جوان آنلاین: اختتامیه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با همه فراز و فرودهایش شب گذشته به پایان رسید. تقسیم جوایزی که منطق «سینما» حلقه مفقوده آن محسوب می‌شود بیشترین بحث و نظر را به خود اختصاص داد اما حضور محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی به همراه دو دختر خردسالش شاید مهمترین نقطه عطف مراسم بود که خوانش اشتباه در سال تحویل سینمای ایران همه دستاورد او را در واکنش به تشکیک یک کارگردان درباره حجاب به حاشیه راند.
حجاب یک اصل است و برای اعتقاد به آن باید از خود شروع کرد
به گزارش فارس، سرعت انتقال حاشیه معمولا با وجود شبکههای اجتماعی به دقیقه کاهش پیدا کرده است. همان شب گذشته که خزاعی با یک اشتباه لفظی دعای تحویل سال را خواند توجه همه افکار عمومی و نگاه‌ها به سمت این حاشیه معطوف شد غافل از آنکه حضور خزاعی بر روی صحنه اختتامیه فیلم فجر یک فرامتن نیز داشت که البته برخی چهره‌های ضد انقلاب در همان دقایق اولیه سعی کردند با تقلیل چنین حرکتی آنرا به یک حرکت عوامانه تقلیل دهند اما حضور رئیس سازمان سینمایی به همراه دو دختر خردسال و محجبه‌اش روی سن مرکز همایش‌های برج میلاد در برابر 2000 سینماگر و فعال سینمایی و علاقمندان این حوزه و هزاران مشتاق اخبار و رویدادهای سینمایی در صفحه تلویزیون یک پیام روشن به سینماگری داشت که اتفاقا آخرین فیلمش امپراطور جنهم را با خود او در مقام تهیه‌کننده کار کرده بود؛ حجاب یک اصل است و برای اعتقاد به آن باید از خود شروع کرد.
محمد خزاعی در شب اختتامیه با دو دختر کوچکش بر روی سن آمد و به چادرهای آنها بوسه زد. نشان روشن از اینکه او همچنان از آثاری حمایت می‌کند که نهاد « خانواده» در آن محترم شمرده شود. و البته پیام واضحی بود برای همه آنها که گفته بودند چرا او پاسخ مناسبی به صحبت های کارگردانی که در باره روسری صحبت کرده بود، نداده است.
دوران کاری محمد خزاعی و تیم مدیریتی سازمان سینمایی را باید فارغ از فضای غبارآلود و اظهارنظرهای شتاب‌زده خاص همین دوران مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. اما کاری که او شب گذشته در صحنه اختتامیه فیلم فجر انجام داد فراتر از وظایف مدیریتی او تعریف می‌شود. او برای پاسخ به پرویز شیخ طادی که با کج فهمی کراوات و روسری را مترادف هم قرار داده بود ده روز صبر کرد و با بوسه بر چادر و روسری دخترانش بهترین پاسخ را به تشکیک یک کارگردان سوپر انقلابی در موضوع حجاب داد. امری که در کشور ما یک قانون است اما عده‌ای با کج فهمی و گرفتار شدن با تب واکنش‌های مجازی آن را در سطح یک موضوع معمولی تقلیل دادند.
نام «پرویز شیخ طادی» یادآور فیلم‌های ارزشمندی مثل «روزهای زندگی» و «شکارچی شنبه» و مجموعه‌های تلویزیونی مثل «بانوی سردار» بود. اتفاقات مراسم افتتاحیه جشنواره اما این تصویر زیبا و احترام‌برانگیز او را مخدوش کرد.
شیخ‌طادی و آن حرکت به قول بعضی‌ها آوانگاردش آن روی سکه وحشتناک هرکدام از ما را نشان داد. آن هم در میزانسنی به نام مراسم افتتاحیه فیلم فجر انقلاب اسلامی، شیخ‌طادی با کراوات بر یک دست و روسری بر دست دیگر جملاتی را گفت که بیش از یکسال است از زبان کسانی می‌شنویم که بر آن می‌توان عنوان تحلیل‌های کف مجازی را گذاشت.اما آن آرمان‌هایی که باعث شد تا شیخ‌طادی به درجه تجلیل در جشنواره فجر برسد در کنایه به روسری و کراوات خلاصه میشد؟
حرکت شب گذشته خزاعی و احترامی که برای نهاد «خانواده» قایل شد، این نکته را به فیلمسازانی نظیر شیخ‌طادی یادآوری کرد که برای کدام آرمان به عنوان یک فیلمساز انقلابی و تراز در این سال‌ها تلاش کرده که ته همه آن آرمان‌ها در کنایه به برخورد با کراوات و بعد کنایه به حجاب رسیده است.
فارغ از همه آنچه از اشتباه خزاعی در خوانش دعای تحویل سال در این مدت در فضای مجازی دست به دست می‌شود، او به عنوان متولی سینمای ایران با یک حرکت نمادین و تاکید بر اصالت خانواده و حجاب بهترین پاسخ را به کسانی داد که در ده روز اخیر بر موج حرکت انتحاری شیخ طادی سوار شده بودند.
آره مخصوصا با اون دعای غلط غلوطی که خوند !!! 
