مدت‌هاست تجديدنظرطلبان به كمك روزنامه‌هاي زنجيره‌اي خود بخشي از نيروي خود را صرف چنددستگي اصولگرايان در انتخابات پيش رو قرار داده‌اند و تلاش مي‌كنند به بهانه‌هاي مختلف نيروهاي وابسته به طيف رقيب را رو در روي هم قرار دهند و نهايتاً چند ليسته‌شدن را به نیروهای انقلاب ديكته كنند چراكه افتراق و زد و خورد نيروهاي منسوب به اصولگرايي مي‌تواند موفقيت انتخاباتي را براي مدعيان اصلاح‌طلب به همراه بياورد، آنگونه كه كانديدا شدن چند تن از نامزدهاي اصولگرايي در انتخابات 92 منجر به پراكنده شدن آرا و موفقيت نسبي رقيب شد.
حال عناصر و رسانه‌هاي تجديدنظرطلب تلاش مي‌كنند فضاي حاكم بر جريان اصولگرايي در انتخابات 92 را همچنان حفظ كرده و با تبليغات و ابزارهاي رواني- عملياتي اجازه ندهند نيروها و شخصيت‌هاي مطرح اين جريان دور يك ميز جمع شده و به‌صورت واحد در انتخابات شركت كنند. يكي از نقاط ثابت حركتي جريان تجديدنظرطلب براي پيشبرد اين سياست «تعميق اختلافات ميان دو فراكسيون اصولگرايان و رهروان مجلس» و «حمايت‌هاي بي‌چون و چرا از لاريجاني و ساير اعضاي فراكسيون رهروان» بوده است كه نمونه‌هاي فراواني را مي‌توان براي آن ياد كرد.
سرمايه‌گذاري روي فراكسيون رهروان جواب نداد
بعد از تشكيل مجلس نهم، اين مجلس به دو فراكسيون مهم تقسيم شد: فراكسيون اصولگرايان و فراكسيون رهروان ولايت. ريشه شكل‌گيري اين دو فراكسيون به اختلافات جريان‌ها و طيف‌هاي سياسي جبهه اصولگرايي باز مي‌گردد. اختلافات قبل از انتخابات به مجلس نهم هم كشيده شد و خود را در دو فراكسيون متفاوت نشان داد. اختلافات اصولگرايان در وحدت يا عدم وحدت، خالص‌سازي يا عدم خالص‌سازي جريان اصولگرايي و همچنين اختلاف نظر بر سر رياست مجلس باعث شد تا هر چند مجلس نهم با نام اصولگرايي تشكيل شد اما عملاً به دو فراكسيون تقسيم شد. براي فراكسيون اصولگرايان غلامعلي حدادعادل و براي فراكسيون رهروان ولايت علي لاريجاني به عنوان گزينه‌هاي مطلوب براي رياست مجلس در نظر گرفته شد اما در نهايت علي لاريجاني رئيس مجلس شد.
علاوه بر اختلافات طيف‌هاي مختلف اصولگرايي كه منجر به شكل‌گيري دو فراكسيون در مجلس نهم شد، فراكسيون رهروان ولايت تلاش كرد هويت جديدي پيدا كرده و خود را با آن عنوان بشناساند. اين فراكسيون كه در حقيقت در اعتراض و نقد به جريان احمدي‌نژاد در بين اصولگرايان تشكيل شده بود، رفته رفته تلاش كرد مسير خود را از جريان‌هايي نظير جبهه پايداري، رهپويان انقلاب اسلامي و جمعيت ايثارگران جدا كند و با تركيب شخصيت‌هايي نظير لاريجاني، باهنر، ابوترابي، مصباحي‌مقدم، جلالي، شجاعي و... هويت جديدي را در مجلس اصولگرايي شكل دهد. اعضاي اين فراكسيون چند وجه مشترك داشت؛ نقد دولت و مديريت احمدي‌نژاد، نقد جريان‌هايي نظير پايداري و اجماع روي رياست علي لاريجاني. رويكرد فراكسيون رهروان بعد از روي كار آمدن دولت يازدهم و فراگير شدن شعار اعتدال، شكل واضح‌تري به خود گرفت و بحران هويتي اين فراكسيون بروز بيشتري پيدا كرد، به گونه‌اي كه در دوگانه اعتدال‌گرايي و اصولگرايي مردد شد. عملكرد فراكسيون رهروان ولايت در عمل به وظايف نمايندگي در حوزه‌هايي مانند نظارت بر عملكرد دولت با انتقادات فراواني مواجه شد تا آنجا كه بارها عملكرد و رفتار اعضاي اين فراكسيون مورد تحسين و مبالغه‌گويي جريان تجديدنظرطلب قرار گرفت.
