زلاتان، ليدر اصلي من يونايتد

قهرماني در ومبلي ارزش و اعتبار خاص خود را دارد، حتي اگر جامي که بالاي سر برده مي‌شود به خاطر قهرماني در جام اتحاديه باشد نه ليگ برتر. منچستريونايتد اين روزها اوضاع خوبي دارد و قهرماني که يک‌شنبه شب با گل دقايق پاياني زلاتان ابراهيموويچ به ارمغان آمد، روند رو به رشد تيم آقاي خاص را تداوم بخشيد. خوزه مورينيو نخستين سرمربي يونايتد است که در اولين فصل حضورش روي نيمکت شياطين سرخ يک عنوان مهم را کسب کرده و اين افتخار را مديون ايبراست. مهاجم سوئدي علاوه بر زدن گل اول، گل قهرماني را نيز براي تيمش به ثمر رسانده است.

در شرايط کنوني بيش از هميشه نقش کليدي اين بازيکن به چشم مي‌آيد تا جايي که خيلي‌ها زلاتان را با اريک کانتوناي افسانه‌اي مقايسه مي‌کنند. با اينکه وين روني به عنوان کاپيتان منچستر جام قهرماني را بالاي سر برد، ولي همه مي‌دانند که ليدر اصلي من‌يو کسي نيست جز زلاتان. کانتوناي دهه 90 را به ياد بياوريد؛ وقتي پا به زمين مسابقه مي‌گذاشت همه مي‌فهميدند تا چه اندازه عاشق منچستر و اولدترافورد است. حالا زلاتان نيز درست شبيه اوست. شايد بعضي‌ها از آدم‌هاي مغرور متنفر باشند، اما در مورد ايبرا اين قضيه صدق نمي‌کند. زماني که يک مربي به تيم جديدي رفته به بازيکني نياز دارد که خيالش را از بابت خط حمله راحت کند و ابراهيموويچ همان بازيکني است که مورينيو به شدت به آن نياز داشت.

در بسياري از اوقات عملکرد تيمي شايد قابل دفاع نباشد اما در نهايت يک بازيکن تمام‌کننده غائله را ختم مي‌کند. شياطين سرخ بسيار خوش‌شانس بودند که در شرايطي بسيار دشوار مهاجمي چون زلاتان داشتند تا قفل بازي را باز کند و يک جام قهرماني را به آنها هديه دهد. به اين نکته توجه کنيد که بازيکنان ساوتهمپتون براي گل نخوردن هر کاري مي‌کردند و محوطه جريمه را احاطه کرده بودند منتها زلاتان از آن دست بازيکنان مهارنشدني است که در لحظه آخر زهرش را مي‌ريزد و يک تيم را به هدفش مي‌رساند.