داستان مديران سينمايي كه در ابتداي انقلاب به اجتهاد خود عمل مي‌كردند!

مديران روشنفكر امروز شلاق به دستان ديروز

دو هفته پيش بود كه ايرج تقي پور، معاون وقت بنياد سينمايي فارابي در مصاحبه با هفته‌نامه «تماشاگران» با دفاع ضمني از فعاليت‌هاي تندروانه و غيرموجه مديران سينمايي دهه شصت كوشيده بود تا حدودي عملكرد سيد محمد بهشتي و فخرالدين انوار را تطهير كند.

به گزارش «جوان»، تقي‌پور نگاه بسته و رويكرد خاص مديران سينمايي دهه‌شصت را نتيجه فضاي انقلابي ابتداي انقلاب خوانده و آن را غيرقابل اجتناب دانسته بود. او گرايش عليه قهرمان و ستاره‌ها و نيز ممانعت از فعاليت بازيگراني چون مرحوم فردين را نيز ناشي از فضاي انقلابي آن دوره دانسته و حتي عنوان كرده بود كه از فعاليت برخي از بازيگران به دليل ايفاي نقش‌هاي صحنه‌دار جلوگيري شده است اما به تازگي مهدي كلهر اولين مدير سينمايي دهه شصت بر تمام سخنان تقي پور خط بطلان كشيده و گفته است: «مرحوم فردين اصلاً فيلم صحنه‌دار بازي نكرده بود و خيلي از بازيگراني كه فيلم‌هاي بدتري در كارنامه خود داشتند پس از انقلاب در سينما فعاليت مي‌كردند.»  كلهر حتي به اين نكته اشاره كرده كه ابتداي انقلاب به عنوان مسئول سينمايي، شخصاً از آيت‌الله خامنه‌اي درباره مرحوم فردين سوال كرده و ايشان گفته‌اند: «بازي كردن هنرپيشه‌اي مثل فردين في‌نفسه نمي‌تواند مشكلي داشته باشد ولي اگر اشكالي در سناريو وجود دارد آن را رفع كنند.»  نقل ديگري كه كلهر از رهبر معظم انقلاب در زمان رياست جمهوري‌شان مي‌آورد اين است كه ايشان گفته‌اند: «هنرپيشه‌هاي قبل از انقلاب به شرطي كه نقشي كه در فيلم‌هاي جديد بازي مي‌كنند مشكل محتوايي و اخلاقي نداشته باشد مي‌توانند فعاليت كنند.»

پيش از اين نيز محمد حسين فرح بخش، تهيه‌كننده سينما از اختناقي كه مديريت سينمايي دهه‌شصت عليه سينماگران ايجاد كرده بود ياد كرده و حتي به اين اشاره كرده بود كه يكي از تهيه‌كنندگان سينما در وزارت ارشاد توسط فيض‌الله عرب سرخي شلاق‌زده شده است. رفتارهاي اين‌چنين از سوي مديران سينمايي دهه شصت كه حالا اغلب آنها جزو جناح سياسي اصلاح طلب قلمداد شده و ژست‌هاي روشنفكرانه زيادي از آنها بروز مي‌كند بسيار قابل تامل است و موضوع وقتي جالب مي‌شود كه اين رفتارها برخلاف نظر صريح افرادي چون شهيد بهشتي و آيت‌الله خامنه‌اي انجام مي‌شده است. رفتارهايي كه بي‌ترديد بايد از آنها به عنوان تصميمات سرخود و محفلي مديران سينمايي دهه شصت ياد كرد. نكته ديگر ارتباط تشكيلاتي و فكري اين مديران با افرادي چون محسن مخملباف است كه منجر به بروز اقدامات خشونت‌آميز عليه برخي فيلم‌ها در ابتداي انقلاب مي‌شد. با اين اوصاف مي‌توان از مديران سينمايي دهه‌شصت به عنوان افرادي ياد كرد كه در تصميم‌ها به اجتهاد خود عمل مي‌كردند و دست به رفتارهاي محفلي مي‌زدند.