باشگاه حقوقی

قرارداد كارگري

قرارداد بين كارفرما و كارگر مي‌تواند كتبي باشد و يا بر مبناي توافق شفاهي بين كارگر و كارفرما منعقد شود. قانون مدني به طور واضح گفته كه قرارداد مي‌تواند شفاهي باشد و نيازي به مكتوب كردن آن نيست. بنابراين نوشتن قرارداد بين كارگر و كارفرما، تكليف قانون نيست و ننوشتن نمي‌تواند موجب بطلان قرارداد كارگري شود. بلكه توصيه مي‌شود در قرارداد كار، حداقل چند مورد قيد شود: نام و آدرس طرفين، ميزان دستمزد با ذكر ريز مزاياي متعلقه و لو اينكه در حقوق ماهانه پنهان باشد، حوزه خدمت، تعرفه نماينده رابط كارفرما،‌شرح وظايف كارگر و تأكيد بر اينكه آيا كارفرما اجازه دارد كارگر را به مأموريت اعزام كند يا خير؟ آيا كارفرما اجازه دارد محل كار را تغيير دهد؟ و از همه مهم‌تر اينكه در مشاغلي كه طبيعت آنها مي‌تواند دائم باشد، دايره اعتبار و انقضاي اين قرارداد بايد صراحتاً تعيين شود، چون در كارهايي كه طبيعت آنها جنبه مستمر دارد،‌درصورتي كه مدتي در قرارداد ذكر نشود، قرارداد دائمي تلقي مي‌شود. بنابراين تمديد يا تجديد قراردادهاي موقت با مدت معين، آنها را تبديل به قراردادهاي دائمي نمي‌كند، بلكه تمديد و تجديد قراردادهاي موقت باعث مي‌شود تا كارگر بتواند پاداش پايان خدمت خود را ذخيره و براساس آخرين حقوق و با احتساب نرخ تقريبي تورم دريافت كند، اگر چه خدمت كارگر منقطع و ناپيوسته بوده باشد.