دستاوردهاي عظيم جبهه حق در طول تاريخ رهاورد مجاهدت‌ها و پايمردي انسان‌هاي والايي بوده كه در تبعيت از پيشواي جبهه حق و در مسير آرمان‌ها از پاي ننشستند و در اين راه پرسعادت، گاه عزيزترين داشته‌هاي خود- يعني جان خويش- را در طبق اخلاص نهادند.
سنت الهي اين چنين است كه كساني مصداق واقعي آيه شريفه «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا و َأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ» هستند كه با زحمات و تحمل دشواري‌ها، گاه مسير تاريخ را عوض مي‌كنند و حماسه‌هاي ماندگاري را رقم مي‌زنند.
تاريخ نهضت انقلاب اسلامي نيز به عنوان آخرين حلقه از حركت جبهه حق، مملو از اين حماسه آفريني‌ها و جانفشاني‌هاي مردان حسيني‌تبار و زنان زينبي نسبي است كه در پيروي از امام امت درخشيدند و نام از گمنامي يافتند. حماسه دفاع مقدس كه يكي از زيباترين برگ‌هاي دفتر تاريخ اين مرز و بوم است، حاصل درخشش اين انسان‌هاي والا بود و اين چنين جبهه‌هاي حق عليه باطل به دانشگاه انسان‌سازي بدل گشت كه سرمايه عظيم انساني انقلاب و نظام را پرورش داد. بسيج به عنوان شجره طيبه انقلاب حاصل گردهمايي چنين مومناني بود كه راه سعادت را در مسير جهاد و شهادت يافتند.
اين ايام كه هفته به يادماندني بسيج با تحقق توافق اخير هسته‌اي ايران و كشورهاي 1+5 تقارن يافته است و اين موضوع به بحث اول محافل سياسي و رسانه‌اي كشور و دنيا تبديل شده است، بي‌انصافي است اگر از آناني ياد نشود كه در دستيابي جمهوري اسلامي ايران به اين صنعت عظيم و راهبردي جهاد علمي و عملي نمودند. روشن است كه دستاوردهاي عظيم علمي كشورمان در فناوري راهبردي هسته‌اي دستاورد مجاهدت‌هاي خاموش مرداني بود كه بيش از آنكه به دنبال نام و نان باشند، اعتلاي انقلاب، نظام و كشور را جست‌وجو مي‌كردند.
نام‌هايي همچون «احمدي روشن»، «علي محمدي»، «شهرياري» و «رضايي نژاد» را قبل از شهادتشان كمتر شنيده بوديم و اين بدان معناست كه اين بزرگمردان و ديگر ياوران آنها در سنگر جهاد علمي را بايد امروز بيش از هميشه ارج نهيم. بي‌شك موقعيت امروز كشور و ملت ايران كه دشمنان را ناگزير به پذيرش حقوق ملت ايران (ولو غير رسمي) مي‌كند، حاصل تلاش‌هاي شبانه روزي اين بزرگمرداني است كه در آخر جان خويش را تقديم اسلام و انقلاب نمودند.
با هر سليقه سياسي، غيرمنصفانه است اگر نپذيريم، برتري موضع جمهوري اسلامي ايران در مذاكرات نسبت به 10 سال پيش (يعني زماني كه مصلحتاً مجبور به تعليق كامل و پذيرش داوطلبانه پروتكل الحاقي شديم) حاصل رهبري داهيانه امام خامنه‌اي (مدظله العالي)، استقامت ملت ايران و نيت و عمل خالصانه اين سنگرداران جهاد علمي بود. به راستي اگر حاصل تلاش اين بزرگواران در ساخت 19هزار دستگاه سانتريفيوژ، تكميل چرخه توليد سوخت هسته‌اي و حتي ايجاد نسل‌هاي جديد فناوري در اين عرصه نبود، تيم مذاكره كننده ما در مقابل دشمنان زياده‌خواه ملت ايران، چه چيز را براي وقوع يك توافق عرضه كنند.
آري! اگر امروز با دست پر در پاي ميز مذاكره نشسته‌ايم نبايد فراموش كنيم كه در حقيقت در سر سفره پر بركت مجاهدت شهداي هسته‌اي هستيم كه حق انتخاب داريم و دشمن نمي‌تواند همه عزت و آبروي نظام اسلامي را مطالبه نمايد. نرمش قهرمانانه امروز ما به بركت ايستادگي 10 ساله شهداي جهاد علمي بود و امروز همه ما- باز هم تأكيد مي‌شود با هر سليقه سياسي- بايد در درجه نخست قدردان تلاش و مرارت‌هاي اين بسيجيان سنگر جهاد علمي باشيم.
بدون شك بزرگ‌ترين قدرداني و ارج نهادن به اين جايگاه عظيم و والا، استمرار خطي است كه به پاي آن خون اين گوهران بي‌همتا ريخته شده است و به تعبير دقيق و زيباي رهبر معظم انقلاب اسلامي مصداق واقعي پيروي از خون اين شهيدان، يعني «ايستادگي در برابر زياده‌خواهي‌ها همواره بايد شاخص خطّ مستقيم حركت مسئولان اين بخش باشد و چنين خواهد بود ان‌شاء‌الله.»
