يک ماه پس از نقل قول منتسب به رهبر معظم انقلاب مبنی بر نهی محمود احمدي‌نژاد از حضور در رقابت‌هاي انتخابات رياست جمهوري 96 که با تحليل و تفسيرهاي فراواني در فضاي مجازي و بعضاً رسانه‌هاي رسمي کشورهمراه بود، سخنان صريح رهبر معظم انقلاب اسلامي در جلسه درس خارج فقه روز گذشته به اين تحليل و تفسيرها و مناقشات پايان داد و انتظار مي‌رود نيروهاي انقلاب همچون هميشه با نصب‌العين قرار دادن تدابير ايشان در مسير وحدت و همدلي گام بردارند.
متن سخنان رهبر معظم انقلاب که پايگاه اطلاع‌رساني دفتر مقام معظم رهبري منتشر کرده، به اين شرح است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم
الحمدلله ربّ العالمين و الصلوه و السلام علي سيدنا محمد و آله الطاهرين سيما بقيه‌الله في الأرضين.
دنباله حديث قبل از جناب ابي‌حمزه ثمالي از حضرت سجاد(سلام‌الله‌عليه) که فِقراتي از اين حديث را در روزهاي قبل خوانديم. «إن زُکِّي خَافَ ما يقولون»
حالا قبل از آني که اين فقره را عرض بکنم، اين تذکر را، توجه را بدهم که از مطلبي که ما ديروز(يک‌شنبه) در ذيل اين فقره قبلي گفتيم مثل اينکه سوءبرداشت شده، بعضي‌ها سوءتلقي کردند. خب حالا سوءبرداشت في‌نفسه چيز مشکلي نيست. لکن وقتي که اين منتهي بشود به بگو‌مگو و به‌خصوص در اين فضاي مجازي و اين يک چيزي بگويد، آن يک چيزي بگويد، مايه کدورت و دل‌چرکيني برادران مؤمن از يکديگر بشود آن‌وقت اين چيز بدي است. بنده حقير که اين همه اصرار دارم بر وحدت قلوب و حرکت در مسير واحد و اتحاد نيروهاي کشور، به‌خصوص نيروهاي مؤمن و انقلابي، خداي نکرده يک چيزي آدم بگويد که مايه اختلاف بين نيروها بشود، اين را به خدا پناه مي‌بريم. نبايد اين چيزها را مايه اختلاف قرار داد.
گفتيم صلاح نمي‌دانيم، شرکت کنيدخب بله، يک نفري، يک آقايي آمده پيش من، من هم به ملاحظه صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور به ايشان گفتم که شما در فلان قضيه شرکت نکنيد. نگفتيم هم شرکت نکنيد، گفتيم صلاح نمي‌دانيم ما، شما شرکت کنيد. اين را گفتيم. خب يک چيز عادي است. انسان بايستي آن چيزي را که مي‌بيند و مي‌فهمد و فکر مي‌کند که به نفع برادر مؤمن‌اش است بايد به او بگويد ديگر. ما هم اوضاع کشور را خب، غالباً بيشتر از اغلب افراد آشنا هستيم. آدم‌ها هم، به‌خصوص آدم‌هايي که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند، بيشتر و بهتر از ديگران مي‌شناسيم. با ملاحظه حال مخاطب و اوضاع کشور به يک آقايي انسان توصيه مي‌کند که آقا شما اگر در اين مقوله وارد شديد، اين دوقطبي در کشور ايجاد مي‌شود. دوقطبي در کشور مضر است به حال کشور. من صلاح نمي‌دانم شما وارد بشويد. بله، اين چيز خيلي مهمي که نيست. اين يک چيز خيلي طبيعي است، خيلي ساده است. بله، ما اين توصيه را به يکي از آقايان، به يکي از برادران کرديم. خب حالا اين مايه اختلاف بشود بين برادران مؤمن، يکي بگويد فلاني گفته، يکي بگويد نگفته، يکي بگويد چرا پشت بلندگو نگفته؟ خب حالا اين هم پشت بلندگو. (خنده معظم‌له و حضار)
