سه ماه پس از توافق ايران با شش قدرت جهاني بر سر مسئله هستهاي كه به برنامه جامع اقدام مشترك (برجام) شناخته ميشود، سرانجام مجلس شوراي اسلامي روز گذشته با 161 رأي موافق رسماً به دولت تدبير و اميد اجازه دادند، اين توافقنامه بينالمللي را كه دولتيها از آن به عنوان فصل نويني در گشايش اقتصادي و بهبود وضع معيشت مردم ياد ميكنند، به مرحله اجرا بگذارد و به این ترتیب دولت رسماً در شرایط پاسخگو بودن و مطالبات پسابرجام قرار گرفت.
دكتر روحاني در رقابتهاي انتخاباتي رياست جمهوري با جمله معروف «هم بايد چرخ سانتريفيوژها بچرخد، هم چرخ زندگي مردم»، حل مسئله هستهاي و مذاكره و تعامل با دنيا را شرط اساسي گشايش در اقتصاد مردم عنوان كرد و طي دو سال گذشته منتقدان خود را با واژگاني مانند: كاسبان تحريم، بيسواد، جهنمي، ترسو، بزدل، عقب مانده، بيشناسنامه، تازه انقلابي شده و مفاهيمي از اين قبيل خطاب كرد كه به اعتقاد او در مسير حركت تدبير دولت ايشان سنگ اندازي ميكنند.
طبيعي بود كه دولت طي دو سال گذشته تمام همت و تلاش خود را مصروف سياست خارجي كند و جز چند وزارتخانه از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي عملاً بخشهاي ديگر دولت دچار ركود در فعاليتهاي جاري و نوعي بيعملي شوند.
23 تير 94 (روز اعلام توافق ايران با 1+5) كه رسيد، رسانههاي همسو هلهلهها كردند و تيترهاي كهكشاني از توافق برجام زدند. غريو شادي راه انداختند و بهشت اقتصادي را براي آينده كشور ترسيم كردند.
حتي برخيها آنقدر ذوق زده شدند كه خط هوايي تهران - واشنگتن را در روزنامه هايشان افتتاح كردند. در سوي ديگر اين ماجرا البته بودند روزنامههاي ديگري كه از آنسوي بام افتادند و بدون توجه به سياستهاي كلي نظام از توافق هستهاي به عنوان تركمانچاي دوم ياد كردند. كه البته خط سومي هم وجود داشت كه نه نگاه افراطي اول را نمايندگي ميكرد و نه ديدگاه تفريطي دوم را. بلكه ضمن نگاهي واقع بينانه به مسئله هستهاي تلاش كرده است، نقاط قوت و ضعف دولت در مسير مذاكرات را رصد و مشفقانه ديدگاههاي اصلاحي خود را ارائه كند. روزنامه جوان تلاش كرده است در كنار برخي رسانههاي انقلاب از خط سوم پيروي كند. از فرداي اعلام توافق هستهاي كه تعهدات فراواني را متوجه دولت جمهوري اسلامي ايران كرده است،
براساس قانون، دولت موظف بود در قالب لايحهاي برجام را براي اجرايي شدن به تأييد مجلس شوراي اسلامي برساند كه البته با توجيهاتي كه آورده شد، اين لايحه هرگز تهيه نشد و حتي اعتقادي نداشت كه خانه ملت به اين توافقنامه مهم و الزامآور ورود پيدا كند. تا اينكه رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاي خبرگان رهبري صراحتاً اعلام كردند: مصلحت نيست، مجلس شوراي اسلامي از موضوع بررسي برجام كنار گذاشته شود.
بالاخره پس از ساعتها كار كارشناسي در مجلس با تشكيل كميسيون ويژه برجام و دعوت از موافقان و منتقدان توافق، (فارغ از چگونگي و كم و كيف طرح پيشنهادي) مجلس اصولگرا با 169 رأي به دولت اجازه داد برجام را داوطلبانه اجرا كند. حال آنكه پيش از اين رسانههاي همسو با دولت و همچنين برخي روزنامههاي تجديدنظرطلب (كه همواره نان خود را در تنور دودستگي و اختلاف ميپزند، ) بارها و بارها نمايندگان مجلس اصولگرا را به كارشكني با دولت متهم ميكردند و از ملت ميخواستند در انتخابات آينده به كساني رأي بدهند كه همسو ( بخوانيد مطيع و وكيلالدوله) با دولت باشند.
تأييد 20 دقيقهاي اين طرح در جلسه علني ديروز كه در نوع خود براي همراهي با دولت شايد بيسابقه باشد، مجالي را حتي براي پيشنهادات انبوه نمايندگان باقي نگذاشت، به گونهاي كه اين سرعت مورد توجه خبرگزاري رسمي دولت قرار گرفت و نوشت: طرح اجراي برجام پيش از آنكه به انبوه پيشنهادهاي نمايندگان برسد با 161 رأي از تصويب مجلس شوراي اسلامي گذشت. البته اين طرح براي اجراي نهايي، تأييديه شوراي نگهبان قانون اساسي را نيز لازم دارد كه در صورت عدم مغايرت با شرع و قانون پيش بيني ميشود كه از تأييد اين شورا هم خواهد گذشت.
گرچه تقويت و تثبيت ظرفيتهاي دروني كشور با تمركز بر اقتصاد مقاومتي همواره از سوي دلسوزان به دولت توصيه شده است، اما دولتي كه در عمل و نه شعار رفع تحريمها را شرط لازم و كافي براي هر تحرك اقتصادي قرار داده و نگاه به بيرون را بيشتر از درون پسنديده است، حالا با همراهي مجلس شوراي اسلامي از اين پس هيچ بهانهاي براي دادن آدرس اشتباهي ندارد.
اكنون ملت صفهاي طولاني و عكسهاي يادگاري با هيئتهاي سياسي و اقتصادي اروپايي را به گونه ديگري تحليل و تفسير ميكنند.
توقعاتي كه دولتمردان از پيش از انتخابات رياست جمهوري بر آن دميدند و انتظاراتي كه ايجاد كردند، افكار عمومي منتظر به ثمر نشستن آنند. حتي ممكن است بستههاي اقتصادي و وعدههاي گشايش ششماهه اقتصادي (موسم انتخابات مجلس) براي آنان چندان باور پذير نباشد.