گاهي اوقات برخي رويدادها در حوزه‌هاي مختلف سياسي، فرهنگي، اجتماعي يا حتي ورزشي به بوته آزمايش براي محك خوردن عملكرد رسانه‌هاي كشورمان بدل مي‌شوند؛ در مورد تبعيضي كه كنفدراسيون فوتبال آسيا در روز گذشته براي عراقي‌ها قائل شد هم رسانه‌هاي كشورمان نمره قابل قبولي را دريافت نكردند.
بخش اعظمي از جمعيت كشورمان را جوانان تشكيل مي‌دهند؛ ورزش در خون جوانان ما جريان دارد. ايرانيان ملتي ورزش دوست هستند كه فوتبال، ورزش اول و محبوبشان محسوب مي‌شود. وقتي ايران در مرحله يك‌چهارم نهايي بازي‌هاي آسيايي استراليا در مقابل عراق، بازي را واگذار كرد قلب بسياري از مردم كشورمان از حوادثي كه در اين بازي گذشت جريحه‌دار شد.
يورش بردن جمعيت بي‌شماري از كاربران فيس‌بوك به صفحه فيس‌بوك شخصي بنجامين ويليامز، داور استراليايي بازي ايران و عراق اگرچه از نظر اخلاقي ناپسند است اما اين حجم اعتراض حكايت از ميزان علاقه ايرانيان داخل و خارج از كشور به ورزش و به خصوص فوتبال دارد.
مهم‌ترين خبر بعد از شكست تيم‌ملي ايران مقابل عراق كه كماكان شمار زيادي از اين هواداران تيم‌ملي را با اخبار لحظه به لحظه از استراليا همراه كرد، خبر دوپينگ كردن بازيكن عراقي تيم‌ملي اين كشور بود؛ اتفاقي كه بسياري از هواداران تيم‌ملي ايران در اقصي نقاط دنيا را به بازگشت دوباره تيم‌ملي ايران به اين رقابت‌ها اميدوار كرد، فارغ از اينكه نتيجه نهايي جلسات كنفدراسيون فوتبال آسيا براي تصميم‌گيري درباره شكايت ايران عليه فدراسيون فوتبال عراق چه بوده و پشت درهاي بسته چه گذشته است. در روزهاي اخير بعد از بازي ايران مقابل عراق بسياري از مردم كشورمان براي پيدا كردن منابع خبري به روز از آنچه در كنفدراسيون فوتبال آسيا مي‌گذرد، سرگردان بوده‌اند.
اينكه به غير از اخبار ورزشي ساعت 18:45 ساير بخش‌هاي مختلف خبري كشورمان خيلي بي‌تفاوت از كنار اين قضيه گذشتند و ميل كنجكاوي و اشتياق مردم فوتبالدوست ايران به پيگيري آخرين اخبار و بحث‌هاي پيرامون اين شكوائيه فدراسيون فوتبال ايران را ناديده گرفتند يك سوي قضيه است.
رسانه ملي كه نشان داده معمولاً در پرداختن به موضوعات مهم و پربحث روز جامعه با تعلل زيادي دست به كار مي‌شود، اين بار هم نتوانست از خبرنگاران اعزامي خود به استراليا گزارش‌هاي لحظه به لحظه دست اول درباره اين موضوع پربحث ورزشي را استخراج كند؛ خبرنگاراني كه با هزينه‌هاي گزاف دولتي به اين رقابت‌هاي آسيايي اعزام مي‌شوند و بايد با گزارش‌هاي دست اولي كه براي بينندگان رسانه ملي مي‌فرستند تا حدودي اين هزينه‌ها را جبران كنند هرچند در عمل چنين اتفاقي نمي‌افتد. بينندگان رسانه ملي كه از يافتن اخبار مورد جست‌وجوي خود در رسانه ملي ناكام مانده و با اين شكاف خبري رو به رو شده بودند، به شدت در اين روزها جاي خالي برنامه تحليلي چون «90» را احساس كردند؛ 90 معمولاً در پيگيري همه‌جانبه چنين موضوعات پر‌مخاطبي خارق‌العاده عمل مي‌كند.
