در ايام سالگرد ارتحال حضرت آيت‌الله خزعلي قرار داريم، بزرگمردي از اهل ديانت و تقوي، عالمي عامل، مجاهدي نستوه و عاشقي از شيفتگان مولاي كائنات حضرت مولي الموحدين امير‌المؤمنين علي(ع) كه پرچم غدير را برافراشت و تا جان در بدن داشت از هيچ تلاشي براي معرفي شخصيت والاي اميرمؤمنان و معارف او در نهج‌البلاغه فروگذار نكرد، حتي كلام امير را با عشق و علاقه زايد الوصفي حفظ كرد و در سينه خود جاي داد، همچنان كه كلام الهي يعني قرآن‌كريم را نيز حفظ و در سينه خود محفوظ داشت.
آيت‌الله خزعلي يك خادم واقعي قرآن و عترت بود، تمام عمر و سرمايه وجودي خود را در اين راه تقديم كرد. او حدود 70 سال بر منبر وعظ و خطابه نشست، امر تبليغ و ترويج دين را بسيار با اهميت مي‌شمرد، وليكن از ارادتي خاص كه به حضرت امام خميني(ره) و اعتقاد عميقی که به مجاهدت‌هاي ايشان داشت، بارها مي‌فرمودند: حاضرم ثواب تمام منبرهايي را كه در همه عمر رفته‌ام، بدهم و در عوض ثواب يك اعلاميه امام خميني عليه طاغوت را بگيرم! او قيام امام را در احياي مكتب اسلام و در راستاي حركت پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين عليهم السلام مي‌دانست، لذا خود نيز محو و مجذوب امام خميني(ره) گشته بود، ايشان امام را مردي الهي و «مويد من عندالله» مي‌دانست، اين ارادت عميق به حضرت امام تا آخر عمر آنچنان پابرجا بود كه مكرر به زيارت حرم ايشان مي‌رفت و وصيت كرد روي قبرش بنويسند: دوستدار خميني!
اين نكته كه قرآن مي‌فرمايد: «لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ» يعني متقين نه تنها خود را برتر نمي‌بينند بلكه حتي نمي‌خواهند برتر از ديگران باشند، حضرت آيت‌الله خزعلي(ره) از مصاديق اين آيه شريفه بود.
او با اينكه محضر عالمان رباني و علماي بزرگي را در حوزه درك كرده بود و از وجود شخصيت‌هاي عظيم معنوي، همچون آيات عظام حاج شيخ مجتبي و حاج شيخ هاشم قزويني بهره‌مند شده بود و سال‌ها در محضر استوانه مرجعيت تشيع حضرت آيت‌الله العظمي بروجردي(ره) تلمذ و اجازه اجتهاد دريافت كرده بود، اما هيچگاه خود را نمي‌ديد، همانند ديگر بسيجيان خود را بسيجي خميني مي‌دانست و پس از ايشان نسبت به مقام معظم رهبري، حضرت آيت‌الله خامنه‌اي (دامت بركاته) نيز ايمان و اعتقادي بسيار عميق و محكم داشت، با اينكه از لحاظ سني حدود 20 سال از رهبر معظم انقلاب بزرگ‌تر بودند، وليكن هيچگاه خود را نمي‌ديدند و موقعيتي براي خود قائل نبودند، به گونه‌اي كه وقتي در هفته آخر عمرشان، مقام معظم رهبري به عيادت ايشان رفتند، مرحوم آيت‌الله خزعلي مكرر مي‌گفتند: من قابل نبودم، انتظار نداشتم شما اين زحمت را بكشيد، وقت شما بسيار با ارزش است و اينچنين بود كه باز هم خود را نديدند! همواره خود را سرباز مقام معظم رهبري مي‌دانستند و بر اطاعت اوامر ايشان تأكيد داشتند.
خود نديدن‌ها در زندگي آيت‌الله خزعلي فراوان است، با اينكه حافظ كل قرآن و نهج‌البلاغه بودند و از پيشكسوتان حافظان قرآن محسوب مي‌شدند، ولي هرگاه مي‌ديدند بچه‌اي، نوجواني يا طلبه‌اي حافظ قرآن است، آنقدر او را احترام و تكريم مي‌كردند و تعظيم مي‌داشتند كه حتي براي ديدن آنها به خانه‌هايشان مي‌رفتند و ساعت‌ها با آنها گفت‌و‌شنود داشتند.
*مدير دارالقرآن علامه طباطبايي 
