مسئولان بنياد گلشيري طي انتشار بيانيه‌اي اعلام كردند جايزه ادبي هوشنگ گلشيري بعد از 13 دوره برگزاري بنا بر آنچه دست‌اندركاران اين بنياد رسيدن به ديگر اهداف اساسنامه اين بنياد خوانده‌اند، متوقف شده است.
مسئولان اين بنياد كه به اذعان خودشان معتبرترين جايزه ادبي ايران را برگزار مي‌كردند، درباره دلايل اين توقف نوشته‌اند: «امروز اما به اين نتيجه رسيده‌ايم كه بهتر است در وضع كنوني آن نيرو و منابع اندكي را كه براي بنياد گلشيري باقي مانده وقف بخشي ديگر از هدف‌هاي مندرج در اساسنامـه بنياد كنيم كه به دليل مشغلـه نفسگير جايزه تا حدي مغفول مانده است. اينك اما بر آن شده‌ايم تا تلاش‌هايمان را معطوف به غني‌تر كردن وب‌سايت بنياد كنيم تا منابع مربوط به هوشنگ گلشيري را هرچه كامل‌تر در اختيار علاقه‌مندان اين نسل و نسل‌هاي آينده قرار بدهيم؛ از دسترس‌پذيركردن نوشته‌ها و مصاحبه‌ها و مقالاتي كه در جهان مجازي در دسترس نيستند گرفته تا جمع آوردن و عرضه تصاوير و فيلم‌ها و صداي او و نيز آنچه در نقد و بررسي آثارش نوشته‌اند و خواندنش را مفيد مي‌دانيم.... به اميد روزي خواهيم ماند كه بتوانيم با جذب منابع و نيروي انساني لازم به تمامي هدف‌هايي كه خوش‌بينانه در اساسنامه بنياد پيش‌بيني كرده بوديم، جامه عمل بپوشانيم.»
ذكر اين نكته ضروري است كه بنياد هوشنگ گلشيري، پس از مرگ وي در خرداد ۱۳۷۹، توسط فرزانه طاهري، همسر هوشنگ گلشيري شكل گرفت. جايزه ادبي گلشيري جايزه‌اي است كه سالانه به آثاري در زمينه ادبيات داستاني اعطا مي‌شود.
مسئله جالب توجه درباره اين جايزه ادبي اينكه بسياري از آثار نوشته شده توسط هوشنگ گلشيري به علل نداشتن و رعايت نكردن موازين قانوني چاپ كتاب و نيز توجه نكردن به مباحث مميزي چاپ و انتشار رمان و داستان، موفق به اخذ مجوز چاپ نشده‌اند. اين جايزه ادبي كه بنا بر اعلام برگزاركنندگان آن معتبرترين جايزه ادبي ايران! نام گرفته است يكي از جشنواره‌هاي مورد توجه جريان شبه‌روشنفكري در عرصه ادبيات و رمان است كه بيشتر محملي براي انتشار و تبيين نگاه روشنفكرمآبانه شركت‌كنندگان و متوليان آن بوده است. يكي ديگر از نكات قابل تذكار و توجه درباره اين جشنواره ادبي بسيار مهم! (البته به زعم برگزاركنندگان) اسامي برندگان و كساني است كه موفق به دريافت جايزه اين بنياد مي‌گردند.
چه اينكه با يك بررسي اجمالي و ساده در بين كساني كه توانسته‌اند به اين جايزه ادبي نائل شوند! ملاحظه مي‌كنيم كه اكثر قريب به اتفاق آنها عمدتاً افراد بي نام و نشاني هستند كه مبتلا به ويروس مدعاي شبه‌روشنفكر بودن شده‌اند و خيال بر اين بسته‌اند كه كسي در اين وادي خالي و عاري از تعهد نسبت به ارزش‌هاي اسلامي و ايراني جامعه، به انتظار مشايعت‌شان تا بالاترين قله‌هاي محبوبيت واقعي و اصيل وجود دارد. طرفه اينكه يكي از دعوت شدگان به مراسم اين بنياد كسي مثل محمود‌دولت‌آبادي است كه اين روزها نه در گستره وطن‌پرستي و نه در حوزه احترام به ارزش‌هاي مردم متدين ايران اسلامي، جايي نزد افكار عمومي ندارد.