در نبود اين برنامه دريغ رسانه ملي از پوشش لحظه به لحظه اين خبر پرمخاطب و تماس با كارشناسان و حقوقدانان حوزه ورزش به سبك شبكه‌هاي خبري بين‌المللي خارجي گوشه‌هايي از ضعف‌هاي رسانه ملي را پيش روي مردم گذاشت.
ضعف پوشش رسانه‌اي و لحظه به لحظه اخبار مربوط به دوپينگ بازيكن عراقي و احتمال صدور رأي AFC به نفع ايران پيامدهاي داخلي خود را در پي خواهد داشت كه بخشي از اين پيامدها هجوم مردم به ساير منابع و شبكه‌هاي غيرقانوني و تأييد نشده ماهواره‌اي براي فرونشاندن اين حس كنجكاوي است؛ اما مهم‌تر از اين ضعف آنچه در روزهاي گذشته باري ديگر به چشم آمد، ضعف رسانه‌هاي برون‌مرزي ايران در انعكاس حوادثي بود كه مي‌تواند به خوبي نمايانگر تبعيض و قانون‌شكني مسئولان كنفدراسيون فوتبال آسيا در قبال ايران باشد. ابعاد پيامدهاي اين اهمال و سستي ديگر در داخل مرزهاي كشورمان خلاصه نمي‌شود. در واقع در يكي، دو روز گذشته دو نكته مهم درباره وضعيت برون‌مرزي رسانه‌اي كشور محرز شد؛ از يك‌سو مشخص شد كه خبرگزاري‌ها و رسانه‌هاي چندزبانه كشورمان در تبديل شدن به منابع خبري مرجع در منطقه و آسيا ناكام بوده‌اند؛ خبرهايي به زبان انگليسي كه درباره جنجال پس از بازي ايران و عراق در اين رسانه‌ها منتشر شد، بازنشر و انعكاس قابل توجهي در سطح رسانه‌هاي خارجي منطقه و آسيا و حتي دنيا نداشته است. حقيقت ديگر ضعف و اهمال رسانه‌هاي برون‌مرزي شناخته شده كشورمان است. شبكه‌هاي العالم يا پرس‌تي‌وي در بخش اخبار ورزشي خود به شكلي گذرا و اندك به انعكاس اين خبر پرداختند و در اين شكاف بزرگ خبري، سكوت رسانه‌هاي شناخته شده عربي در قبال اين تقلب بزرگ ورزشي نيز جالب توجه است.
حرف حق ايران در منازعه با كنفدراسيون فوتبال آسيا به هيچ وجه آنچنان كه بايد از طريق رسانه‌هاي كشورمان بيان و تشريح نشد؛ نه براي هموطنان در داخل و نه براي ايرانيان خارج از كشور و نيز نه براي ساير مردم فوتبالدوست در اقصي نقاط دنيا. وقتي فدراسيون فوتبال آسيا تحت‌تأثير لابي‌هاي سياسي درخواست و شكايت بحق ايران را رد كرد، كمتر كسي در دنيا از اين موضوع خبردار شد.
شكي نيست كه اگر شرايط كنوني بالعكس مي‌شد و عراق در اين ميدان در طرف مقابل ايران شاكي فدراسيون فوتبال ايران مي‌شد، بازتاب رسانه‌اي اين خبر از طريق رسانه‌هاي مرجع جهان عرب و فشار آنها به مسئولان كنفدراسيون فوتبال آسيا مي‌توانست حتي نتيجه متفاوتي را از جلسات پشت درهاي بسته روز گذشته در استراليا استخراج كند. اين موضوع هرچند تلخ، اما يك واقعيت است كه بايد آن را درك كرد؛ واقعيتي كه نياز به يك تدبير جدي دارد!
احسنت 
