استاد محمدتقي شريعتي در سال 1286 در مزينان، از توابع سبزوار زاده شد و در سال 1366 در مشهد مقدس بدرود حيات گفت. زندگي 80 ساله آن مرد بزرگ با دگرگوني گسترده در عرصه‌هاي ديني، فرهنگي، آموزشي و سياسي كشور همراه بود. مايه‌هاي علمي و ديني، حضور در زمان، داشتن دغدغه و درد دين، هدايتگري انسان و ديگر حوادث اين دوره از او شخصيتي پخته، فهيم و تأثيرگذار ساخت. فعاليت‌هاي وي را در دوران زندگاني به‌جز تحصيل، تهذيب و ساختن شخصيت خويش به چهار عرصه مي‌توان تقسيم كرد: 1) تدريس، 2) ارشاد و هدايت، 3) فعاليت‌هاي سياسي ـ اجتماعي و 4) تأليف، تحقيق و ترجمه. استاد كار تدريس را از معلمي در دبستان در سال 1309 در 23 سالگي آغاز كرد و آن را تا تدريس در دانشگاه ادامه داد.
ارشاد و هدايت را از جلسات خانگي و به صورت سيار در نيمه دوم سال 1320 شروع كرد و با سخنراني در راديو مشهد از سال 1327 و سپس سخنراني در حسينيه ارشاد از سال 1342 تا سخنراني‌هاي مسجد هدايت تهران از سال 1345 ادامه داد.
فعاليت‌هاي سياسي ـ اجتماعي استاد با مناظره‌هاي علمي با توده‌اي‌ها از نيمه دوم سال 1320 آغاز مي‌شود و تأسيس كانون نشر حقايق اسلامي در سال 1323 صورت آشكار و رسمي به خود مي‌گيرد و از آن پس نمودهايش را در اين حوادث مي‌توان ديد:
ـ همكاري با جمعيت‌هاي مؤتلفه اسلامي مشهد براي انتخابات دوره هفدهم مجلس در سال 1330
ـ دستگيري و بازداشت به عنوان همكاري با نهضت مقاومت ملي در سال 1336
ـ راه‌اندازي دسته‌هاي عزاداري از كانون به سمت حرم امام رضا(ع) در عاشوراي سال‌هاي 1340 تا 1342
ـ اقامه نماز جماعت و گفتن تفسير در مسجد هدايت تهران در سال 1344
ـ دستگيري و زندان در سال‌هاي 1352 و 1353
در آستانه صدمين سال ميلاد استاد محمدتقي شريعتي، جمعي از فرهيختگان و علاقه‌مندان به دين، فرهنگ و تكريم انسان‌هاي مخلص و دلسوز بر آن شدند تا ضمن برگزاري همايشي ياد و نام او را در خاطره‌ها زنده سازند و جوانان را با يكي از الگوهاي دينداري و دين‌باوري آشنا كنند. اين همايش در شرح وظايف خويش، احيا و تجديد چاپ تمامي آثار استاد شريعتي و نيز اخذ و ارائه خاطرات شاگردان و نزديكان آن بزرگ را در دستور كارداشت. كاري كه به لطف الهي انجام شد و مورد استقبال ارباب فضل و معرفت قرارگرفت.
جلد سوم از مجموعه آثار همايش، به مصاحبه با شاگردان و آشنايان استاد محمدتقي شريعتي اختصاص دارد. در اين مجلد 26 مصاحبه جاي گرفته كه به ترتيب الفبايي نام مصاحبه‌شوندگان تنظيم شده است. 22 مورد از اين مصاحبه‌ها در تابستان 1384 و چهار مورد ديگر در سال 1378 انجام شده است. اكنون كه اين معرفينامه به خامه مي‌آيد، جمعي از مصاحبه‌شوندگان اين يادمان در جوار رحمت الهي مأوي گزيده‌اند و از اين روي، اهميت اين يادگار ارجمند افزون شده است.
بي‌ترديد اين مجموعه ارجمند مي‌تواند دستمايه تحليل‌هاي تاريخي و ديني پژوهندگان تاريخ معاصر ايران و خراسان باشد.
