رضا علامهزاده، كارگرداني كه پيش از انقلاب با افكار چپگرايانه سوسياليستي در پي براندازي حكومت بوده امروز نيز بعد از گذشت 35 سال از انقلاب اسلامي سعي دارد با فيلمهايش با لجنپراكني، چهرهاي مخدوش از نظام را در سطح بينالمللي به نمايش بگذارد.
علامهزاده در فيلم جديدش با عنوان «با من از دريا بگو» سعي كرده است تا در قالب فيلمي به ظاهر مستند، جمهوري اسلامي را به قتل زندانيان سياسي در سال67 متهم كند.
سوسياليستي كه ميخواست قهرمان شودسال 1352 طرح اوليه گروگانگيري شاه و فرح در فستيوال فيلم كودك لو ميرود و همه اعضاي گروهي كه قصد اين گروگانگيري را داشتند، بازداشت ميشوند. در بين اعضاي اين گروه نام محمدرضا علامهزاده به چشم ميخورد. علامهزاده عضو گروهي سوسياليستي بود كه اعضاي آن را هنرجويان مدرسه عالي تلويزيون تشكيل ميدادند. اين گروه در ارتباط با چند روزنامهنگار شاغل در روزنامه كيهان كه خسرو گلسرخي نيز در آن حضور داشت، فعاليتهاي ضد حكومتي را طراحي كرده بودند. با لو رفتن نقشهاي كه علامهزاده نيز در آن حضور داشت، اعضاي اين گروه به همراه چند روزنامهنگار كيهان از جمله گلسرخي بازداشت شدند.
علامهزاده ابتدا به اعدام محكوم ميشود اما كمي بعد شاه يك درجه تخفيف در مجازات وي قائل ميشود و محكوميت وي به حبس ابد تقليل پيدا ميكند. در اين بين خسرو گلسرخي كه ميگويند در جريان طراحي نقشه گروگانگيري هيچ نقشي نداشته اعدام ميشود! حدود 38 سال بعد از اين ماجرا علامهزاده كتاب خاطرات خود را منتشر ميكند و در آن از گذشته سوسياليستي خود و مبارزه عليه شاه اعلام برائت ميكند. كتاب علامهزاده با واكنش دوستان سابقش روبهرو ميشود. آنها ميگويند علامهزاده بعد از 38 سال ميخواهد با دروغ گذشته خود را پاك كند. حالا كسي كه دوستانش او را دروغگو ميدانند به عنوان مستندساز دست به توليد فيلمهايي ميزند كه در آن از هيچ تهمتي عليه كشور رويگردان نيست.
علامهزاده كيست ؟!تا پيش از دستگيري و اعلام نام رضا علامهزاده در مطبوعات كه باعث شهرتش به عنوان يك خرابكار شد، افراد چنداني از فعاليتهاي هنري وي به عنوان كارگردان فيلمهاي كوتاه و مستند خبر نداشتند. علامهزاده متولد ساري و بزرگ شده تهران است. او در مدرسه عالي تلويزيون در رشته كارگرداني فارغالتحصيل شده بود و تا پيش از دستگيري چند فيلم ساخته بود. درجريان محاكمه علامهزاده جزو هفت نفري بود كه به اعدام محكوم شده بود اما عفو ملوكانه شامل حالش شد. وي بعد از انقلاب باز هم شروع به فيلمسازي كرد و چند مستند را طي سالهاي 58 تا 62 ساخت. بعد از آن بود كه از ايران رفت و اولين كار سينمايياش را در خارج از كشور با عنوان «ميهمانان هتل آستوريا» با حضور شهره آغداشلو ساخت.
ايرانيهاي ضد ايراني!تصور اينكه فردي عليه كشورش فعاليت كند، سخت است، معمولاً اين افراد با عناويني چون مزدور و خيانتكار شناخته ميشوند. تصور اينكه در اين بين شخصي با عنوان هنرمند نيز ديده شود، سختتر است. اما در طول حدود چهار دهه كه از عمر انقلاب ميگذرد به نامهايي بر ميخوريم كه با وجود يدك كشيدن نام هنرمند، مدال وطنفروشي بر سينهشان نصب شده است. وي كه از اوايل دهه60 در هلند ساكن است، يكي از كساني است كه با افتخار اين مدال را با خود حمل ميكند. فيلمسازي كه دوستانش او را دروغگو ميدانند، در كنار تدريس فيلمسازي در هلند به كار مستندسازي نيز ميپردازد.
