نشريه اينديپندنت در آخرين شماره خود در يادداشتي به قلم ريفا اكبر، كارشناس و سردبير ادبي اين نشريه به بررسي موضوعي پيرامون شناخت شخصيت افراد با توجه به چيدمان كتابخانه شخصي‌شان پرداخته است و در آن مدعي شده كه كتابخانه‌هاي شخصي داراي جنسيت هستند و حتي با ديدن يك كتابخانه به سادگي مي‌توان به مرد يا زن بودن صاحب كتابخانه پي برد.
او مي‌افزايد:«براي بار اول، پاسخ به اين سؤال سخت و دشوار به نظر مي‌رسد كه مرد يا زن بودن يك كتابخانه چه معنا و مفهومي دارد و آيا بدين معني است كه كتابخانه حاوي كتبي است كه داراي قهرمانان زن است يا نگارنده كتاب‌هاي آن زنان هستند؟»
«اكبر» در اين مقاله آورده است:«بگذاريد كتاب‌هاي داخل كتابخانه خودم را مثال بزنم. در قفسه پايين كتب دانشگاهي و كتاب‌هاي كلاسيك مربوط به دوران استعمار قرار دارند. طبقه مياني حاوي كتبي است كه توسط استادان فمنيست فرانسوي نگاشته شده و به هنگامه هياهوهاي اين گروه‌هاي اجتماعي مربوط مي‌شود.»
نگارنده مي‌كوشد به اين پرسش در مقاله خود پاسخ بدهد:«اگر آن‌طور كه كارشناسان پيرامون ذهن و جسم تفاوت قائل هستند نگاه كنيم، از نظر فلسفه دكارتي جدا كردن ذهن از جسم تفكري مردانه است و تفاوت‌هاي زيست‌شناسي زنان به‌نوع ديگري از تفكر و نوشتن فكر مي‌كنند؛ پس«نوشتار زنانه
(Ecriture Feminine) عيناً همان چيزي است كه جنس مؤنث به خواندنش تمايل دارد و اينكه تمايل زنان به خواندن آثار مكتوب به‌طور كامل با مردان تفاوت دارد. از طرف ديگر اگر از نظر جنسيتي به تصويرسازي‌هاي پست‌مدرن علاقه داشته باشيد، كتابخانه شما حتماً زن است! حتي اگر شما مرد باشيد. البته برعكس آن نيز صادق است.»
ريفا اكبر همچنين در اين مقاله تصريح مي‌كند:«در آخرين طبقه بالايي كتابخانه من ترجمه‌هاي قرآن به زبان عربي، كره‌اي، انگليسي و اردو و نيز كتابچه‌هاي هنري قرار دارند كه بسيار بزرگ و حجيمند. به هر حال كتابخانه ما طاووس‌هاي ويژه‌اي هستند كه ما هرچند كتاب‌هاي داخل آن را نخوانده باشيم اما دوست داريم آنان را در معرض نمايش بگذاريم. همين، گاهي ناشي از سست عنصري انساني است.
اين كارشناس ادبي مقاله خود را اين گونه پايان مي‌برد: «البته جنسيت كتابخانه فقط به عناوين آن محدود نمي‌شود و شمايل و چيدمان آن نيز مهم است. قفسه‌هاي كتاب‌هاي من بسيار مرتب اما به شدت نامنظم هستند. كتاب‌ها همگي به دقت چيده شده‌اند اما هيچ ترتيب الفبايي در آنها وجود ندارد. خود من هيچ‌گاه به آن دقت نكرده بودم تا در سن 70 سالگي تصميم گرفتم آن را به ترتيب حروف الفبا بچينم. حالا اين به چه معني است؟ زنانگي؟ مردانگي؟ يا هرج و مرج؟»
