بازي‌هاي آسيايي اينچئون نزديك است و آخرهاي شهريور قرار است مشعل بازي‌هاي آسيايي در كره روشن شود؛ رقابت‌هايي كه ورزشكاران ايراني در رشته‌هاي مختلف اين روزها در تكاپو براي آماده شدن هستند تا در اينچئون روي سكو بروند و مدال‌هاي خوش‌رنگي براي ايران كسب كنند. علاوه بر ورزشكاران، مديران كميته ملي المپيك هم هر چه زمان بازي‌ها نزديك‌تر مي‌شود روزهاي پر كارتري را سپري مي‌كنند. كسب مقام چهارمي كاروان ايران در دوره قبلي بازي‌هاي آسيايي كه در چين برگزار شد سبب شده تا كيومرث هاشمي و همكارانش در ساختمان كميته ملي المپيك در سئول شمالي براي تكرار اين مقام زير فشار باشند. آن هم در شرايطي كه در ورزش ايران در دو سال گذشته روزهاي سختي را تجربه كرده و همين سبب شده تا خيلي‌ها نسبت به تكرار چهارمي در بازي‌هاي آسيايي دچار ترديد شوند و آن را محال بدانند. كيومرث هاشمي شايد با توجه به مشكلاتي كه تا امروز گريبانگير ورزش بوده در اولين نشست خبري‌اش كه هفته گذشته انجام شد گفت كه با توجه به مصائب ورزش در دو سال گذشته نبايد انتظارات را بالا برد و بايد با مردم صادق بود. او مي‌خواست در لفافه تأكيد كند كه كوبيدن بر طبل تكرار چهارمي در اينچئون نشانه صادق نبودن با مردم است و بايد واقعيت‌ها را گفت و طبق آن چيزي كه هم اكنون ورزش در چنته دارد از كاروان ايران در كره انتظار مدال داشت.
محمد علي آبادي در ورزش ايران بلندپرواز بود. او در دادن وعده‌هاي بزرگ مانند محمود احمدي‌ن‍ژاد كه پاي او را به ورزش باز كرد، ابايي نداشت تا بدون اينكه پشتوانه ورزش را بسنجد وعده‌هايي بدهد كه عملي شدن آن دور از واقعيت بود اما هر چه باشد نمي‌توان كتمان كرد كه بهترين رتبه ايران در بازي‌هاي آسيايي بعد از انقلاب در دوراني رقم خورد كه محمد علي آبادي رئيس كميته ملي المپيك بود؛ موفقيتي كه دو سال بعد در المپيك لندن هم تكرار شد و ورزشكاران ايراني بهترين نتيجه تاريخ را گرفتند. اين طور مي‌توان گفت كه فاصله زماني بازي‌هاي آسيايي گوانگژو چين و المپيك لندن روزهاي تاريخي براي ورزش ايران بود؛ روزهايي كه بزرگ‌ترين افتخارات تاريخ ورزش را در خودش جاي داده است. ماه عسل ورزش ايران خيلي زود تمام شد. بعد از المپيك لندن بود كه مشكلات و اختلافات در ورزش ايران سر باز كرد.
اين اتفاقات سبب شد تا رشته‌هاي مدال‌آور ايران در بازي‌هاي آسيايي و المپيك به حاشيه بروند، محمد بنا و ملي پوشان فرنگي قهر كردند، وزنه‌برداران المپيكي با كوروش باقري به مشكل خوردند، احسان حدادي وقتي ديد وعده‌هاي مسئولان عملي نمي‌شود پايش را در يك كفش كرد و گفت ديگر با نام ايران مسابقه نمي‌دهد! اختلافات كميته ملي المپيك و وزارت ورزش هم به اوج رسيد و علي آبادي و عباسي چشم ديدن هم را نداشتند. خيلي از فدراسيون‌ها رئيس نداشتند و ماجراي تعليق همچنان روي سر ورزش ايران بود. اينها به جز مشكلات مالي و امكانات تمريني بود كه همواره ورزشكاران ايراني با هم روبه‌رو هستند. همه اين مشكلات سبب شد تا وضعيت ورزش ايران به حالت قرمز در بيايد. در اين شرايط دورنماي مثبتي براي بازي‌هاي آسيايي اينچئون كه سال 2014 برگزار مي‌شود قابل تصور نبود.
