فلاش بك
بوم گاتنر امريكاي مغموم و سر‌افكنده بالاي سكوي دومي قهرماني جهان مي‌رود، پيش از او اصلان بيك از شوروي با همين حال نزار روي عدد 3 ايستاده و حالا نوبت قهرمان دلاور 130 كيلوي كشتي آزاد ايران است كه بالا برود. گوينده سالن اعلام مي‌كند «عليرضا سليماني» صاحب مدال طلاي مسابقات جهاني 1989 مارتيني سوئيس. عليرضا بالا رفت، كمر‌بندي قهرماني را به كمرش بستند و مدال را بر‌گردنش آويختند. وقت پخش سرود پر‌افتخار جمهوري اسلامي ايران بود، سال 1368 جنگ تازه پايان يافته بود، امام امت سفر كرده بود و بعد از مدت‌ها اين قهرماني شادي و‌صف‌ناپذيري را به مردم هديه مي‌كرد آن هم عنواني بالا‌تر از امريكا و شوروي. يكي از پايين سكو به عليرضا مي‌گفت: جگر بوش را در‌آوردي و عليرضا كه در همهمه سالن متوجه حرفش نمي‌شد مي‌پرسيد «چي شو؟» و او بلند‌تر فرياد مي‌زد «جيگر‌شو». اينچنين بود كه دلاور‌مرد كشتي ايران ارزشمند‌ترين مدال طلاي كشتي آزاد جهان در سنگين وزن را براي ايران به ارمغان آورد. اينگونه بود كه عليرضا سليماني براي هميشه جاودان شد. هر‌چند كه او بعد‌ها نيز مدال‌آوري كرد و خوش در‌خشيد، اما ارزش مدال طلاي مارتيني سوئيس چيز ديگري بود.
عليرضا با آن هيكل تنومند و ورزيده سال‌ها آقاي كشتي ايران بود. چهره دوست‌داشتني و مر‌دانه‌اش همه را مجذوب مي‌كرد؛ به نوعي كه حتي حريفان نيز مجذوب او مي‌شدند. عليرضا بزرگ تيم‌ملي كشتي آزاد بود و سبك وزن‌ها به او پناه مي‌بردند. آرشيو عكس‌هاي كشتي را ورق كه بزني مي‌بيني كه چگونه عليرضا تركان و عسگري محمديان را بغل كرده و لبخند‌زنان عكس ياد‌گاري مي‌گيرد. تازه اينها كه سبك وزن بودند، او حتي سوخته‌سرايي را هم روي دوش مي‌گذاشت و عكس مي‌گرفت تا به همه ثابت كند چه منش پهلوانانه و قهرمانانه‌اي دارد، بيهوده نبود كه براي هميشه لقب پهلوان باشي را به خود اختصاص داد. وقتي شش بار عنوان پهلواني ايران را كسب نمود تا علاوه بر اينكه تنها طلايي سنگين وزن ايران در جهان لقب بگيرد در اين زمينه هم ركورد‌دار باشد. سليماني 26آذر 91 به عنوان پهلوان باشي كشور انتخاب شد.
پهلوان رفت
خبر مثل پتك روي سر‌مان فرود آمد، خلاصه بود ولي اينقدر تكان‌دهنده بود كه براي لحظاتي تمام همكاران مات و مبهوت به يكديگر نگاه كنند. عليرضا سليماني تنها دارنده مدال طلاي سنگين وزن‌كشتي آزاد جهان و پهلوان باشي كشور در سن 58 سالگي بر اثر سكته قلبي در‌گذشت. به همين راحتي و به همين سادگي عليرضا حالا ديگر در بين ما نيست، كشتي ايران پهلوان خود را از دست داد تا فقط افسوسش براي علاقه‌مندان باقي بماند.
خيلي سريع خاطرات از ذهنمان گذشت، قهرماني‌ها، شوخي‌ها و غيرتمندي‌ها اما آنچه بيشتر ذهنمان را اذيت مي‌كرد تنهايي پهلوان بود. اينكه او در اين سال‌ها چه كرد و چرا از وجودش استفاده نشد. حالا پهلوان عليرضا سليماني از بين ما رفته. او كه غرور‌مان را در سال 68 دوباره بازگرداند، او كه مثل تختي بالا‌تر از امريكا و شوروي روي سكوي اول جهان قرار گرفت تا تمام ايران يكصدا سرود بخوانند.
ديروز اولين واكنش را رضا سوخته‌سرايي نشان داد. توقع ديگري هم نمي‌شد داشت وقتي كه گفت برادرم را از دست دادم. در خوشي و ناخوشي كنار هم بوديم. هر وقت دلم مي‌گرفت با عليرضا درد‌دل مي‌كردم. او رقيبم بود و سال‌ها با هم كشتي گرفتيم اما اگر كشتي ايران قهرمان و پهلوان خود را از دست داد من برادرم را از دست دادم. محمد‌رضا طالقاني مرد سرد و گرم چشيده كشتي هم خيلي زود در مورد سليماني و رفتنش حرف زد: او را خيلي زود از دست داديم. اخلاق خوبش همه را جذب مي‌كرد، از وجود او در كنارم بسيار لذت مي‌بردم.
محمد‌حسن محبي كه خود از پهلوانان و قهرمانان نام‌آور كشتي ايران و همدوره سليماني محسوب مي‌شود در‌گذشت سليماني را يك ضايعه بزرگ براي كشتي كشور توصيف كرد و گفت: فقط مي‌توانم بگويم پهلوان بزرگي بود و حيف شد كه چنين شخصيتي را از دست داديم.
اميررضا خادم قهرمان جهان و معاون اين روز‌هاي وزير ورزش، قهرماني سليماني را غلبه او بر شيطان بزرگ توصيف كرد و گفت: علي شيطان بزرگ را شكست داد. او با قهرماني‌اش كاري كرد كه نگاه دولت به ورزش عوض شد. قهرماني او سنگ بناي قهر‌ماني‌هاي بعدي كشتي و ورزش ايران بود.
خبر در‌گذشت سليماني، خبري نبود كه صرفاً مختص كشتي باشد. وقتي كه علي پروين نيز اعلام كرد ورزش ايران يكي از بزرگ‌ترين سر‌مايه‌هاي خود را از دست داد. پروين كه اين روز‌ها سالگرد همبازي و دوست فوتبالي‌اش ناصر حجازي را در پيش دارد، با ناراحتي تمام فقط اين را گفت كه ورزش كشور براي امثال سليماني چه كرد؟ تا به نوعي غربت قهرمان و پهلوان كشتي ايران ثابت شود.
ديروز از بزرگ و كوچك ورزش براي در‌گذشت سليماني پيام صادر كردند. چه آنها كه امروز صاحب ميز و كرسي هستند و چه آنها كه بيرون از گود ورزش و سياست روز‌گار مي‌گذرانند. ديروز ورزش ايران بزرگمردي را از دست داد كه با وجود بدن تنومند و ورزيده‌اش، قلبي مهربان و لباني هميشه خندان داشت؛ پهلواني كه به خوبي الفباي پهلوان بودن را از حفظ بود و اجرا مي‌كرد.
سليماني رفت در حالي كه مي‌شد از او به بهترين شكل استفاده كرد كه البته ما اين كار را انجام نداديم. او رفت. ديروز ورزش ايران ماتم زده شد، فقط اميد‌واريم آنها كه مانده‌اند فراموش نشوند كه مرگ همين پشت در است.
