تكليف توافق دو مرحله‌اي مورد نظر امريكا كه تيم مذاكره كننده نيز اخيراً از آن دم مي‌زد، در سخنان صريح و قاطع رهبر انقلاب يكسره شد: «اين حرف را كه مي‌گويند در يك برهه درباره اصول كلي توافق شود و بعد درباره جزئيات نمي‌پسندم. اگر توافق مي‌كنند درباره كليات و جزئيات در يك جلسه واحد تصميم بگيرند.»
به نظر مي‌رسيد كشور با اظهارات مشابهي در داخل و خارج كه يك توافق سياسي قبل از توافق بر سر جزئيات مذاكرات هسته‌اي را محتمل مي‌دانست، در حال حركت به سمتي بود كه همين روزها و شايد در روز 22 بهمن كه روز مبارزه و انقلاب ملت ايران است، توافق سياسي با امريكا و طرف‌هاي مذاكره‌كننده هسته‌اي اعلام شود، اما رهبر انقلاب بنا به دلايلي كه پيش از اين نيز بارها مطرح كرده بودند، چنين اعتمادي به امريكا و اروپا ندارند: «همه آنچه بين مسئولان ما و طرف مقابل قرارداد بسته مي‌شود، بايد روشن، واضح و غير قابل تفسير و تأويل باشد... اينجور نباشد كه باز طرف مقابل كه با دبه كردن و چك و چانه كار خود را پيش مي‌برد، بتواند سر قضاياي گوناگون بهانه‌گيري كند... با تجربه‌اي كه از طرف مقابل داريم، اين را ( توافق كلي را) وسيله‌اي براي بهانه گيري‌هاي پي در پي در جزئيات خواهند كرد.»
رهبر معظم انقلاب با فطانت ، براي استدلال خويش از ميان سخنان اوباما گواه مي‌آورند «امريكايي‌ها مكرر مي‌گويند توافق نكردن بهتر از توافق بد است؛ ما هم همين عقيده را داريم! و معتقديم توافق نكردن بهتر از توافقي است كه به ضرر منافع ملي و زمينه ساز تحقير ملت بزرگ ايران شود.» و البته گواهي نيز از ميان سخنان رئيس‌جمهور محترم خودمان دارند تا همگان بدانند مسئولان دولتي نيز در عقيده به آنچه بايد از يك مذاكره موفق بيرون بيايد و يك توافق خوب نام بگيرد، متفق‌القولند: «يك نكته خوب رئيس‌جمهور گفتند كه مذاكره يعني دوطرف به نقاط مشترك برسند. اين يعني يك طرف نخواهد هر چه توقع دارد، در توافق بيايد.»
در حقيقت از اشاره رهبر معظم انقلاب در يك سخنراني به سخنان دو رئيس‌جمهوري كه پشت دو تيم مذاكره كننده هستند، چنين نتيجه گرفته مي‌شود كه وقتي قرار است «دو طرف به نقطه مشترك برسند»، چيزي به نام «توافق خوب» براي يك طرف، وجود ندارد.
اما بخش بسيار مهم ديگري ازسخنان ديروز رهبري آن جا بود كه با هدايت مردم براي پاسخگويي در روز 22 بهمن به امريكايي‌هايي كه ايران را در مذاكرات «دست بسته» مي‌دانند، عملا روز انقلاب ايران را از «روز توافق» به همان «روز مبارزه» هويت دوباره بخشيدند: «يك مقام امريكايي گفت ايراني‌ها در مذاكرات هسته‌اي دست‌بسته هستند. در روز 22 بهمن خواهيد ديد كه ملت ايران چه حضوري خواهند داشت و آن موقع معلوم خواهد شد كه آيا ملت ايران دست بسته است؟
دست ملت و مسئولان ايران هيچ‌گاه بسته نبوده و اين موضوع را در عمل نشان داده‌اند و از اين پس نيز با ابتكارات و شجاعت خود آن را نشان خواهند داد.»
رهبر انقلاب هويت 22 بهمن را كه هويت انقلاب ما و آرمان‌هاي انقلاب است از زير يك هويت جعلي كه مي‌رفت براي آن رقم بخورد و احتمالاً تبديل به روزي براي «جشن توافق سياسي جزئي مرحله اول با امريكا»(!) شود، نجات دادند و حالا 22 بهمن روز دست‌هاي باز ملت ايران خواهد بود، در مقابل مشكل هميشگي امريكا يعني «حضور مردم در صحنه».
