از يكسال پيش اصلاحطلبان كه دلخوري ناطق از احمدينژاد جهت و انگيزه اصلي آنان براي هارموني با ناطق بود، در فضاي رسانهاي سعي كردند وي را در كانتكس اصلاحطلبي معرفي نمايند و در مجلس آينده نيز محوريت وي را پذيرا شدند و حتي قوچاني در هفتهنامه صدا وي را «پرده دوم» اعتدال معرفي كرد. با اين بهانه بارها وي را به عكس يك تبديل كردند و كوچكترين جمله معترضه وي را برجسته نمودند. در پرده دوم و در روزهاي اخير امثال اصغرزاده، ناصري و طيف مشاركتيها گفتند ما وي را براي محوريت اصولگرايان و سرليستي آنان مفيد ميدانيم و اصولاً قصد ائتلاف با وي را نداريم و سه روز پيش پرده سوم را شروع كردند كه اصولگرايان دست رد به سينه ناطق نوري زدند، البته ناطق نوري با همه محاسن و معايبش تيزتر از آن است كه در بازيهاي مذكور قرار گيرد و مواضع و انحراف فكري اين جماعت را از خودشان بهتر ميداند و در اين تور نيفتاد و دست اين جماعت در همسوكردن وي همچنان خالي است. بايد منتظر پرده بعد باشيم.