شبكه كودك و لوگویی که زیبا نیست

لوگویی پیرمردی برای کودکان!

هفته گذشته همزمان با افتتاح رسمي شبكه كودك، از لوگوهاي تازه «پويا» و «نهال» نيز رونمايي شد.

لوگوهايي كه قرار است تقسيم شبكه به دو بخش «خردسال» و «كودك» را نشان دهند، اما نام‌واره‌هاي جديد پويا و نهال با انتقاداتي مواجه شده است. عده‌اي معتقدند طرح‌هاي مذكور از نظر گرافيكي ضعيف هستند. مردم در نظراتي كه زير خبرهاي مربوطه در فضاي مجازي مي‌گذارند، مي‌گويند لوگوهاي پويا و نهال زيبا نيستند. كارشناسان گرافيك هم مي‌گويند اصول طراحي لوگو رعايت نشده و اين طرح‌ها فاقد تعادل، خلاقيت، سادگي، خوانايي و رنگ‌بندي مناسب هستند. شايد براي مخاطبان شبكه اين جزئيات چندان مهم نباشد. كودكان و والدين آنها بيشتر به دنبال محتواي جذاب و مناسب در تلويزيون مي‌گردند و گرافيك شبكه نمي‌تواند صد در صد دافع يا جاذب مخاطبان باشد، اما مي‌تواند بر كيفيت شبكه و لذت همراهي با برنامه‌ها تأثير بگذارد و مخاطب را به تماشا ترغيب كند. به ويژه اينكه در سنين پايين‌تر، تصوير بر محتوا اولويت دارد و ذهن خردسالان بيشتر تصويري است تا شنيداري. بنابراين گرافيك و زيبايي بصري در شبكه‌اي كه مختص كودكان است، اهميت بيشتري پيدا مي‌كند.

ما ايراني‌ها اساساً كمتر از مردم ديگر با نشانه‌ها و نمادهاي تصويري آشنا هستيم و بيشتر با نمادهاي نوشتاري و ادبي ارتباط برقرار مي‌كنيم. به خاطر همين در طراحي لوگو كه اصولاً بايد مفهوم را ساده و نمادين كند نيز عموماً به بازي با حروف مي‌پردازيم. البته استفاده از حروف، يك تكنيك گرافيكي براي طراحي لوگو محسوب مي‌شود، اما در جاي خودش. در مورد يك شبكه تلويزيوني، به ويژه با مخاطب كودك كه خواندن و نوشتن نمي‌داند، انتخاب تكنيك منوگرام يا لوگوتايپ انتخاب خوبي نيست. اتفاقاً در طراحي لوگوي قبلي به اين مسئله توجه شده بود و لوگوي «بهداد صالحي» نشانه خوبي براي شبكه پويا بود، اما دليلي براي كنار گذاشتن آن طرح توسط مديران شبكه بيان نشد. شايد مي‌شد لوگوي «نهال» را شبيه طرح قبلي «پويا» اجرا كرد تا هماهنگي بين دو طرح هم حفظ شود. با اينكه پيكان انتقادات به سمت طراحان لوگوها است، اما به احتمال قوي اعمال نظر مديران هم بر طرح‌ها تأثير گذاشته و نظرات غيركارشناسي به كار ضربه زده است. طراح اگر ضعيف هم باشد، مسئوليت بر عهده مدير است كه كار را به او سپرده است. نمي‌خواهيم وارد بحث تكراري رابطه به جاي ضابطه شويم، اما در مورد طرح‌هاي اينچنيني كه به خاطر در معرض ديد مردم بودن مهم هستند، مي‌توان از همه قابليت‌هاي كارشناسي در كشور بهره برد و با يك فراخوان عمومي شاهد نتايج بهتري بود. اين شيوه هم احترام به كارشناسان و هنرمندان است و هم احترام به مخاطب.