به گزارش خبرنگار ما، شامگاه 18 شهريور سال 92 بود كه مأموران پليس از دعواي خونين چند پسر در پارك لاله تهران باخبر و در محل حاضر شدند. بررسيها نشان داد پسر 18سالهاي به نام نيما در جريان حادثه مجروح و بعد از انتقال به بيمارستان فوت شده است. تحقيقات بيشتر نشان داد كه دعواي خونين بر سر دوستي با دختري به نام بهاره رقم خورده است. اين دختر زماني كه بازجويي شد، گفت: مدتي قبل با نيما دوست بودم اما رابطهام را قطع كردم. شب حادثه همراه پسري به نام رضا به پارك رفته بودم كه نيما تماس گرفت. من گوشي را به رضا دادم و آنها تلفني با هم مشاجره كردند و براي دعوا قرار گذاشتند. لحظاتي بعد بود كه نيما همراه چند نفر از دوستانش به پارك آمد و با رضا و دوستانش دعوا كردند. زماني كه دعواي آنها بالا گرفت، يكي از دوستان رضا كه ناصر نام داشت با چاقو ضربهاي به نيما زد و فرار كرد. بعد از اقرارهاي بهاره، مأموران ناصر را بازداشت كردند. پسر جوان به قتل اقرار كرد و گفت: شب حادثه با تماس رضا راهي پارك شدم تا با يكي از دوستانش دعوا كنيم. وقتي به محل رسيدم،دعوا شروع شده بود. من هم وارد نزاع شدم و با چاقو ضربهاي به نيما زدم كه فوت شد. بعد از اعتراف ناصر بود كه بازپرس، او را به اتهام قتل عمد و مشاركت در نزاع مجرم شناخت و پرونده روي ميز هيئت قضايي شعبه 71 دادگاه كيفري استان تهران قرار گرفت. روز گذشته، بعد از اينكه نماينده دادستان تهران، ناصر را گناهكار شناخت و اولياي دم درخواست قصاص كردند، متهم به درخواست قاضي عزيزمحمدي در جايگاه قرار گرفت و گفت: روز حادثه با تماس رضا راهي پارك شدم. وقتي به محل رسيدم نيما هم از راه رسيد و دعوا شروع شد. نيما در حال فرار بود كه چاقو كشيدم و او را دنبال كردم. در حال دويدن بودم كه چاقو به پهلويش فرو رفت و خودم هم روي زمين افتادم. متهم گفت من قصد كشتن نداشتم و ميخواستم نيما را بترسانم تا از محل برود كه حادثه اتفاق افتاد. پس از آن بهاره در جايگاه قرار گرفت و اظهارات اوليهاش را تغيير داد. او گفت: شب حادثه براي گرفتن وسايلم با رضا قرار گذاشتم. وقتي به پارك رسيدم متوجه شدم كه بين رضا و نيما دعوا اتفاق افتاده است. وقتي دعواي آنها بالا گرفت من از پارك خارج شدم و حادثه را نديدم. پس از آن چند پسر ديگر كه به شركت در نزاع متهم شده بودند در جايگاه حاضر شدند و حادثه را شرح دادند. هيئت قضايي سپس وارد شور شدند.