پس از پایان جنگ تحمیلی دولت کارگزاران با شیبی ملایم مقدار تولید را افزایش داد و در پایان کار خود، تولید نفت را در مرز 3 میلیون و 800 هزار بشکه به دولت اصلاحات تحویل داد.
دولت اصلاحان نیز تولید را در مرز 4 میلیون به عنوان میراث برای دولت های نهم و دهم به یادگار گذاشت. در سال 87 رکورد ظرفیت و تولید نفت شکسته شد؛ سیف الله جشن ساز مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت: «ظرفیت تولید نفت خام ایران از رقم بی سابقه 4 میلیون و 300 هزار بشکه در روز گذشت./ 22 اردیبهشت 1388»
تزریق گاز و آب به مخزان، احداث واحدهای نمکزدایی، برنامه ریزی دقیق و مبتنی بر اصول صیانتی برای مخازن و همچنین توسعه میدان های نفتی با توان داخلی و با هزینه ای اندک مانند میدان آزادگان نقش مهمی در این رکورد ایفا کرد.
با این موفقیت، تیم جدید نفتی از بیرون نفت وارد شد و تولید را به دست گرفت و مدیران قبلی نیز از کار کنار گذاشته شوند؛عدم آشنایی بسیاری از این مدیران با مبانی تولید و توسعه باعث شد تا روند کاهشی تولید کلید بخورد و واکنش های بسیاری را در پی داشت:« عبدالرضا رحمانی فضلی رئیس وقت دیوان محاسبت کشور : 120 هزار بشکه کاهش تولید به کشور تحمیل شده است که به دلیل تولید غیرصیانتی بوده است./7 مهر 1390»/
