«ژان پل كيوساك»، بازيگر سرشناس هاليوودي كه چند روز پيش مصاحبه‌اي با روزنامه گاردين داشته درباره فضاي تلخ و تاريك استوديوهاي هاليوود خيلي صريح به روي ديگر سكه صنعت فيلمسازي هاليوود اشاره داشته كه به سمت تاريكي در حال حركت است.
نشريه فيگارو بخش‌هايي از اين صحبت‌هاي انتقادي را آورده است. فضاي كار و فعاليت براي ستاره‌هاي هاليوودي به اندازه كافي به‌نظر كيوساك قانع‌كننده نيست. به اعتقاد وي پرتره تند و تيزهاليوود توسط افرادي مانند«ديويد كراننبرگ» (كارگردان و فيلمنامه‌نويس و از بنيانگذاران اصلي فيلم‌هاي ترسناك بدني و خشم جنسي) طراحي و ترسيم شده است كه با چنين شارلاتان‌بازي‌هايي، ستاره‌ها روان‌پريش شده‌اند و با آنها به كسب و كار پر رونقي دست يافته‌اند؛ شخصيتي مثل او در ميان باله به بازيگران زن آسيب مي‌رساند و اين باعث نگراني است كه چنين فرهنگي بين جوانان رواج پيدا كند و معتاد شوند. اين بازيگر 48 ساله هيچ ابايي ندارد كه از غول فيلمسازي امريكا، يعني هاليوود انتقاد كند و با اطمينان درباره اين مسئله حرف مي‌زند كه چطور باعث شده تعدادي از بازيگران منسوخ و اوراق شوند و به تبعيض جنسي محيط گرفتار آيند.
او گفته بود: فضاي حاكم براي زنان خشونت‌آميز و بي‌رحمانه است. فيلم« شما 26ساله يائسه هستيد» با نويسندگي واگنر، فيلم پوچي است، اما دور از حقيقت هم نيست. من هنرپيشه زن 29 ساله‌اي را مي‌شناسم كه كنار گذاشته شده با اينكه زماني نقش اول بود ولي ديگر به دردشان نمي‌خورد. فقط مي‌خواهم يك خبر تازه را بدهم كه دختران 22ساله در هاليوود وارد فحشا و فساد شده‌اند و هاليوود درحال تبديل شدن به پورنو براي بچه‌هاست. شخصيت جولين مور در نقش هاوانا سگراند را به ياد آوريد (ستاره‌اي عصبي و تند مزاج و روان‌پريش) كه بحق نگران‌كننده است.
آنها مثل يك پرنده كوچكي هستند كه نقش جوان نفرت‌انگيزي را بازي مي‌كنند و شما بايد آنها را ببخشيد. اين صنعتي است كه شيوه‌اش قديمي هم نيست و شاخه‌هاي آن چند سالي است خيلي رشد كرده، وقتي كه من نوجوان و كم سن و سال بودم، اولين بازي خود را در سن 16 سالگي ايفا كردم؛ انگار آن زمان همه مردم مواظب رفتار تو بودند و مراقبت از افراد در كسب و كار وجود داشت اما وضعيت امروز متفاوت شده است. در اين سيستم بازيگران جوان در حال رشد خورده مي‌شوند و بعد آنها را تف مي‌كنند و دور مي‌اندازند. اين سخت است كه بدون ساحل امني زنده بمانيم. درحال حاضر هاليوود به چشم‌انداز بروس واگنر نزديك شده است كه قابل درك نيست. اين برنامه‌ها در هاليوود طنز نيست، بلكه اينجا يك خانه فساد است كه افراد را ديوانه مي‌كنند و از ستاره‌ها به عنوان اهرم فشار استفاده مي‌شود.
در اين زمينه، با دقت مي‌توان پي‌برد به كار با مديراني مانند ديويد كراننبرگ كه از فضاي حفاظت شده اين فرهنگ صحبت مي‌كنند. بازيگراني كه زيرنظر استفن فريرز، اسپايك جونز يا كلينت ايستوود هستند، احتمالاً اجازه دارند با بازي توجيه شوند، مثلاً اگر رابرت پتينسون (بازيگر نقش هري‌پاتر) شهرت بين‌المللي پيدا مي‌كند، نتيجه‌اي است كه فقط محصول بازاريابي و تجارت است نه چيز ديگري. زماني‌كه او در يك پروژه شخصي به اندازه شش پروژه، سود‌آوري كرده در واقع بقاي استوديوهاي آنها را تضمين مي‌كند. ژان كيوساك اطمينان دارد فيلم‌هايي كه داراي صحنه‌هاي پورنو نباشد، به اندازه ساعت مچي چيني هم فروش ندارد و از چنين صنعت سينمايي چه انتظاري غير از اين مي‌توان داشت. گفتني است، دو روز قبل رابرت پتينسون، بازيگر نقش هري‌پاتر گفته بود قصد دارد هاليوود را ترك كند زيرا به نظر او لس‌آنجلس محل خوبي براي رشد يك بازيگر نيست. شما را تحت فشار قرار مي‌دهند تا هركاري انجام بدهيد. او مي‌خواهد زندگي‌اش را از نو شروع كند.
