در يك كلام همه ايرانيان با توجه به شعار سال و مذاكرات هستهاي، همدل و همزبان هستند روي توافقي كه «خوب» باشد و بر همين اساس همدل و همزبان هستند بر توافقي كه «بد» باشد. ملت ايران به صورت يكپارچه به توافق «خوب»، «آري» ميگويد و به توافق «بد»، «نه» ميگويد.
توافق خوب از نظر ملت ايران، آن توافقي است كه در آن عزت، استقلال، منافع و امنيت ملت ايران حفظ شود. بر همين مبنا توافق بد، آن توافقي است كه اين ارزشهاي اساسي طي آن مخدوش شود. خطوط اصلي، چارچوبهاي اساسي و خطوط قرمز ترسيمي از سوي مقام معظم رهبري براي دولت و تيم مذاكرهكننده، در واقع براي جهت دادن به حركت براي رسيدن به يك توافق «خوب» و بازداشتن از يك توافق «بد» است. معظمله در اين خصوص ميفرمايند: «بنده در جزئيات مذاكره دخالتي نكردم، باز هم نميكنم؛ من مسائل كلان، خطوط اصلي، چارچوبهاي مهم و خط قرمزها را به مسئولان كشور همواره گفتهام.»
حضرت امام خامنهاي (مدظله العالي)، از توافق خوب با عنوان توافق عزتمندانه ياد كردهاند و ميتوان از مجموعه بيانات ايشان براي چنين توافقي، شش مؤلفه زير را مورد توجه قرار داد:
1- توافق عزتمندانه و خوب، توافقي است كه طي آن زيرساختهاي هستهاي كشور حفظ شده و در قبال اقدامات اعتمادساز ايران، تمامي تحريمها با زيرساختهاي آن يكجا و همان روز توافق برداشته شود.
2- توافق عزتمندانه و خوب توافقي است كه طي آن روند تحقيق و توسعه علمي و فني كشور تضمين شود و بدون وقفه تداوم يابد.
3- توافق عزتمندانه و خوب، توافقي است كه شيوه نظارتي بر اساس آن از مراكز هستهاي ايران، همان شيوههاي نظارتي معمول و مانند بقيه كشورها باشد.
4- توافق عزتمندانه و خوب، آن توافقي است كه به دشمن و بيگانگان با پوشش بازرسان آژانس، مجوز بازرسي و نفوذ به مراكز دفاعي- امنيتي كشور داده نشود.
5- توافق عزتمندانه و خوب آن توافقي است كه طي آن از حريم و توسعه قدرت دفاعي و امنيتي كشور حراست شود.
6- توافق عزتمندانه و خوب، آن توافقي است كه بر اساس آن اقتدار منطقهاي جمهوري اسلامي ايران و سياست حمايت از محور مقاومت در منطقه حفظ شود.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامي، با توافقي كه داراي مؤلفههاي مذكور باشد، موافق و به طور قطع با توافقي كه مؤلفههاي آن در يك يا چند مورد برخلاف آنچه آمد باشد، مخالف هستند.
معظمله در همين راستا ميفرمايند: «از رسيدن به يك توافقي كه منافع ملت ايران را تأمين كند و عزت ملت ايران را حفظ كند، صددرصد حمايت ميكنم و استقبال ميكنم؛ اين را همه بدانند. اگر كسي بگويد كه ما مثلاً با توافق يا با رسيدن به يك نقطه مخالفيم، نه، خلاف حق و خلاف واقع گفته است. اگر يك توافقي انجام بگيرد كه اين توافق توافقي باشد كه منافع ملت را، منافع كشور را تأمين بكند، بنده كاملاً با آن موافقت خواهم كرد. البته اين را هم گفتيم كه توافق نكردن بهتر از توافق بد است- كه اين حرف را امريكاييها هم ميزنند- اين فرمول درستي است؛ توافق نكردن از توافق كردني كه در آن منافع ملت پايمال بشود، عزت ملت از بين برود، ملت ايران با اين عظمت تحقير بشود [بهتر است]، توافق نكردن شرف دارد بر يك چنين توافق كردني.»