كيومرث هاشمي 30 دي 92 در چنين شرايطي ساختمان كميته ملي المپيك را از علي آبادي تحويل گرفت. ميراث رئيس سابق براي رئيس جديد علاوه بر بالا رفتن انتظارات جامعه از ورزش، انواع و اقسام مشكلاتي بود كه تكرار افتخارات گذشته را دشوار مي‌كرد. به خصوص اينكه هاشمي در حالي به عنوان رئيس كميته ملي المپيك انتخاب شد كه تنها 9 ماه براي بازي‌هاي آسيايي زمان بود؛ زمان كوتاهي كه با توجه به حجم بالاي مشكلات كميته و در كل رشته‌هاي مدال‌آور، كار او را سخت كرده بود. با وجود اين مصائب، كمتر كسي انتظار داشت كه ورزش ايران كه در بازي‌هاي آسيايي چين چهارم شده است در كره جنوبي در رده پايين‌تري قرار بگيرد.
اين انتظارات اگرچه با پتانسيل ورزش ايران طبيعي بود اما مشكلات و حاشيه‌هاي دو سال گذشته، برآورده شدن آن را سخت كرده بود. همين بود كه كيومرث هاشمي هر بار در برابر اين سؤال كه آيا چهارمي گوانگژو در اينچئون تكرار مي‌شود، با بيان وضعيت موجود تأكيد مي‌كرد كه بايد با مردم صادق بود. به گفته او نبايد وعده بي‌پايه داد. او در آخرين نشست خبري‌اش كه 15 ارديبهشت برگزار شد در اين باره گفت:« روي ما هيچ فشاري نيست. امروز به ورزش نيامده‌ايم كه نگران باشيم. 27 سال است كه در ورزش هستيم. در بدنه كميته المپيك و هيئت اجرايي اعضاي خوبي حضور دارند. شايد از نظر مردم توقعاتي باشد. خود رسانه مي‌تواند دغدغه‌ها و مشكلات گذشته را انتقال دهد و توقعات را كم كند. راهكار اصلي كمك رسانه‌هاست. ما بايد صادقانه با مردم حرف بزنيم. بنا داريم وقتي وضعيت كادر هر رشته‌اي مشخص شد، يك نشست اختصاصي براي هر رشته با رسانه‌ها بگذاريم تا وضعيت خودشان را تشريح كنند.» حرف‌هاي او به خوبي نشان مي‌دهد كه به هر حال شرايط ورزش ايران با توجه به مشكلاتي كه در دو سال گذشته و به خصوص پس از المپيك لندن با آن درگير بوده به هيچ عنوان قابل مقايسه با چهار سال پيش و پيش از بازي‌هاي آسيايي گوانگژو نيست.
اگرچه برخي از مشكلات برطرف شده اما مسائل مالي يكي ديگر از دغدغه‌هاي اصلي هاشمي است كه سبب شده تا كميته ملي المپيك تصميم بگيرد تا در بازي‌هاي آسيايي رشته‌هايي كه شانس مدال را دارند اعزام كند. به گفته هاشمي و مديران كميته ملي المپيك آنها قصد دارند يك كاروان كيفي را راهي اينچئون كنند:« نگاه ما اين است كه دغدغه‌هاي مالي از زبان ما گفته نشود. دوست نداريم نگراني‌ها را به ورزشكاران و كادر فني انتقال دهيم. وظيفه ما و وزارت ورزش اين است كه دغدغه‌ها را به حداقل برسانيم. فدراسيون‌ها در جريان تأمين منابع مالي هستند. شرايط كشور خاص است و اين موضوع مربوط به ورزش نيست. از طرفي اعتبارات پاراآسيايي هم جزو اعتبارات ماست. ما نياز به 150 ميليارد تومان داشتيم اما اعتبارمان 48 ميليارد براي سال 93 است. قطعاً كمبود مالي داريم كه بايد مديريت شود. يكي از دلايل اعزام كاروان كيفي، كمبود اعتبارات است كه وزارت ورزش قول كمك داده است.» به همين خاطر هم با بررسي‌هايي كه در چند ماه گذشته انجام داده‌اند رشته‌هايي كه شانس زيادي براي مدال دارند شناسايي شده‌اند و قرار است سرمايه‌گذاري روي اين رشته‌ها صورت بگيرد تا ورزشكاراني كه اواخر تابستان به بازي‌هاي آسيايي اعزام مي‌شوند همه براي مدال بجنگند نه تجربه.
