آوانسيان حامي و رابط كثيفترين نمايشي كه تا به امروز در ايران روي صحنه رفته به تازگي در هيبت يك استاد به داخل كشور آمده و مورد استقبال جماعتي كه حتي بعضي از آنها از مديران فرهنگي هستند، قرار گرفته است.
به گزارش «جوان» به نقل از مشرق در سال 56 و جشن هنر شيراز چند نمايش ركيك و فيلم جنسي پخش ميشود كه صداي مراجع، مردم و مطبوعات را در ميآورد. يكي از اين نمايشها از همه بدتر است. نمايشي از كشور مجارستان با نام«خوك، بچه، آتش». شخصي كه حامي و رابط اين نمايش است يك كارگردان ارمني است با نام آربي هاوانسيان. شدت فضاحت اين نمايش بهاندازهاي بود كه شايد بتوان علت اصلي فوران حساسيتها نسبت به جشن هنر و تعطيلي آن در سال آينده را زير سر همين نمايش دانست.
چند روز قبل يكباره چند خبرگزاري خبر از ورود آربي اُوانسيان به ايران را دادند و با ذوقزدگي نوشتند: ظهر امروز (22 آبان 93) موزه سينما ميزبان مراسم رونمايي از كتاب «تئاتر و سينماي آربي اُوانسيان» نوشته مجيد لشكري بود. اُوانسيان از چهرههاي پيشكسوت تئاتر ايران است كه بعد از انقلاب اسلامي در فرانسه روزگار ميگذراند. امروز جمع كثيري از هنرمندان و دوستدارانش با او ديدار تازه كردند.
در اين بين گروه فيلمهاي هنر و تجربه هم با ذوقزدگي نوشت: «آربي آوانسيان كارگردان مطرح سينماي ايران و كارگردان فيلم چشمه كه پس از مدتها به ايران سفر كرده است، مهمان ويژه برنامه ديدار با عوامل فيلمهاي كوتاه گروه هنر و تجربه در موزه سينما بود.»
نگاهي به گذشته نشان ميدهد كه نمايش «خوك، بچه، آتش» كه آوانسيان حامي و رابطش بود و حتي به خاطر آن به دادگاه رفت، همان نمايشي است كه خيليها معتقدند جرقههاي اوليه نارضايتي مردم از حكومت شاه بود. اين نمايش به شكل غيرقابل باوري برهنگي را در معرض عمومي به نمايش گذاشت و احساسات عمومي را جريحهدار كرد. نكته جالب ديگري كه در اطراف اين تئاتر رخ داد، درگيري و تعرض آربي آوانسيان، يكي از كارگردانان تئاتر ايراني به خبرنگار روزنامه كيهان بود. آوانسيان كه هميشه در جشن هنر حضور داشت، در اعتراض به انتقاد خبرنگار كيهان به تئاتر خوك، بچه، آتش به او حملهور ميشود و بهطرز موحشي دو بار او را آزار و اذيت ميكند. آوانسيان براي نخستين بار در ملأعام به خانم خوارزمي توهين ميكند و يك بطري نوشابه روي سر او ميريزد. او در هتل كورش بار ديگر به خانم خوارزمي حمله ميبرد و به گفته شاهدان عيني ميخواهداو را خفه كند. علت حملات آوانسيان به خبرنگار كيهان اين است كه خانم خوارزمي از يك نمايش مجارستاني به نام «خوك، بچه، آتش» انتقاد كرده است. آوانسيان عقيده دارد كه نمايش مذكور يك اثر بزرگ هنري است و نبايد مورد انتقاد قرار بگيرد.
در پايان يك سؤال؛ با اين نگاه عجيب مديران فرهنگي آيا از اين پس امكان بازگشت حتي پليدترين و كثيفترين عناصر طاغوت وجود نخواهد داشت؟