با قاطعيت ميتوان گفت، نقطه تمركز رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در تعيين سياستهاي كلي و ترسيم خطوط قرمز براي مذاكرات هستهاي، تأمين منافع ملي و در صدر اين منافع، امنيت ملي است. معظمله طي بيانات اخيرشان در چندين نوبت، ضمن اعلام حمايت از تيم مذاكرهكننده هستهاي و اعتمادي كه به آنان دارند، با صراحت فرمودهاند كه در خصوص مذاكرات نگران بوده و دغدغه دارند. ايشان دليل اصلي دغدغه داشتن را ماهيت طرف مقابل و خصوصاً امريكاييها ميدانند و ميفرمايند: «همانطور كه عرض كردم بنده به مجريان امر اعتماد دارم؛ اين را شما بدانيد؛ اين آقاياني كه مشغول كار هستند؛ اينها افرادي هستند مورد اعتماد. من در مورد آنها هيچ ترديدي [ندارم]؛ در آنچه تا حالا بوده، لكن در عين حال جداً دغدغه دارم، اين دغدغه ناشي از آن است كه طرف مقابل به شدت اهل فريب و دروغ و نقض عهد و حركت در خلاف جهت صحيح است. طرف مقابل اين جوري است.»
اين دغدغه رهبر معظم انقلاب اسلامي را بايد تمامي مردم و تك تك مسئولان و به ويژه دولتمردان و اعضاي تيم هستهاي جدي بگيرند و مراقب باشند و هوشمندانه عمل كنند تا مبادا خسارتي بر كشور وارد شود. پس از مذاكرات لوزان و انتشار بيانيه پاياني، امريكاييها به گونهاي سخن گفتند كه آقاي محمدجواد ظريف با صراحت اعلام كرد، امريكاييها قابل اعتماد نيستند.
آقاي دكتر صالحي رئيس سازمان انرژي اتمي نيز در مراسم بزرگداشت شهداي هستهاي با اشاره به مذاكرات با طرف غربي گفت: «از حالا روي يكسري مباحثي كه توافق كرديم دبه در ميآورند.» اين كلمه
«دبه در آوردن»، نشانهاي از همان اهل فريب بودن و اهل نقض عهد بودني است كه موجب شده رهبر معظم انقلاب اسلامي در خصوص مذاكرات و يك توافق احتمالي دغدغه داشته باشند. سخن اصلي اينجاست كه چه تضميني وجود دارد بعد از عمل ايران به تعهداتش، آنها هم با اين ماهيت فريبكارانهاي كه دارند، به تعهداتشان عمل كنند؟
يكي از نكات كليدي در بحث مذاكرات، موضوع نظارتهاي آژانس بينالمللي انرژي هستهاي است. نظارتهاي آژانس را ميتوان به طور كلي به دو نوع نظارتهاي متعارف و غيرمتعارف تقسيمبندي كرد. نظارتهاي متعارف به آن نوع نظارتهايي گفته ميشود كه بر اساس پادمان يا حتي پروتكل الحاقي، آژانس به دنبال كشف حقيقت، راستيآزمايي و پي بردن به ماهيت صلحآميز فعاليتهاي هستهاي يك كشور عضو است كه آن را تحت نظارت قرار داده است. اما نظارتهاي غيرمتعارف، به آن نظارتهايي گفته ميشود كه قدرتهاي غربي و خصوصاً امريكاييها با استفاده ابزاري از آژانس و صلاحيتهاي نظارتي آن، به دنبال جاسوسي در كشورهاي مورد نظر از طريق بازرسيهاي آژانس ميباشند. پذيرش پروتكل الحاقي براي اعضاي معاهده انپيتي، اختياري بوده و هيچ كشوري را نميتوان ملزم به پذيرش آن نمود. پروتكل الحاقي داراي ماهيتي است كه در صورت تحميل بر يك كشور عضو، به راحتي زمينهها و بسترهاي لازم را براي سوءاستفاده قدرتهاي غربي از نظارتها در راستاي اهداف سياسي و كسب اطلاعات نظامي از كشور مورد نظر فراهم ميسازد. اساساً مفاد پادمان و پروتكل الحاقي براي نظارت بر مراكز و تأسيسات هستهاي ميباشد، لكن تجربه تاريخي نشان ميدهد، قدرتهايي چون امريكا، به بهانه بازرسيها و نظارتها در موضوع هستهاي به دنبال كسب اطلاع از مراكز و تأسيسات نظامي كشورهاي هدف ميروند. كره شمالي به همين دليل از انپيتي خارج شد كه متوجه شد غربيها به بهانه نظارتها، ميخواهند سايتهاي نظامي آن را مورد بازرسي قرار دهند. اين داستان در عراق نيز رخ داد و غربيها حتي كاخهاي صدام را به بهانه سلاحهاي هستهاي مورد بازرسي قرار دادند و پس از اطمينان از وضعيت قدرت دفاعي ارتش عراق، اين كشور را مورد تهاجم نظامي قرار دادند.
