مدتي است كه خبرهايي در خصوص تأثيرات فرهنگي توافقات اخير شنيده مي‌شود اما پرسشي كه در اين ميان مطرح مي‌شود، اين است كه مگر در توافقنامه‌هاي هسته‌اي اشاره‌اي به اين تبادلات فرهنگي و حمايت از عرصه فرهنگ و هنر شده است؟
به باور من توافقات هسته‌اي تأثير خاصي در عرصه فرهنگ و هنر كشور نداشته است چون فرهنگ و هنر مربوط به تفكر و انديشيدن هنرمندان جامعه دارد و هيچ تحريمي نمي‌تواند جلوي انديشه را بگيرد كه بر طرف كردن تحريم‌ها بتواند تغييري در اين انديشه بدهد.
در اين ميان البته اگر شرايط اقتصادي جامعه پس از رفع تحريم‌ها رو به بهبود برود، طبعاً مي‌تواند در شرايط معيشت و زندگي همه آدم‌ها تأثير بگذارد و شرايط زندگي هنرمندان را هم بهبود ببخشد كه آنها كمتر به مشكلات روزمره بينديشند و بيشتر در عرصه هنر و انديشه فعاليت داشته باشند و اين تنها تأثيري است كه لغو تحريم‌ها مي‌تواند در وضعيت فرهنگي و هنري كشور داشته باشد.
در زمينه افزايش بده‌بستان‌هاي فرهنگي پس از توافقات هم به اعتقاد من لغو تحريم‌ها در اين مسئله هم تأثير نخواهد داشت، چون در گفت‌وگوهاي انجام شده اشاره به اين تبادلات فرهنگي نشده است. اگر كشورهايي ما را به دلايل سياسي و مسائل اتمي تحريم كرده‌اند، فكر ما را كه نمي‌توانند تحريم كنند و جلوي ذوق و هنر ايراني را كه نمي‌توانند بگيرند كه ما بگوييم با لغو تحريم، سدي از سر راه انديشه و فكر ما رفع شده است. بخش فرهنگي، بخشي است كه مربوط به خود آدم‌ها است و اتفاقاً تجربه نشان داده در تنگناها و شرايط دشوار است كه هنر بيشتر رشد مي‌كند چون دغدغه بيشتري در خصوص شرايط زندگي و افراد جامعه پيدا مي‌كند و مكتب‌هاي بزرگ هنري در دوران‌هاي بحران شكل گرفته‌اند و در شرايطي كه همه چيز آرام و مساعد است، معمولاً اتفاق خاصي براي هنر نمي‌افتد.
تجربه تاريخ گوياي اين واقعيت است، مكتب‌هاي بزرگ هنري در دوران‌هاي بحران شكل گرفته‌اند و مولوي و سعدي در روزگار سيطره مغول‌ها مي‌زيستند و در نهايت به باور من لغو تحريم‌ها به خودي خود نمي‌تواند تأثير چنداني در روند فرهنگي و هنري كشور داشته باشد.
