خاصيت شهودي بودن فيلمسازان ايراني از زبان حاتمي‌كيا
ابراهيم حاتمي‌كيا در چهارمين روز از سي و ششمين جشنواره جهاني فيلم فجر به هنرجويان كارگاه «كارگرداني» درباره شهودي بودن فيلم‌هاي ايراني توضيحاتي ارائه داد.
كارگاه آموزشي «كارگرداني» دیروز با حضور ابراهيم حاتمي‌كيا نويسنده و كارگردان ايراني در پرديس چارسو محل برگزاري سي و ششمين جشنواره جهاني فيلم فجر برپا شد. سهيل دانش اشراقي طراح كانسپت‌هاي فيلم‌هاي اخير حاتمي‌كيا نيز در اين نشست حضور داشت. حاتمي‌كيا در اين جلسه با اشاره به استفاده از طراحي كانسپت در سه فيلم اخيرش گفت: اگر فرض ما بر اين باشد كه فيلمنامه آماده است و با پروداكشن بزرگي روبه رو هستيم، لازم است كه حتماً قبل از شروع توليد به اين فيلمنامه عينيت بخشيده شود و كارگردان تصوراتش را روی كاغذ بياورد، البته مي‌دانم كه ما عادت داريم عينيت حين فيلمبرداري ايجاد شود.
وي در ادامه صحبت‌هايش در مورد نحوه عينيت بخشي در سينماي ايران عنوان كرد: فكر مي‌كنم يكي از ويژگي‌هاي سينماي ايران شناور بودن فيلمسازهاست. فيلمساز ايراني به شكل شهودي و دروني با شرايطي كه رخ مي‌دهد، تطبيق پيدا مي‌كند. اين پديده ويژگي سينماي رئاليستي است و سينماي ايران هم در اين زمينه موفق بوده است. با اين حال وقتي قرار است يك فيلم با نگاه صنعتي توليد شود گروه بايد به شكل دقيق توجيه باشد. در اين شرايط حتماً بايد تصورات كارگردان تصوير شده باشد و وجود مرحله كانسپت بسيار ضروري است، البته اين بخش هنوز در سينماي ايران جا نيفتاده اما بسيار مهم است.
حاتمي‌كيا توضيح داد: كارگردان براي طراحي يك كانسپت خوب بايد مانند يك متهم تمام تصاويري را كه در ذهنش وجود دارد به طراح كانسپت بگويد تا او بتواند آنها را نقاشي كند. متأسفانه در سينماي ايران معتقد هستند اين كار لوكس و به دردنخور است، اما من در سه پروژه اخيرم بسيار از اين كار بهره برده‌ام، حتي معتقدم اين كار به لحاظ اقتصادي هم بسيار اثرگذار است. علاوه بر اين اگر طراح كانسپت به‌روز نباشد و فهم سينمايي نداشته باشد، ممكن است تصاوير بسيار زيبايي خلق كند، اما در ساخت اثر نهايي كه يك فيلم بزرگ است به كار نيايد، به همين دليل طراحي كانسپت كار هر كسي نيست و بايد توسط هنرمندي اجرا شود كه علاوه بر نقاشي و طراحي در حوزه سينما هم باسواد باشد.
معضل تهيه بليت فيلم‌هاي ايراني در جشنواره جهاني
فيلم‌هاي ايراني سـي‌و‌ششمين جشنواره جهـاني فيلم فجـر به وصله‌اي ناچسب براي لباس پر زرق و برق جشنواره تبديل شده‌اند و مخـاطبان براي ديدن اين فيلـم‌ها با مشكل مـواجه هستند.
چهارمين روز سي‌سومين جشنواره جهاني فيلم فجر در حالي سپري مي‌شود كه هنوز معضل تهيه بليت براي فيلم‌هاي ايراني حاضر در جشنواره جهاني پابرجاست و انگار هر زمان براي تهيه بليت اين فيلم‌ها به مرجع فروش آن كه سينما تيكت است مراجعه مي‌شود، نتيجه ظرفيتي است كه گويا قبل از ايجاد، تكميل شده است.
اميدوارم «به وقت شام» اسكار بگيرد
منتقدی امريكايي ابراز امیدواری کرد «به وقت شام» اسکار بهترين فيلم غیرانگلیسی زبان را بگیرد.
رابرت فانتينا، منتقد امريكايي طي يادداشتي در مجله امريكايي Counterpunch درباره فيلم «به وقت شام» نوشت: اميدوارم اعضای آكادمي اسكار متوجه فوق‌العادگي و شگرفي اين فيلم بشوند و بالاترين افتخار يعني جايزه اسكار بهترين فيلم را به آن بدهند، البته به اين بستگي دارد كه در زمان انتخاب نامزدهاي اسكار باد سياسي از كدام جهت بوزد اما اين فيلم براي مدتي طولاني با من خواهد ماند و اميدوارم اين فيلم خصوصاً در ايالات‌متحده به شكل گسترده ديده شود.
وي مي‌نويسد: «به وقت شام» حكايتي فوق‌العاده است كه در سوريه ويران شده از جنگ اتفاق مي‌افتد. يك پرواز انسان‌دوستانه به خلباني يك ايراني كه مردم محاصره شده در پالميرا را به دمشق مي‌برد اما هواپيما به دست زندانيان داعشي حاضر در پرواز، ربوده مي‌شود. اين داستان بسيار فراتر از يك داستان جنگي است و سطوح متعددي دارد كه براي دنياي امروز كاملاً بجا و بموقع است. مقولاتي مثل رابطه گاه پيچيده بين پدران و پسران، نياز قلبي به اداي وظيفه و مفهوم قرباني شدن براي اهداف والا، همگي با تار و پود داستان در‌هم آميخته است.
وي مي‌افزايد: مرگ‌هاي خشونت‌بار و درماندگي، همه چيزهايي است كه بيننده را به واقعيت جنگ مي‌برد... فراتر از همه، به تصوير كشيدن دلاوري‌هايي است كه محوريت اين فيلم است؛ هر از چند گاهي مردمي عادي نشان داده مي‌شوند كه براي انجام كارهايي خارق‌العاده لبيك مي‌گويند.