شواهد بسياري وجود دارد كه بر اساس اين شواهد ميتوان با اطمينان گفت، امريكاييها به همراه متحدين اروپايي خود در تلاش هستند از طريق يك توافق هستهاي با ايران، به بهانه نظارت بر تأسيسات هستهاي ايران از طريق آژانس بينالمللي انرژي هستهاي، با گسيل داشتن جاسوسان خود به سيستم دفاعي- امنيتي كشورمان نفوذ كنند. بر اساس چنين ايدهاي آنان از هماكنون از بازرسيها و نظارتهاي سختگيرانه و بيسابقه در تاريخ سخن ميگويند. آقاي اوباما با چنين اهدافي در مصاحبه با روزنامه تايمز ميگويد: «بايد ساز و كاري ايجاد كنيم كه بازرسان آژانس بتوانند هر جايي بروند.»
در فكتشيت امريكاييها هم در خصوص بازرسيها و نظارتها، با عنوان «پيشرفتهترين، مدرنترين و بيسابقهترين نوع بازرسيها» ياد ميشود. جالب اينكه برخي از رسانههاي غربي و همچنين برخي ديگر از مقامات امريكايي با صراحت موضوع بازرسي از مراكز و سايتهاي نظامي را مطرح كردهاند. آقاي «اشتون كارتر» وزير دفاع امريكا طي مصاحبهاي با سيانان، با صراحت اعلام ميكند كه امريكا خواستار دسترسي به مراكز نظامي ايران است، يا رئيس كميته روابط خارجي مجلس نمايندگان امريكا طي يادداشتي كه براي سيانان مينويسد، با صراحت ميگويد: «آژانس بايد بتواند در هر زمان و هر مكان، از تأسيسات نظامي ايران بازديد كند.» موضوع كاملاً روشن است كه اين نوع بازرسيها، در رديف بازرسيهاي متعارف آژانس نبوده و در رديف بازرسيهاي غيرمتعارفي قرار ميگيرد كه به سفارش پنتاگون و سازمان سيا و ديگر سازمانهاي اطلاعاتي و امنيتي امريكا، انگليس، فرانسه يا رژيم صهيونيستي و از سوي جاسوسان حرفهاي تحت عنوان بازرسان آژانس انجام ميشود.
به طور قطع پذيرش چنين توافقي، يعني فرستادن «امنيت ملي» به «كمينگاه نظارتهاي غيرمتعارف»، آن هم كمينگاهي كه از سوي دشمنان اصلي ملت ايران شكل ميگيرد. رهبر معظم انقلاب اسلامي با چنين هوشمندي است كه براي حفظ منافع ملت ايران، پذيرش هر نوع نظارت غيرمتعارف و به صورت خاص را رد ميكنند و مي فرمايند: «به هيچ وجه اجازه داده نشود كه به بهانه نظارت، اينها به حريم امنيتي و دفاعي كشور نفوذ كنند؛ مطلقاً مسئولان نظامي كشور به هيچ وجه مأذون نيستند كه به بهانه نظارت و به بهانه بازرسي و مانند اين حرفها، بيگانگان را به حريم و حصار امنيتي و دفاعي كشور راه بدهند.»