حواس‌تان به دشمن باشددشمنان هم که گوش خواباندند استفاده کنند. ببينيد، حواس‌تان جمع باشد. خب به راديوي «فردا» يا راديوي «بي‌بي‌سي» چه ارتباطي دارد اين قضيه؟ مي‌پردازند، بحث مي‌کنند، تحليل مي‌کنند، علت چيست، چرا گفتند، اين چيست معنايش؟ اين معنايش اين است که دشمن مي‌خواهد استفاده کند. ما چه‌کار بايد بکنيم؟ ما بايد نقطه مقابل دشمن حرکت بکنيم. يعني مطلب خيلي عادي است، همين‌طور که بنده عرض کردم. خب شما برادر مؤمن من هستي. يک چيزي را به مصلحت شما مي‌دانم، مي‌گويم به شما. اين اشکالي که ندارد ظاهراً. چيز خوبي است. لازم هم هست شرعاً. لازم هم هست خيرخواهي. «النّصيحهُ لِلمُؤمنين» يا «لِلإخوهِ المُؤمنين» يا «لأئمّه المؤمنين» در همه صور. اين يک چيزي خوبي است ديگر. انسان بايد نصيحت کند. نصيحت يعني خيرخواهي. من به جناب‌عالي که مثلاً آقاي آشيخ عبدالعالي اسمتان است من باب مثال علاقه‌مندم. مي‌دانم شما اگر وارد اين مقوله شدي به ضررت است. به ضرر کشور هم هست. به شما مي‌گويم وارد نشو. نمي‌گويم هم وارد نشو. امر و نهي نيست. حالا بعضي گفتند آقا دستور دادند، امر کردند، نه، گفتيم صلاح نمي‌دانيم. من صلاح نمي‌دانم. اين چيز خوبي است. اين چيز بدي نيست.
امروز کشور نيازمند اتحاد نيروهاي مومن استايني هم که حالا بگويند که فلاني [رهبري] تحت تأثير زيد و عمرو و بکر و... است؛ نه، اين حرف‌ها چيست؟ بنده از زيد و عمرو و بکر و اينها هم بيشتر اطلاع دارم، هم انگيزه بيشتر دارم. آنچه که واقعاً مصلحت باشد، آنچه که مصلحت بدانم بيني و بين‌الله، ما بايد به خدا جواب بدهيم. يکي از دعاهايي که دائماً بايد امثال بنده و شما بکنيم اين است، «وَاسْتَعمِلْني لِما تَسْألُني غَداً عَنه» فردا از ما سؤال مي‌کنند. چرا فلان چيز را گفتيد، چرا نگفتيد. از نگفتيد هم سؤال مي‌کنند. فقط از گفتيد نيست. چرا فلان کار را کرديد، چرا نکرديد. از نکرديد هم سؤال مي‌کنند. بنابراين نه، ما اين فقره‌اي که ديروز معنا کرديم ناظر به اين قضيه اصلاً نبود. داشتيم حديث را معنا مي‌کرديم مثل اينکه امروز هم حديث را معنا مي‌کنيم. آن قضيه هم همين‌طور است که عرض کرديم. بين برادران مؤمن اختلاف سر اين چيزها هيچ مصلحت نيست. شما يک چيزي بگوييد، آن يک چيزي بگويد، آن يک چيزي بگويد. يک نفر سومي هم منتظر باشد، به مجردي که شما با هم دعوا کرديد، او بيايد از ميانه سود خودش را ببرد؛ بردارد ببرد. اينها را بايد مراقب بود. امروز کشور به اتحاد نيروها احتياج دارد. به‌خصوص نيروهاي مؤمن. نيروهاي پاي کار. سعي کنند از اين چيزها اختلاف به‌وجود نياورند.
شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
