«به حرف امام، براي شاد كردن دل رهبرم، به امر ولي فقيه زمان و...» اينها جملاتي آشنا در وصيتنامه بسياري از رزمندگان و شهداي دفاع مقدس هستند كه در آخرين يادگاري برجاي مانده از خود، اينگونه ولايتمداريشان را به رخ تاريخ و آيندگان ميكشيدند تا اگر روزگاري كسي يا گروهي خواست در ماهيت ارزشي هشت سال دفاع مقدس شك و ترديد ايجاد كند، همين وصيتنامهها مدرك قاطعي باشند براي اثبات ولايتمداري فرزندان روح الله.
به گفته يكي از راويان دفاع مقدس، در بررسي 50 هزار وصيتنامه شهدا، بارها و بارها به جملاتي مبني بر پشتيباني از ولايت فقيه برميخوريم كه اين همه اصرار آنها بر سر اين موضوع، نكتهاي كليدي در خود دارد كه در اين مجال كوتاه به بررسي اجمالي آن ميپردازيم.
اولين و بديهيترين برداشتي كه از اذعان به ولايتمداري در اين وصايا به دست ميآيد، اقرار به تبعيت از فرماندهي روحاني است كه در فقه شيعه و بهخصوص در نظريات اصوليون (در مقابل اخباريون) به عنوان ولي فقيه شناخته ميشود و اين شخص روحاني در زمان غيبت امام عصر(عج) زمام امور جامعه اسلامي و مسلمين را بر عهده دارد. يك رهبري كاملاً ديني كه در تداوم مسيري كه پيامبر اعظم(ص) آن را شروع كرد و ائمه اطهار عمر گرانمايه خويش را صرفش كردند، بر آن است تا در راه اعتلاي اسلام ناب محمدي بكوشد.
بنابراين هرگونه هجوم يا تجاوز به كشوري كه امر ولايت فقيه در آن جاري است، هجوم به سرحدات اسلام تلقي شده و دفاع در مقابل اين هجوم نيز مشروعيت دارد و اقدامي ديني و مقدس به شمار ميرود؛ رزمندگانش مجاهدان راه خدا، مجروحانش جانباز و كشتههايش نيز شهيد نام ميگيرند.
وقتي در انديشههاي حضرت امام نيز جستوجو ميكنيم، اين معني به شكل صريحي عنوان ميشود. آنجا كه ايشان از تجاوز دشمن بعثي به كشورمان با عنوان نبرد حق و باطل و صفآرايي جبهه كفر و در برابر اسلام ناب محمدي ياد ميكنند و وجههاي ديني به آن ميبخشند. لذا دفاع مشروع مردم ايران در برابر متجاوز با نشان و مهر تأييد ولايت فقيه بود كه پسوند مقدس گرفت و در صفحه تاريخ خود را در زمره جهاد به حق مستضعين در برابر مستكبرين مطرح ساخت.
با چنين تجربه ارزشمندي كه در بحث ولايتمداري رزمندگان از دوران طي دفاع مقدس به يادگار مانده است، امروز نيز هر حركتي كه قرار باشد در ذيل نظام اسلامي صورت گيرد، بايد با مهر تأييد ولي فقيه باشد تا سرانجام سرافرازي چون حماسه دفاع مقدس به خود بيند. در يك نگاه كلي بيان صريح شهدا براي انتساب قدم به قدم حركت خود در جنگ تحميلي به امر و سخن ولايت فقيه، تأكيدي براي ما و نسلهاي آينده است تا يادمان باشد پيروي از ولايت فقيه زمان و مكان نميشناسد و همواره بايد سرلوحه امورمان باشد.