تشديد اختلافات ميان دو فراكسيون رهروان و اصولگرايان
حركت روي شكاف‌هاي اصولگرايان و تبديل كردن آن به گسل رهبران مدعيان اصولگرايي را به اين باور رسانده بود كه شرايط ايجاد شده فرصتي مناسب براي آنها پديد آورده تا با عملياتي خاص تحولات مجلس اصولگرايي نهم را زير ذره‌بين خود برده و با بازي‌هاي مختلف ضمن به تخاصم كشاندن روابط اصولگراهاي اين قوه «مجلس نهم را سرعتگيري در مسير دولت يازدهم» القا كنند. اما تلاش تجديدنظرطلبان براي افزايش درگيري‌ها و زد و خوردهاي اصولگرايان چندي بعد با خبري غيررسمي آن هم از يك سايت ناشناخته به نام انتخاب وارد مرحله ديگري شد. روزنامه‌هاي زنجيره‌اي با درج تيتر‌هايي نظير «جليلي رقيب لاريجاني در قم»، «خيز جليلي براي صندلي لاريجاني» و «جليلي از قم كانديدا مي‌شود» فاز ديگري از تقابل‌سازي نيروهاي وابسته به جريان اصولگرايي را پياده‌سازي كردند. روزنامه اعتماد با اختصاص عكس نخست خود به جليلي در گزارشي جهت‌دار به بررسي ميزان مقبوليت سعيد جليلي و علي لاريجاني در قم پرداخته و اصرار مي‌كند كه بخشي از اصولگرايان با كانديدا كردن جليلي در قم سعي دارند كرسي رياست مجلس را از لاريجاني گرفته و وي را به انزواي سياسي دچار كنند.
سرمايه‌اي كه نقش بر آب شد
حال يكي از سياست‌هاي واحد جريان تجديدنظرطلب طي دو سال گذشته جدا كردن علي لاريجاني و كشاندن وي به صف
اعتدال- اصلاحات بود؛ ترفندي كه با پيوستن قريب‌الوقوع رئيس مجلس به ائتلاف اصولگرايان به نظر مي‌رسد در حال نقش بر آب شدن است. حمايت از علي لاريجاني توسط روزنامه‌هاي زنجيره‌اي به قدري پررنگ و پرطمطراق بود كه گويي لاريجاني يكي از رهبران اين جريان است و به‌جز وي كسي نمي‌تواند فقدان رهبريت در اين جماعت را پر كند، به عنوان نمونه در مقطعي برخي از منسوبان به تجديدنظرطلبي از وي به عنوان سرليست احتمالي اصلاح‌طلبان در تهران ياد و وي را رئيس ايده‌آل خود معرفي مي‌كردند؛ سخناني كه امروز تا حدود بسياري رنگ باخته و جاي خود را به آن داده كه لاريجاني تصميم دارد با بزرگان اصولگرايي بر سر يك ميز بنشيند و اجازه نخواهد داد اهداف حزبي جماعت مخالف گفتمان اصولگرايي بر منافع ملي غلبه پيدا كند. در ادامه به برخي از مطالب روزنامه‌هاي زنجيره‌اي كه با هدفي خاص و در حمايت از لاريجاني صورت گرفت، اشاره مي‌شود.
اعتدال لاريجاني، ذوب در تدبير روحاني!
« آرمان» رسانه نزديك به خانواده هاشمي هم با درج تصوير رئيس مجلس نهم عبارت «اعتدال لاريجاني ذوب در تدبير روحاني» را مورد توجه قرار داده و مانند گذشته وي را همراه و همگام با دولت روحاني دانسته و ليست مشترك دادن روحاني- لاريجاني با اصلاح‌طلبان را بسيار محتمل دانسته و نوشته: «علي لاريجاني خيلي وقت است كه به جمع مصلحان پيوسته و ديگر براي او بگومگوهاي جناحي ميان اصولگرايان و اصلاح‌طلبان معنايي ندارد. مورد حمايت همه‌جانبه مراجع تقليد و بزرگان در قم است كه مشي اعتدالي او در اين حمايت‌ها بي‌تأثير نيست.»
