برخلاف سرعت بالاي رئيسجمهور در معرفي اعضاي كابينه به مجلس و با گذشت نزديك به دو ماه از شروع به كار دولت يازدهم، روز گذشته دكتر روحاني در حكمي شهيندخت مولاوردي را به سمت «معاون رئيسجمهور در امور زنان و خانواده» منصوب كرد.
به گفته اعضاي مركز امور زنان و خانواده، كارگروه زنان رئيسجمهور يازدهم براي انتخاب گزينه پيشنهادي معاونت امور زنان در هفتههاي اخير جلسات متعددي را با گروههاي مختلف زنان برگزار كرده و از برخي نيز درخواست برنامه داشته است و از همه اقشار زنان فعال دعوت به عمل آمد ولي در عين ناباوري شهيندخت مولاوردي از جمله اعضاي حزب منحله مشاركت به عنوان گزينه نهايي انتخاب شد و دولت اعتدالگرا و شايستهسالار كليد ساختمان نوفللوشاتو را به او تحويل داد.
شهيندخت مولاوردي از جمله اعضاي حزب منحله مشاركت است كه يادداشتها و مقالات او در سايتهاي وابسته به عناصر ملي - مذهبي با رويكردي كاملاً فمينيستي به رشته تحرير درآمده است. وي در دوران رياست جمهوري خاتمي، مدير ارتباطات بينالملل مركز امور مشاركت زنان رياست جمهوري بوده است. مولاوردي در دوران هشت ساله اصلاحات و پس از آن براي ارتقاي جايگاه و حقوق زنان بر اساس آموزههاي فمينيسم و برابري جنسيتي فعاليتهاي زيادي داشته است.
شهيندخت مولاوردي، دبيركل جمعيت دفاع از حقوق بشر زنان و عضو ائتلاف اسلامي زنان در جلسهاي با حضور خبرنگاران و با محوريت عدم حضور زنان در كابينه دولت آقاي روحاني، با انتقاد از انتصابهاي حجتالاسلام حسن روحاني و قرار نداشتن وزير زن در كابينه دولت يازدهم عنوان ميكند: سهم زنان در ليست 33 نفره دولت يازدهم صفر است، چرا به زنان اعتماد نميكنند و تناسب رشته با پست مديريتي را به زبان ميآورند، در حالي كه يك پزشك اطفال 16 سال وزير امور خارجه كشور بوده است.
وي همچنين در ۸ مرداد ۱۳۸۸ زير بيانيهاي اعتراضي را امضا كرده است كه در آن آشوبگران خياباني افرادي صلحجو خوانده شدهاند و آشوبهاي غيرقانوني پس از انتخابات را كاملاً مسالمتآميز و قانوني معرفي كرده است.
شهيندخت مولاوردي كه از مدعيان تقلب در انتخابات 88 بوده است و به گفته خود در صف اول صفآراييهاي خياباني و آشوبهاي پس از انتخابات قرار داشته است، از جمله نويسندگان نامه به خاتمي در آستانه انتخابات رياست جمهوري يازدهم است كه با ادعاي دفاع از شبههافكني در انتخابات 88، از وي به عنوان نماد اخلاق و قانونگرايي، اعتدال و ميانهروي نام ميبردند.
حال بايد پرسيد، حجتالاسلام روحاني كه از همان ابتدا با شعار تدبير و اميد به صحنه انتخابات وارد شد و پس از اينكه توانست رأي 51 درصدي مردم را از آن خود كند، از تشكيل دولت اعتدال به مردم خبر داده بود، آيا چنين انتخابي را مصداق اعتدال و اعتدالگرايي ميداند؟چگونه شهيندخت مولاوردي با چنين پيشينه و سوابقي ميتواند در حوزه زنان، اعتدال را خط مشي خود قرار داده و در عين حال مسائل زنان را به حاشيه نبرد؟ آيا انتصاب شهيندخت مولاوردي با چنين سوابق مبرهني به عنوان «معاون رئيسجمهور در امور زنان و خانواده» از جمله اقدامات دور از افراط و تفريط به حساب ميآيد؟ آيا انتخاب چنين گزينههايي، شايستهسالاري دولت يازدهم را زير سؤال نميبرد؟ آيا گزينه انتخاب شده با شعارهاي دكتر روحاني همخواني دارند؟