انقلاب اسلامي چه در مرحله حدوث و چه در عصر تداوم، پيوندي وثيق با حضور مردمي داشته و تبلور اين حضور را مي‌توان در برهه‌هايي همچون انتخابات و البته راهپيمايي‌هاي ملي دانست. در ميان مراسم انقلاب اسلامي، اما راهپيمايي بيست و دوم بهمن جايگاه ويژه‌اي داشته و دارد و تقريباً بسان سنجه‌اي است كه جهانيان، همه‌ساله ميزان همراهي امت با انقلاب و نظام را با آن ارزيابي كنند. علاوه بر اينها نكته‌اي ديگر كه در فهم دقيق اين راهپيمايي بروز و ظهور مي‌يابد، از همزماني اين رويداد با تحولات داخلي و خارجي مرتبط با كشورمان و تأثير و تأثراتي است كه تحولات از اين رويداد عظيم ملي مي‌پذيرند.
امسال راهپيمايي از منظري ديگر اهميت يافته بود و آن فشارهاي بيش از پيش نظام سلطه بر ملت ايران در مسير مذاكره براي وادارسازي به پذيرش زياده‌خواهي‌هاي غرب بود؛ مذاكراتي كه از يك سال و نيم پيش از سر گرفته‌شده و اميد طرف غربي آن بود كه فشار جنگ اقتصادي عليه جمهوري اسلامي ايران، مسير تحميل خواسته‌هايش را هموار سازد.
در مقابل رهبر معظم انقلاب اسلامي در جمع كاركنان و فرماندهان نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي تصريح كردند: «مسئول امريكايي همين چند روز قبل از اين مي‌گويد كه ايراني‌ها گير افتاده‌اند؛ ايراني‌ها در قضاياي هسته‌اي، با دستِ بسته پشت ميز مذاكره حاضر مي‌شوند. خب، اين خطاي محاسباتي است، ايراني‌ها گير نيفتاده‌اند، حالا شما در بيست و دوم بهمن ان‌شاءالله خواهيد ديد ملت ايران چه خواهد كرد و چه حضوري خواهد داشت؛ آن‌وقت معلوم مي‌شود كه آيا دست ملت ايران بسته است؟ دست ملت ايران بسته نيست و اين را در عمل نشان داده است و بعد از اين هم نشان خواهد داد، مسئولان هم همين‌جور. مسئولان كشور هم ان‌شاءالله با ابتكارات خودشان، با شجاعت خودشان نشان خواهند داد كه دست ملت ايران بسته نيست. او تصور مي‌كند كه ايران را در سه‌كنج گير انداخته! مي‌گويد پشت ايراني‌ها به ديوار رسيده است! نه آقا، اشتباه مي‌كنيد! شما هستيد كه دچار مشكليد. همه واقعيت‌هاي منطقه ما نشان‌دهنده اين است كه امريكا در اهداف خود در اين منطقه و در بيرون اين منطقه شكست خورده است. امريكا در سوريه شكست خورد، امريكا در عراق شكست خورد، امريكا در لبنان شكست خورد، امريكا در قضيه فلسطين شكست خورده است، امريكا در غزه شكست خورده است، امريكا در تسلط بر مسائل افغانستان و پاكستان شكست خورده است، در بين آن ملت‌ها منفور است، در خارج از اين منطقه هم همين‌طور است، امريكا در اوكراين شكست خورده است، شما هستيد كه دچار شكست شديد، سال‌هاي متمادي است شكست پشتِ سرِ شكست!»
چند روز نگذشت تا آنكه ملت ايران با حضور حماسي خود ثابت كردند دست‌بسته نيستند و مسئولان خود را نيز دست‌بسته نمي‌پسندند. حضور حماسي ملت ايران در بيست و دوم بهمن امسال، علاوه بر آنكه بار همراهي امت با ولايت و انقلاب اسلامي را ثابت كرد، در تحولات كوتاه‌مدت سياسي بين‌المللي نيز تأثير واضحي داشت و آن پيام «عزت‌خواهي» و «پيشرفت‌طلبي» ملت ايران بود.
در بيست و دوم بهمن امسال در شعارها، شعارنوشته‌هاي مردمي و گفتمان عمومي راهپيمايان، مي‌شد اين نكته را به‌وضوح ديد كه ملت ايران بار ديگر به صحنه آمده‌اند تا بر مطالبه قديمي خود يعني «عزت ملي» پافشاري كنند. گويي همه اين احساس را داشتند كه طرف غربي در اثناي مذاكرات به دنبال تحقير ملت ايران است تا علاوه بر آن دستاوردهاي علمي ملت ايران را از او سلب كند، خودباوري، اعتمادبه‌نفس و عزت ملي اين ملت نيز به يغما رود.
انقلاب اسلامي در بهمن 57، واكنشي روشن به تحقير ملت ايران از سوي ايالات‌متحده امريكا و نيز رژيم پهلوي دست‌نشانده‌اش بود و بيست و دوم بهمن 1393نيز واكنش گسترده ملت به سلطه‌گراني بود كه بار ديگر به دنبال تحقير ملت بزرگ ايران بودند. از سوي ديگر اين حركت بزرگ پيامي براي ديگران نيز داشت؛ آنهايي كه با انگيزه‌هاي مختلف، دانسته يا نادانسته به دنبال پذيرش توافق «بدِ» تحميلي از غرب هستند. پيام صريح ملت در بيست و دوم بهمن 1393، به آنان اين بود كه توافقي كه عزت ملي ايرانيان را خدشه‌دار كند، پذيرفتني نيست.
گويي بهتر از همه، اين امت را امامشان شناخته‌اند كه با صراحت اين حماسه را در قالب «ضربه متقابل ملت ايران» با چنين مختصاتي پيش‌بيني كردند كه فرمودند: «ان‌شاءالله در بيست‌ودوم بهمن، ملت ايران نشان خواهد داد كه كسي كه ملت ايران را بخواهد تحقير كند، با ضربه متقابل ملت ايران مواجه خواهد شد. همه ملت ايران، همه دلسوزان، در اين جهت متفق‌اند كه عزت ملي براي يك كشور، بسيار بسيار مهم است. اگر عزت بود، امنيت هم خواهد آمد، اگر امنيت بود، پيشرفت هم عملي خواهد بود والا اگر يك ملت تحقير شد، همه‌چيز او به بازي گرفته خواهد شد حتي امنيت او، حتي ثروت او و همه‌چيز او. عزت ملي بايستي محفوظ بماند و مسئولان اين را مي‌دانند و ملت ايران ان‌شاءالله در بيست‌ودوم بهمن با حضور خود، با نشان دادن اقتدار خود، با نشان دادن عزم راسخ خود، ان‌شاءالله دشمن را به‌زانو درخواهد آورد.»
