از زمان تغيير نام سازمان راديو و تلويزيون و تولد سازمان صدا و سيما حدود چهار دهه مي‌گذرد. در اين دوران سازمان با گسترش فيزيكي و بسط بوروكراسي از مجموعه‌اي كوچك اما كاربردي در دهه 50 به سازماني عريض و طويل تبديل شد كه فعاليت‌هاي گسترده و ساختار اداري بسيار گسترده‌تري دارد.
در اين مدت تحول بزرگي در سازمان رخ داده اما از آن سو با ايجاد پست‌هاي مديريتي بيشمار ميزان دخل و خرج صدا و سيما در تراز با هم قرار نگرفته و هر ساله شاهد آن هستيم كه بسياري از طرح‌هاي سازمان به دليل آنچه عدم تأمين بودجه است بر زمين مي‌ماند. از آن سو سازماني كه در زمان تولد با يك فرستنده تلويزيوني يكه‌تاز و انحصاري عمل مي‌كرد هم‌اكنون با داشتن چندين شبكه راديو و تلويزيوني داراي رقباي جدي است كه در آن سوي مرزها فعاليت مي‌كنند.
محمد سرافراز رئيس جديد سازمان صدا و سيما كه حدود شش ماه است كرسي رياست جام جم را بر عهده گرفته يكي از راهبردهاي خود را چابك‌سازي سازمان اعلام كرده است. اين راهبرد براي سازمان چاقي مانند صدا و سيما يك رژيم پزشكي سخت و اجباري است. حركت قيچي و شانه اصلاح بر سر سازماني كه 30 سال است به آرايشگاه نرفته با حذف پست‌هاي مديريتي و شبكه‌هاي راديويي و تلويزيوني كم مخاطب از همان هفته‌هاي اول تعيين رئيس جديد شروع شد.
هم اكنون نيز معاون صداي سازمان از پايان چابك‌سازي در اين معاونت با حدف 48 درصدي پست‌هاي مديريتي خبر داده است. اما چابك‌سازي را نبايد تنها در حذف پست‌هاي مديريتي و كاهش ميزان كارمندان سازمان جست‌وجو كرد. اصغر پورمحمدي در سخنان خود به حذف برنامه‌هاي خنثي اشاره داشته كه همان معناي چابك‌سازي كيفي سازمان را مي‌دهد.
حذف برنامه‌هايي كه شايد برخي از آنها چندين سال به صورت مداوم نيز روي آنتن رفته‌اند اما اكنون نه ديگر كاربرد اوليه خود را دارند و نه ميزان بيننده‌اي را كه در ابتداي كار داشته‌اند اكنون به خود اختصاص مي‌دهند.
چابك‌سازي كيفي برنامه‌هاي صدا و سيما تنها راهي است كه مي‌تواند سازمان را در مسابقه دويي كه شبكه‌هاي ماهواره‌هاي به راه انداخته‌اند، پيروز كند.
