توجه به ورزش، توجه به سلامت جامعه است و جامعه‌اي سلامت، مي‌تواند مدارج موفقيت را در هر زمينه‌اي به خوبي طي كند. اين مسئله به اندازه‌اي حائز اهميت است كه در اكثر كشورهاي دنيا، بيشترين توجه به ورزش پايه مي‌شود تا علاوه بر آينده‌سازي در ورزش و مستحكم كردن پايه‌هاي ورزش قهرماني، سلامت جوامع نيز تضمين شود. مسئله‌اي كه بدون شك اهميت بالايي دارد اما در ايران توجه چنداني به آن نمي‌شود و مي‌توان گفت كه يكي از ضعف‌هاي اصلي ورزش به شمار مي‌رود. ضعفي كه ضربه‌هاي زيادي نيز به ورزش كشور زده است اما براي ايجاد تغييرات در اين راستا كمتر تجربه شده است.
بزرگ‌ترين ضعف ورزش كشور اما طي چند سال اخير مورد توجه بسيج قرار گرفته است و هدفگذاري‌هاي خوبي در اين راستا انجام شده تا اين ضعف، نه تنها به نقطه قوتي در ورزش بلكه در جامعه تبديل شود تا هم تضميني باشد براي سلامت جسم و روان جامعه و هم آغازي باشد بر موفقيت‌هاي اصولي در ورزش و پاياني بر موفقيت‌هاي مقطعي كه يك سال هست و سال بعد نيست. بسيج، بعد از فعاليت‌هاي موفقي كه در حوزه‌‌هاي مختلف داشته، اين بار به ورزش روي آورده و چندسالي است كه فعاليت‌هاي گسترده‌اي را در زمينه ورزش آغاز كرده است آن هم به صورت كاملاً اصولي و با توجه خاص به ورزش از رده‌هاي پايه نه تنها زمينه‌هاي استعداديابي را فراهم مي‌كند بلكه باعث آموزش‌هاي اصولي از ابتدا و پايه مي‌شود كه بدون شك مي‌تواند موفقيتي چشمگير را در آينده داشته باشد. فعاليت بسيج در عرصه ورزش ابتدا به ساخت‌و‌سازهاي اماكن ورزشي اختصاص داشت اما اين فعاليت‌ها به مرور زمان شكل گسترده‌تري به خود گرفت و برگزاري مسابقات، المپيادها، رقابت‌هاي بين‌المللي، استعداديابي و برنامه‌ريزي براي شكوفايي استعدادهاي ناب ورزش را شامل شد. فعاليت‌هايي كه حالا در زمينه‌هاي مختلف ورزشي و به شكلي هدايت شده به مرحله اجرا در مي‌آيد. حضور بسيج در ورزش تنها به برگزاري مسابقات محدود نشده و علاوه بر مسائل فني، مسائل فرهنگي و اخلاقي را نيز شامل مي‌شود و اين خود مي‌تواند نقطه عطفي باشد بين بسيج و ورزش. خصوصاً در روزهايي كه ورزش با معضل‌ها و چالش‌هاي بزرگي در زمينه‌هاي اخلاقي مواجه است و نياز به فرهنگ‌سازي دارد آن هم نه به صورت زباني و شعاري، كه به صورت عملي. از طرفي، تفاوت محيط بسيج با محيط‌هاي ورزشي اين روزها كه با بي‌اخلاقي‌هاي زيادي درگير شده و اتفاقات ناگواري را به دنبال دارد، مي‌تواند به معناي يك رنسانس در ورزش باشد، چراكه بسيج اصول و قواعد خاصي در زمينه‌هاي اخلاقي دارد كه نه تنها سلامت ورزش را در حوزه اخلاق تضمين مي‌كند بلكه مي‌تواند تغييرات قابل توجهي در مسائل اخلاقي اين روزهاي ورزش و همچنين در آينده ايجاد كند و مانع از پيشروي بي‌اخلاقي‌ها شود.
اگر چه توجه به ورزش پايه آن هم به صورت اصولي مي‌تواند زمينه‌ساز موفقيت‌هاي هر چه بيشتر و بهتر ورزش قهرماني شود اما بدون شك توجه به مسائل اخلاقي، اين موفقيت‌ها را مستحكم‌تر و دائمي‌تر مي‌كند و هر اندازه كه زمينه‌هاي تربيتي ورزشكاران اصولي‌تر و اخلاقي‌تر باشد، كمتر شاهد ناهنجاري‌هاي رفتاري از سوي آنها خواهيم بود. مسئله مهمي كه بدون شك بسيج، در بدو ورودش به ورزش، توجهي خاص به آن داشته و از جمله هدفگذاري‌هاي آن در حوزه ورزش بوده است.
درحاليكه فعاليت‌هاي بسيج در حوزه ورزش هر روز بيشتر و هدفمندتر مي‌شود و قشر بيشتري از جامعه، به خصوص جوانان را تحت پوشش قرار مي‌دهد و شكل و هدفي درست و برنامه‌ريزي شده به رفتارهاي جامعه جوان مي‌دهد، مي‌توان اين فعاليت‌ها را در زمينه‌هاي ديگر نيز گسترش داد تا منفعت حاصله از اين برنامه‌ريزي هدفمند، به مراتب بيشتر از آن چيزي باشد كه امروزه شاهد هستيم. به طور مثال، همكاري بسيج با آموزش و پرورش، مي‌تواند گامي بلند و مستحكم باشد در زمينه شكوفايي هر چه بيشتر استعدادهاي ورزشي كشور آن هم از سنين پايين و جهت دادن به نحوه رشد و شكوفايي آن، چراكه آموزش و پرورش نيز همانند بسيج، گام بلندي در راستاي استعداديابي و بها دادن به ورزش پايه برداشته اما در اين زمينه نيازمند حمايت‌هاي قدرتمندي چون حمايت جامعه بسيج از ورزش است تا بتواند در اين زمينه موفق‌تر از آنچه امروز شاهديم عمل كند و ايجاد رابطه‌هايي به اين شكل بين جامعه بسيج ورزش و ديگر ارگان‌هايي كه دستي در ورزش دارند، مي‌تواند آينده‌اي روشن و موفق را در ورزش ترسيم كند. آينده‌اي كه نه تنها در زمينه ورزش قهرماني و مسائل فني كه در زمينه‌هاي اخلاقي و فرهنگي نيز مي‌تواند موفقيت‌ها و افتخار‌آفريني‌هاي قابل تقديري را به معرض نمايش بگذارد.
