در دنياي فتنه بصيرت را برجسته كنيد

شاخص ايجاد بشود؛ مايز، شاخص‌سازي، معالم‌الطريق. اگر چنانچه سر دو راهي تابلويي نباشد كه نشان بدهد راهِ فلان جا از كجاست، طرف راست است يا طرف چپ است، اين سيركننده و رونده، به خطا خواهد افتاد. اگر چند راهي باشد، گمراه خواهد شد. شاخص بايد معين كرد، انگشت اشاره را بايستي واضح مقابل چشم همه قرار داد تا بتوانند گمراه نشوند. در دنيايي كه اساس كار دشمنان حقيقت بر فتنه‌سازي است، اساس كار طرفداران حقيقت بايست بر اين باشد كه بصيرت را، راهنمايي را، هرچه مي‌توانند، برجسته‌تر كنند و اين شاخص‌ها را، اين مايزها را، اين معالم‌الطريق را بيشتر، واضح‌تر، روشن‌تر در مقابل چشم مردم قرار بدهند كه مردم بفهمند، تشخيص بدهند و گمراه نشوند... مهم‌ترين برهه و زمان و مكاني كه تبليغ، آنجا معنا مي‌دهد، جايي است كه فتنه وجود داشته باشد. بيشترين زحمت در صدر اسلام و در زمان پيغمبر، زحمات مربوط به منافقين بود. بعد از پيغمبر، در زمان اميرالمؤمنين زحماتي بود كه از درگيري و چالش حكومت اسلامي با افرادي كه مدعي اسلام بودند، به وجود مي‌آمد. بعد هم همين جور؛ در دوران ائمه (عليهم‌السّلام) هم همين جور؛ دوران غبارآلودگي فضا. والا آن وقتي كه جنگ بدر هست، كار، دشوار نيست؛ آن وقتي كه در ميدان‌هاي نبرد حاضر مي‌شوند، با دشمناني كه مشخص است اين دشمن چه مي‌گويد، كار دشوار نيست.

رهبر معظم انقلاب- 22/09/1388