اين فيلمساز پيش از اين فيلمهايي چون «جنايت مقدس» را ساخته است كه در آن اتهامهاي ثابت نشدهاي درباره كشتهشدن مخالفان انقلاب در خارج از كشور به دستگاههاي امنيتي كشور نسبت ميدهد. علامهزاده سال گذشته فيلمي داستاني- مستندي را با عنوان «با من از دريا بگو» ساخت. با من از دريا بگو در ادامه دروغهاي گذشته علامهزاده است. اين فيلم داستان دو زن را روايت ميكند كه در يك سلول با هم همبندند. آنها دو دختر خردسال هم دارند كه در اين سلول به تدريج رشد ميكنند و كودكيشان را پشت سر ميگذارند. رؤيا يكي از اين دو مادر زنداني، طراح جوانى است كه در روز گشايش اولين نمايشگاه طرحهايش در تهران دستگير شده و آذر، همبند او مادر جوانى است كه با دختر خردسالش نينا در زندان اوين به سر ميبرد. فيلم با استفاده از طراحىهاى «رؤيا» در زندان (از اولين گامهاى نيناى كوچك در سلول، تا حضور خود «رؤيا» در مقابل هيئت مرگ) داستان كشتار زندانيان سياسى در تابستان ۶٧ را در تركيبى از تخيل و واقعيت بازمىگويد!
فيلم علامهزاده با استقبال خوبي از سوي جشنوارههاي غربي مواجه شده به طوري كه تا به حال در چند جشنواره در امريكاي شمالي اكران شده است. «با من از دريا بگو» همچنين تور اروپايي اكران دارد. شيرين عبادي در مراسم اكران اين فيلم در جشنواره فيلم مونترال كانادا حضور يافت و در حمايت از اين فيلم سخنراني كرد. پيش از علامهزاده فيلمسازان ديگري مانند بهمن قبادي اقدام به توليد فيلمهايي با هدف نشان دادن چهره نامناسب از كشور كرده بودند كه متأسفانه واكنشي از سوي مسئولان فرهنگي كشور در پي نداشته است. علامهزاده نقشي هم در فتنه 88 داشت به صورتي كه فيلم و CD مورد ادعاي كروبي مبني بر تجاوز به يك جوان دستگير شده توسط ايشان در بلژيك ساخته شده بود.
انفعال ديپلماسي فرهنگي ساخت فيلمهايي در ضديت با نظام اسلامي چند سالي است كه به صورت همزمان توسط فيلمسازان غربي و برخي از فيلمسازان ايراني مهاجر دنبال ميشود. درباره انگيزههاي ايرانياني كه فيلمهاي ضد ايراني ميسازند ميتوان به مواردي چون كسب شهرت و درآمد، گرفتن اقامت و حق شهروندي در يك كشور اروپايي، عقدهگشايي سياسي و حتي ارضاي روحي اشاره كرد. علامهزاده آخرين فيلمسازي نيست كه دست به توليد فيلمهايي با محوريت ضدايراني زده است اما آنچه در طي اين سالها ديده نشده است، مقابله با روند رو به گسترش توليد فيلمهاي ضد ملي است كه به نام فيلم ايراني در خارج از كشور توليد و اكران ميشوند. ديپلماسي فرهنگي كشورمان در مواجهه با اين فيلمها هيچ گونه واكنشي ندارد. متأسفانه اين فيلمها در برخي از فستيوالهاي خارجي به نام كشورمان اكران شدهاند. حداقل كاري كه ميتوان در اين زمينه انجام داد، اعلام اعتراض رسمي كشور توسط سفارتخانهها و رايزنيهاي فرهنگي كشورمان در خارج از كشور است. بيشك توجه فستيوالهاي فيلم از اين گونه فيلمها، زمينه را براي پيگيري و توليد بيشتر فيلمهاي مغرضانه عليه منافع ملي توسط برخي از فيلمسازان ايراني مهاجر بيشتر ميكند كه خود باعث گسترش ايرانهراسي در سطح بينالمللي خواهد شد.