مترجم: نیلوفر دستمزد
هدف شما از برخورد کردن با فرزندتان چیست؟ میخواهید نشان دهید چه کسی رئیس است؟ آیا میخواهید به او ترس القا کنید یا به او کمک میکنید تا انسانی محترم و با اعتماد به نفس شود؟ تربیت و پرورش صحیح کودک سبب میشود تا احساس همدلی، صداقت، اتکای به نفس، خویشتنداری، مهربانی، روحیه همکاری و مشارکت و شادی و سرزندگی در او پرورش یابد و سبب ایجاد انگیزه برای رسیدن به اهداف و آرزوهایش میشود. همچنین از بروز اضطراب، افسردگی، اختلالات تغذیهای و رفتارهای ضداجتماعی جلوگیری میکند. رفتارهای کودکان از جمله مشکلات رفتاری آنها بازتاب رفتار و رابطه والدینشان با آنهاست. اگر رفتار و رابطه خوبی با کودک خود نداشته باشید آنها هم به حرفهای شما توجه نخواهند کرد. آیا میخواهید پدر و مادر بهتری برای فرزندانتان باشید؟ در اینجا ۱۰ مورد از اصول اساسی فرزندپروری و دستورالعملهایی که حاصل مطالعات اجتماعی است، آورده شده است.
۱- آنچه که انجام میدهید مهم است
این یکی از مهمترین اصول فرزندپروری است. رفتارها و واکنشهای شما نقشی تأثیرگذار و مهم دارد چراکه آنها به رفتارهای شما نگاه و الگوبرداری میکنند، پس خیلی سریع به مسائل عکسالعمل نشان ندهید. از خودتان بپرسید «نتیجه کاری که میکنم چیست؟ و آیا این کار من نتیجهای که من میخواهم را میدهد؟»
۲- به کودک عشق بورزید
امکان ندارد کودکی به سادگی با دریافت عشق و علاقه از جانب والدینش لوس شود. اغلب ما فکر میکنیم لوس شدن کودک نتیجه دوست داشتن و عشق ورزیدن بیش از اندازه به اوست، در حالی که معمولاً نتیجه رفتارها یا مواردی است که ما به جای دوست داشتن به او میدهیم. چیزهایی مانند سختگیری نکردن، داشتن انتظارات پایین و یا مادیات (از قبیل: پول، اسباببازی و...)
۳- خود را درگیر زندگی فرزندتان کنید
درگیر شدن با زندگی کودکتان کاری سخت و نیازمند زمان است و اغلب به منظور بازنگری و تنظیم مجدد اولویتهایتان انجام میشود. کودک شما فقط نیازمند حضور جسمی شما نیست بلکه وقتی کنار او هستید روح و ذهن شما نیز باید با او باشد. اشتباه نکنید، دخیل یا درگیر شدن در کارهای او به معنی این نیست که تکالیفش را انجام دهید یا آنها را بخوانید و اصلاح کنید.
۴- اصول تربیتی خود را با رشد فرزندانتان سازگار کنید
با رشد فرزندتان پیش بروید. کودک شما در حال رشد است. در نظر داشته باشید که رفتارهای فرزند شما متأثر از سن اوست. برای مثال دانشآموزی را در نظر بگیرید که حواسپرت و یا زودرنج است و نمرات خوبی در مدرسه نمیگیرد و اهل جر و بحث و دعواست. آیا پدر و مادر باید بیشتر فرزندشان را تحت فشار بگذارند و یا با درک کردن او سعی کنند لطمهای به اعتماد به نفس او وارد نشود؟ یا ممکن است فرزند شما پریشان و مضطرب باشد یا خواب کافی در طول شب ندارد و یا شبها تا دیر وقت بیدار است؟ به او در مدیریت کردن زمانش کمک کنید.
۵- قوانین مشخصی ایجاد کنید
اگر در دوران کودکی رفتارهای فرزندتان را مدیریت نکنید، در دوره بزرگسالی که شما دیگر کنار او نیستید، برای مدیریت کردن خود دچار مشکل خواهد شد. در هر لحظه باید پاسخی برای این سه سؤال داشته باشید: فرزندم کجاست؟ چه کسی با اوست؟ الان چه کاری انجام میدهد؟
اصول و قوانینی که فرزندانتان از شما آموختند، در شکلگیری ضوابط و قوانین شخصی او تأثیرگذار است. بدانید که نمیتوانید فرزندتان را زیر ذرهبین مدیریت خود قرار دهید.
۶- استقلال فرزندتان را رشد دهید
با رشد استقلال فرزندتان و تشویق او برای این کار به او کمک میکنید مسیر خود را پیدا کند و در زندگی موفق باشد. برای بچهها عادی است تا برای دستیابی به استقلالشان تلاش کنند. برخی والدین اشتباهاً استقلال فرزندشان را با سرکشی کردن و نافرمانی کردن یکسان میدانند. فرزند شما نیازمند داشتن استقلال است چراکه بخشی از طبیعت انسان است که احساس تسلط و کنترل آموزش را داشته باشد به جای اینکه تحت کنترل کس دیگری باشد.
۷- ثبات داشته باشید
اگر قوانینتان هر روز تغییر کند و الگوی قابل پیشبینی نداشته باشد، در این صورت مقصر اشتباهات رفتاری فرزندتان شما هستید نه او. مهمترین ابزار انضباطی و تنبیهی ثبات است. عدم ثبات والدین سبب سردرگمی فرزندتان میشود. موضوعاتی را که میشود از آنها گذشت مشخص کنید. اقتدار بیشتر شما بر پایه عقل و خرد شماست نه قدرتتان.
۸- از تنبیهات سخت اجتناب کنید
والدین هرگز و تحت هیچ شرایطی نباید از ابزار کتک برای تنبیه استفاده کنند. بچههایی که تنبیهات بدنی میشوند بیشتر از سایر بچهها مستعد دعوا کردن هستند. زورگو میشوند و کمتر برای حل مسائلشان با دیگران توافق میکنند. شواهد زیادی نشان میدهد که تنبیه بدنی هر چند کوچک سبب پرخاشگری کودکان میشود که میتواند منجر به ایجاد مشکل در روابط آنها با سایر کودکان شود.
۹- قوانین و انتظارات خود را بیان کنید
والدین انتظاراتی دارند و توقع دارند فرزندانشان آنها را برآورده کنند، ولی آنچه برای شما واضح است ممکن است برای فرزند شما واضح نباشد. او اولویتها، قدرت تشخیص یا تجربه یکسان با شما را ندارد. پس خواستهها و انتظارات خود را بیان کنید.
۱۰- با فرزند خود با احترام رفتار کنید
بهترین راه برای اینکه کودکان رفتار محترمانهای با شما داشته باشند این است که شما هم با احترام با آنها رفتار کنید. باید به کودکان همانند افراد دیگر احترام بگذارید. مؤدبانه با او صحبت کنید. به نظراتش احترام بگذارید و وقتی با شما صحبت میکند به حرفهایش توجه کنید. با او مهربان باشید. کودکان همان گونه که والدینشان با آنها رفتار میکنند، با دیگران رفتار میکنند، بنابراین نحوه رفتار کردن شما با او اساس نحوه ارتباط او با دیگران است.
منبع: www.parents.com