وحدت قريب‌الوقوع لاريجاني با تجديدنظرطلبان!
«ديوار مشترك در برابر تندروها» اين عنوان تيتر نخست يكي از روزنامه‌هاي زنجيره‌اي در اواسط مرداد ماه است كه در آن احتمال ائتلاف سياسي- انتخاباتي حاميان دولت با لاريجاني را در انتخابات پيش رو بسيار جدي و اساسي نشان داده است. در بخشي از اين گزارش آمده است: «حال در آستانه انتخابات مجلس دهم، هرچند دولت قرار نيست و نمي‌تواند به طور مستقيم وارد عرصه شود، اما قطعاً حاميان دولت براي مجلس برنامه ويژه‌اي دارند، به ويژه همراهي تجربه شده و موفق اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرايان باعث شده است اين دو طيف به دنبال تكرار آن در انتخابات آتي باشند. در اين ميان گمانه‌زني‌هايي وجود دارد كه شايد چهره‌هاي ديگري نيز به اين همراهي بپيوندند. اين چهره‌ها طيفي از علي مطهري – نماينده‌اي كه از اصولگرايي به حضور مستقل در عرصه سياسي رسيده است – تا داماد وي علي لاريجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي را در‌بر‌مي‌گيرد.»
ائتلاف نانوشته سنتي‌ها با اصلاح‌طلبان
شهريور ماه سال پيش بود كه شرق ياركشي از درون اصولگراها را با درج تيتر برجسته‌اي با عنوان «شكل‌گيري ائتلاف نانوشته اصلاح‌طلبان با لاريجاني؟» به شكلي صريح مطرح كرد و نوشت: «دست دوستي اصلاح‌طلبان به سمت لاريجاني دراز خواهد شد؟ آيا اين دست به گرمي فشرده مي‌شود يا اينكه با نگاهي و تكان سري فداي مصلحت خواهد شد...»
تیری که به سنگ خورد
در حالي نزديك به دو سال تصاوير علي لاريجاني بر صفحات خبري روزنامه‌هاي زنجيره‌اي جناح تجديدنظرطلب خودنمايي مي‌كرد كه هيچ كدام از اين رسانه‌ها روز گذشته تصوير يا خبري قابل توجه از سخنان حجت‌الاسلام مصباحي‌مقدم مبني بر «لاريجاني به ائتلاف اصولگرايان خواهد پيوست» را درج نكرده و با بي‌اهميتي از كنار آن عبور كردند.
اگر چه چنين برخوردي از سوي رسانه‌هاي زنجيره‌اي با لاريجاني قابل پيش‌بيني بود - چراكه سابقه نشان داده ابراز علاقه اين جناح به افراد بر اساس منافع ملي و فرا‌جناحي نيست – اما معناي ديگر چنين برخوردي آن است كه جماعت تجديدنظرطلب با اعلام چنين خبري توسط نزديكان علي لاريجاني دچار روحيه سرخوردگي و نااميدي شده و از جذب وي و برخي ديگر از اصولگرايان مجلس نااميد شده‌اند. در پايان بايد تأكيد كرد، جريان مدعي اصلاح‌طلبي نيازمند چند پاره كردن اصولگرايان بوده و درصدد است به هر طريق ممكن جريان نزديك به گفتمان انقلاب اسلامي را در آستانه انتخابات دهم مجلس به سمت چند ليسته شدن بكشاند و تأكيد بر تشكيل حزب حاميان علي لاريجاني و محمدباقر قاليباف و جداسازي آنها از اصولگرايان هم بر همين اساس صورت مي‌گيرد. به باور نظريه‌پردازان تجديدنظرطلب، جداسازي لاريجاني، ناطق نوري و قاليباف از اصولگرايان و كشاندن آنها و افراد نزديك به آنها به منازعات و درگيري‌هاي سياسي مي‌تواند بخش قابل‌توجهي از توان نيروهاي اصولگرايي را به موضوعات مورد چالش معطوف كرده و از تحركات رقيب غافل كند.
