تدبیر24:محمد حیدری - در این روزها مذاکرات هسته ای روندی جدی و شتابان به خود گرفته است. مهم نیست مذاکرات در کجا باشد از لوزان تا نیویورک و از ژنو تا وین فرزندان انقلاب فقط دنبال تحقق منافع ملی کشور می باشند. فرآیند جلسات فراز و فرودهای بسیار دارد. حساسیت ها بسیار بالا است و تیم مذاکره کننده بر روی تک تک جملات و واژه ها ساعتها، روزها و حتی هفته ها بحث و گفتگو دارند و در بسیاری از مواقع با طرفهای مقابل جدل می کنند. سرما و گرما و عید و عزا برایشان تفاوتی ندارد اینجا پای منافع فردی و حزبی در میان نیست بلکه پای آرمانهای یک ملت در میان است. با وجود همه رجزخوانی های خارج از گود اما فضای مذاکرا ت در چهارچوب ادب و حسن احترام متقابل پیش میرود. اینجا همه چیز موشکافانه و با جزئیات توسط تیم مذاکره کننده کشورمان به مقامات ارشد نظام جهت بررسی و تصمیم گیری مخابره می شود. اما این فضای مذاکرات در داخل جعبه جادویی به شکل دیگر به مردم منتقل می شود. گویی مدیران ارشد صدا و سیما که برخی معتقدند کمتر رنگ و بوی ملی به خود دارد به دنبال تحقق پروژه ای بنام (القای شکست) در میان مردم هستند و کلید این کج روی را، در مستند سازی های گسترده زده اند. پخش مستندهای پر شمار و پر تکرار و تبلیغات گسترده برای پخش آن در بهترین زمان کنداکتور شبکه ها شاید مصداق تشویش افکار عمومی باشد. مردمی که امیدوارانه برای رهایی از مشکلات اقتصادی و سیاسی درپی شنیدن خبرهای خوب هستند بعد از چشم دوختن به این مستند سازی های یکطرفه، نا امیدانه و بهت زده به فکر فرو می روند، و با پارادوکسی که چرا اصولا ما مذاکره می کنیم مواجه می شوند !؟ پروژه ای که این روزها نه در صدا وسیما بلکه در مجلس و با ارائه طرح سه فوریت ترک مذاکرات و با چاشنی دورغ و فریب به نمایندگان دیگر به شکست انجامید. مستندهای پر شمار با عنوانهای: منطق روشن توافق خوب، بهانه، شوخی تلخ، فرصت های آمریکایی، از هیروشیما تا لوزان، شطرنج با گرگ ها، نظارت و دها نام دیگر که همگی با پخش فیلم های آرشیوی و وصله و پینه کردن گذرگاه های تاریخی و با گذاشتن آهنگ های تلخ و مایوس کننده و حتی مصاحبه با مدیران دوران طاغوت به دنبال القای شکست و سازشکار جلو دادن مذاکره کنندگان هسته ای هستند. بسیاری از مستندها تمرکز در از بین رفتن دستاوردهای هسته ای دارند که توسط حسن روحانی در مقام دبیر شورای عالی امنیت شروع و در دوران ریاست جمهوری قرار است کار ناتمامش به پایان برسد. در هیچکدام از این مستندها تاکیدی بر حفظ زیر ساخت های هسته ای، تعطیل نشدن هیچ یک از مراکز هسته ای، فعال ماندن کلیه مراکز علمی و تحقیقاتی، خارج نشدن هیچ گونه مواد هسته ای از کشور و از همه مهمتر به رسمیت شناخته شدن حقوق هسته ای توسط مذاکره کنندگان دیده نمی شود و به جای به نمایش درآوردن رشادت ها، ایستادگی ها و تلاش های شبانه روزی مذاکره کنندگان، حتی کمترین اشاره ای از آنها در این مستندسازی ها پخش نمی شود. ولی در مقابل مخالفین توافق هسته ای با شبه افکنی صرفا به دنبال فریب خورده، سازشکار و غرب زده جلو دادن فرزندان انقلاب هستند. حال تفاوت رسانه های استکبار با رسانه های با پسوند ملی اینگونه نمایان می شود که طرف آمریکای با کار رسانه ای هماهنگ شکست ها و عقب نشینی های خود را در مستندهایش به پیروزی تشبیه می کند و در مقابل و به صورت شگفت آور طرف ایرانی با کار رسانه ای هماهنگ پیروزی های به دست آورده را تشبیه به شکست می کند. جای تعجب و سوال دارد که آیا واقعا القای شکست هدف مستند سازی هسته ای سیما است؟ و اگر اینطور نیست پس این مستندها چه هدفی را دنبال می کنند؟ در پایان می بایست ابراز تاسف خود را از تیم رسانه ای دولت که در این دو سال گذشته خنثی ترین و مسکوت ترین دوران خود را سپری می کند ابراز کنم که نه تنها از هرگونه ابتکار عملی کاملا عاجز مانده است بلکه با سکوت خود تیشه به ریشه دستاوردهای این دولت می زند.
