اگر یک موش واقعا قادر به آواز خواندن باشد، این آواز با چه هدفی سر داده می‌شود؟ تحقیقات نشان می‌دهد که آوازخوانی به معنای تمایل برای جفت‌گیری یا اعلام هشدار به موش دیگر برای خروج از قلمروی وی است.
در کوه‌های کاستاریکا دو گونه موش ساکن هستند که به دلیل برخورداری از توانایی آنچه آوازخوانی نامیده می‌شود، در سال‌های اخیر مورد توجه دانشمندان قرار گرفته‌اند.
«برت پاش» از زیست شناسان دانشگاه تگزاس بیش از سه سال برای شکار، ضبط صدا و آزادسازی صدها موش آوازخوان زمان صرف کرد تا معنای واقعی این آوازها را دریابد.
نتایج نخستین مطالعه که سال قبل منتشر شد نشان می‌دهد، موشهای نر از اصوات بالا استفاده می‌کنند که برای گوش انسان قابل شنیدن نیست.
چرا موش آواز می‌خواند؟
ملودی آواز موشهای نر برای موشهای ماده بسیار شیرین و دلپذیر است؛ اما آوازخوانی برای جلب توجه جنس مخالف تنها در موشها دیده نمی‌شود و پرندگان و والها نیز برای جفت‌گیری به آواز متوسل می‌شوند.
«پاش» در دور جدید مطالعات خود بر روی موشهای آوازخوان کاستاریکا و پاناما دریافته است که کاربرد آوازخوانی در این حیوانات تنها به جفت‌گیری خلاصه نشده و موشها از این شیوه برای دور کردن موشهای مهاجم از قلمرو خود استفاده می‌کنند.
دو گونه موشهای آوازخوان Alston و Chiriqui دارای رژیم غذایی مشابه بوده و تمایل به زندگی در جنگل دارند؛ گونه اول کوچکتر و ترسوتر از گونه دوم است و هر دو گونه دهان خود را برای آوازخوانی ۱۵ بار در ثانیه باز می‌کنند.
بیشتر پرندگان آوازخوان با توانایی آوازخوانی بدنیا نمی‌آیند، بلکه به مرور یاد می گیرند که چگونه آواز بخوانند، زیرا آوازخوانی نیازمند توانایی شنیدن صدای دیگران با بازخورد شنوایی است.
اگر موشها توانایی شنیدن صدای دیگران را نداشته باشند، نمی‌توانند آوازخوانی را یاد بگیرند.
نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط موسسه پزشکی هوارد هیوز، دانشگاه دوک و دانشگاه تولن که در مجله PLos One منتشر شده نشان می دهد، موشهای نر از دیگر گونه‌های آوازخوان در مواجه با جنس ماده در یک اتاق، خود را ستارگان اپرا می‌دیدند.
اما این حیوانات به مرور شنوایی خود را از دست داده و قادر به شنیدن بازخورد شنوایی نبودند و ملودی آنها به مرور به جیغ و فریاد بلند تبدیل شد.
بنابراین موش ها نیز از توانایی یادگیری آواز مانند پرندگان برخودار بوده و این کار با دو هدف جلب توجه جنس ماده و دور کردن مهاجمان انجام می‌شود.
نتایج مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه تگزاس در مجله American Naturalist منتشر شده است.
