«ناتور دشت»، دارای فیلمنامه‌ای قرص و محکم است و رومتن داستان که ناپدید شدن یک دختر بچه را به تصویر می‌کشد با زیرمتن آن که هر یک از شخصیت‌ها به دنبال گمشده‌ای در درون خود هستند منطبق است، تطبیقی که خارج از تعلیق در مواقعی آزاردهنده فیلم، جهان داستان را بدون هیچ جغرافیای خاص و دقیقی به جهان درونی مخاطب گره می‌زند. 
تفاق اشتباهی که در سینمای ایران در حال افزایش است و ایجاد یک بحران کرده ساختن فیلم‌های کمدی به دست آدم‌های غیرمتخصص است، انگار فقط برای گیشه است که کارگردانان درام‌ساز به سمت ساخت چنین فیلم‌هایی می‌روند که بیشتر آنها ناموفق هستند، آنتیک هم یک فیلم ناموفق است که برگ برنده اشتباهی آن پژمان جمشیدی است که در اکران عمومی نمی‌تواند فروش چندانی داشته باشد.
‌می‌توان پیش‌بینی کرد فیلم با مخاطب عام ارتباط خوبی بگیرد، چیزی که هدف‌گذاری حاتمی‌کیا برای آن کاملاً مشهود است
سینمای مردمی و عامه‌پسند چیزی است که حاتمی‌کیا با موسی کلیم‌الله در حال تجربه آن است. او می‌خواهد در این‌باره به مرحوم سلحشور وفادار بماند و تصمیم درستی هم گرفته است. ردپای سلحشور را می‌توان در فیلم او به‌وضوح دید.
سطح کیفی برخی از فیلم‌های کمدی به قدری پایین است که با هیچ متر و معیاری نمی‌توان از آنها دفاع کرد
در جشنواره فیلم فجر امسال هم شاهد کمدی‌هایی بسیار ضعیف بودیم که هنوز مشخص نیست دلیل آمدن این فیلم‌ها به بخش اصلی جشنواره چه بوده است. فیلم‌هایی که کاملاً برای گیشه ساخته شده‌اند، چرا باید به جشنواره بیایند و یکی از سانس‌های جشنواره را بی‌خود و بی‌جهت اشغال کنند؟! 
پرویز شهبازی را به عنوان یک درام‌ساز اجتماعی می‌شناسیم. او در هر فیلمش تلاش کرده با خلق واقع‌گرایی قصه خلق کند که این وجه رئالیستی فیلمسازی او همیشه یک نوع نبوغ و بکر بودن را در فیلم‌هایش پدید آورده است.
نگاهی به فیلم «شوهر ستاره» ساخته ابراهیم ایرج‌زاد
 زنان قصه جدید ایرج‌زاد تقریباً همگی قربانی هستند. یکی قربانی هوا و هوس همسرش، دیگری قربانی اسیدپاشی، آن یکی قربانی تفکرات عقب‌مانده سنتی و خانوادگی و الی آخر. تو گویی در جامعه ایرج‌زاد حتی یک زن موفق دارای جایگاه، شأن و مرتبه مناسب اجتماعی وجود ندارد و زنان همگی به عنوان ابزار دست دیده می‌شوند. 
رها» روی وضعیت شکننده خانواده‌ها در شرایط تورمی و بد اقتصادی دست گذاشته و تبعات چنین وضعیتی روی خانواده‌ها را نشان داده است. فیلم بدون اینکه قصد اغراق یا سیاه‌نمایی در این زمینه داشته باشد، این وضعیت را موقعیتی برای بیان قصه‌اش قرار داده است تا فرزند زمانه‌اش باشد. 
گذری به فیلم «دست تنها» به کارگردانی امیرحسین ثقفی
سکانس‌های آغازین فیلم میخکوب‌کننده است. انتخاب نمای بسته از التفات، ایرج و اطلاعاتی که همان آغاز به بیننده ارائه می‌شود و بعد از آن اتوبوس قراضه در دل بیابان و شرط‌بندی التفات و باختش عالی از آب درآمده‌اند، اما به تدریج داستان رمق خود را از دست می‌دهد و با ورود کبوتر به داستان به ورطه قصه‌گویی بی‌منطق و سیاه‌نمایی بیهوده می‌افتد.
مریلا زارعی: برای من بازی در نقش یوکابد مانند سعی بین صفا و مروه بود
فیلم «موسی کلیم‌الله» برای اولین بار در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد که با استقبال مخاطبان و منتقدان روبه‌رو شد. گروهی از منتقدان بازی بازیگران، جلوه‌های ویژه و کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا را ستودند و آن را اثری قابل توجه در سینمای دینی ایران دانستند. 
نشست خبری هفدهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر برگزار شد
بهرام کلهرنیا در ابتدای این نشست گفت این جشنواره به لحاظ ساختاری، شیوه عملی و نوع تفکر تفاوت‌های آشکاری را با دوره‌های قبلی دارد که باعث می‌شود بتوانیم مدعی شویم که کار جدیدی کرده‌ایم.
۲