سرویس جامعه جوان آنلاین: شکار گراز با توجه به کاهش جمعیت علفخوارانی، چون آهو، کل، بز و قوچ میش! یکی از اصلیترین منابع تغذیه گوشتخواران تحت حمایت مثل پلنگ ویوزها هستند باید با ممنوعیت همراه باشد. حتی بخش زیادی از گوشتخواران مثل خرس، گرگ، سیاهگوش و پرندگان گوشتخوار از تولههای گراز و لاشههای گراز موجود در طبیعت تغذیه میکنند.
یوروهای چشمنواز
شکارچیان اروپایی بابت شکار هر گراز، بسته به طول دندان نیش جانور شکار شده، بین ۴۰۰ تا ۹۰۰ یورو به سازمان حفاظت محیطزیست و شرکت برگزارکننده تور شکار پرداخت میکنند. همواره علت صدور مجوز شکار گراز، محافظت از زمینهای کشاورزی عنوان شده، اما کنشگران محیطزیست کشتار گراز در زیستگاههای طبیعیاش را روشی نادرست میدانند. محصولات دافع گراز برای دور نگهداشتن آنها از مزارع راهکاری مفید معرفی شده است؛ محصولاتی ارزانقیمت که تولیدشان در داخل کشور هم امکانپذیر است. گراز حیوانی است که بسیاری از آفتهای گیاهی و جانوران موذی مضر برای زمینهای کشاورزی را از بین میبرد، اما در صورت افزایش جمعیت آنها و عدم استفاده کشاورزان از دفعکننده آنها میتوانند به محصولات کشاورزی هم آسیب بزنند.
عکسهای بو دار
جالب اینجاست که بسیاری از گزارشها نشان میدهد که هجوم گرازها به مزارع در شهرهای یزد، کرمان، لرستان و آبادان بسیار چشمگیر بوده، اما مجوز شکار گراز در مناطقی که گوشتخواران با ارزشی مثل پلنگ و یوز دارد، صادر میشود. تاکنون عکسهای زیادی در اینستاگرام شکارچیان خارجی منتشر شده که نشان میدهد در ایران هستند و با انبوهی از دندانهای نیش گراز عکس گرفتهاند؛ عکسهایی که احتمالاً شکارهای غیرقانونی یا حتی خریدهای کلکسیونی از مافیای شکار را تداعی میکند.
شکار زیر نظر وزارت اطلاعات
در همین زمینه مدیرکل حفاظت محیطزیست مازندران با بیان اینکه با توجه به حرامگوشتبودن حیوان گراز، پروانه شکار آنها را صرفاً برای اقلیتهای دینی صادر میکنیم، گفت: «در بحث شکار، مصرف یا فروش آن تخلفات همیشه وجود داشته و با توجه به پایشهای مداوم مواردی را امسال کشف کردیم و در صورت پایشهای بیشتر احتمالاً موارد بیشتری نیز کشف خواهد شد.»
حسینعلی ابراهیمیکارنامی افزود: «توریسمهای شکارچی دارای پروانه شکار هستند و در مدت زمانی که در کشور حضور دارند از واحد اسلحه و مهمات وزارت اطلاعات مجوز حمل سلاح شکار موقت برایشان صادر میشود. تخلف در شکار گراز را بهطور دائم و هر از چند گاهی از طریق شبکههای اجتماعی و رسانهها به مردم اطلاعرسانی میکنیم.»
شکار محدود است
پیش از این هم رئیس اداره حفاظت محیط زیست سوادکوه با اعلام اینکه محیط زیست مازندران دارای شکارچیان توریسم از کشورهای اسپانیا، پرتغال، ایتالیا، آلمان و سایر کشورهاست، گفته بود: «توریسمهای شکار بسیار قانونمند و تابع قوانین جاری و زیستمحیطی کشور هستند. شکار گراز از طریق این توریسمها محدود است و در مدت سفر در مازندران حدود دو تا سه گراز شکار میکنند.»
ابراهیم فلاحی با بیان اینکه گراز شکار شده باید نر و دارای سن بالا باشد، افزود: «مأموران و محیطبانان محیط زیست ناظر بر شکار توریسم شکارچی است. تعداد پروانهای که برای شکار به شکارچیان خارجی داده میشود هم نسبت به صدور پروانه شکار به شکارچیان بومی قابل مقایسه نیست. برای شکارچیان خارجی جنگلهای مناطق آزاد و ترجیحاً جنگلهای مناطق روستایی و کشاورزی را برای شکار آنان انتخاب میکنیم.»
یک محکوم ابدی!
در دوران ریاست معصومه ابتکار بر سازمان محیطزیست کشور صدور پروانه شکار قوچ، میش، آهو، گوزن و شوکا ممنوع شد، اما گراز از جزو حیوانات حمایت نشده باقی ماند؛ گراز تنها حیوان در طبیعت ایران است که کشتن آن نه تنها منع قانونی ندارد بلکه بعضاً مشوق مالی هم دارد.
برخی از شکارچیان طرفدار شکار گراز حتی در اینستاگرامشان حمله گراز به یک روستا در شادگان و کشتن آنها را به عنوان قتلی ظفرمندانه منتشر کردهاند تا افکار عمومی را هم با خود همراه کنند. در حالی که احتمالاً حیوان زبان بسته از سیل فرار میکرده و نادانسته سر از منطقه مسکونی درآورده است. گراز اساساً حیوان ترسویی است و به انسان حمله نمیکند. سال گذشته هم سازمان محیطزیست هر مجوز شکار را بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون به شکارچیان خارجی فروخت. ۲۰درصد مجوزهایی که سالانه برای شکار صادر میشود، متعلق به جوامع محلی است که با قیمت دولتی و بسیار ارزان به فروش میرسد و ۸۰ درصد این پروانهها متعلق به شکارچیان داخلی و خارجی است. دلسوزان محیطزیست شکار در عرصههای ملی کشور را زخمی کهنه بر پیکر محیطزیست میدانند. فروش پروانه شکار و ترویج گردشگری شکار، تقلیدی کورکورانه و تکبعدی از برخی کشورهای خارجی است. کشورهایی که جمعیت برخی از گونههای حیاتوحش در آنها در نتیجه شرایط مطلوب زیستگاهها رو به افزایش است و برای شکار تعدادی از جانوران پروانه صادر میکنند.