسین (ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر (ع) سوگواری میکنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس (ع) اختصاص میدهند. همین قرار داد بین مداحان و منبریها باعث شده است که عدهای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان میکنندحضرت ابالفضل (ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین (ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه (س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
اشتباه دوم:
باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی (ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمروبن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمهها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید (ره) آمده است: «در شب عاشورا زینب... دست بر گریبان برده... و بیهوش بر زمین افتاد. حسین (ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...» این نقل معتبر نشان میدهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمهها بوده واصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی (ره) در منتهی الامال میگوید: «شب عاشورا امام حسین (ع)، حضرت علی اکبر (ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید.»
اشتباه سوم:
یکی از معروفترین تحریفها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر (ع) است وچه روضهها که در این زمینه خوانده نمیشود؛ در روضهها ذکر میشود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی میکرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمهها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیهها نیز شده است.
اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر (ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمیدهد. (به نقل از حماسه حسینی، جلد۱، مرتضی مطهری)
اشتباه چهارم:
مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر (ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیهها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین (ع) اذن میدان میخواست، اگر میشد حضرت برایشان عذری میآورد، ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه، فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
منبع: حماسه حسینی، جلد۱، استاد شهید مرتضی مطهری