تا وقتی یک عدد 2 سمت چپ عدد دو رقمی سن توست، همه تو را به‌عنوان یک جوان رعنا می‌شناسند. اصلاً انگار عبارت «بیست و...» حتی اگر به 9 ختم شود، استعاره‌ای از جوانی است. انگار عدد 30 استعاره‌ای برای ورود به دنیای بزرگسال‌ها و خداحافظی از جوانی است. حتی بیشتر تعریف‌های رسمی و غیررسمی هم جوانی را بین 19 تا 30 سالگی می‌دانند. اگر شما 31 ساله باشید، دیگر نمی‌توانید در هیچ‌کدام از کنگره‌های هنری و مسابقات ورزشی ویژه جوانان شرکت کنید. همه این اتفاقات در علم روانشناسی به بحران 30 سالگی تعبیر می‌شود. اما این بحران برای کسانی است که در طول جوانی‌شان، یا انتخاب نکرده‌اند یا انتخاب‌هایشان درست نبوده.
***
سال گذشته را که یادتان هست. انقلاب اسلامی ایران 30 ساله شد. بدون هیچ بحرانی آخر انقلابیون اصیل که همان آحاد ملت و مردم بودند، انتخاب‌هایشان را درست انجام داده بودند. از 12 فروردین 1358 که برگه «آری» را انتخاب کردند تا همه انتخاب‌های مجلسی‌ها و دولتی‌ها و... اصلاً به خاطر همین بود که بحران 30 سالگی دامنگیرش نشد.
شاید وجه دیگرش این باشد که هرچه انواع بحران بود در این 30 ساله برایش ردیف کردند. از جنگ و تهدید گرفته تا تحریم و تنبیه! انقلاب اسلامی اساساً با بحران بزرگ شد و هر روز با یک بحران جدید روبه‌رو بود. این حرکت انقلابی و مردمی چنان چشمی از بی‌چشم‌و‌روهای جهان درآورده بود که نمی‌توانستند ریختن یک جرعه آب گوارا در گلوی ایرانی‌ها را ببینند. شاید تحمل و مدیریت همین بحران‌ها بود که نگذاشت چیزی به‌عنوان بحران 30 سالگی باقی بماند.
***
اما انگار نداشتن بحران 30 سالگی هم داستانی شد برای سوختن بینی بعضی‌ها. اصلاً چه معنا دارد که انقلابی بدون بحران وارد دهه چهارمش بشود؟! بحران
30 سالگی انقلاب بدون اینکه هیچ ربطی به سن و سال انقلاب داشته باشد در حالی از سمت دشمنان آفریده شد که همه‌اش خیر بود و برکت. به لطف این بحران، فیلم‌های سخنرانی حضرت امام از منتها الیه آرشیوهای رسانه ملی جان دوباره گرفت و دستگاه‌های افست، بیشتر از هر زمان تصاویر رهبری را روی کاغذهای ایرانی و خارجی چاپ کردند. کرک و پر گرگ‌های میش‌نما ریخت و سره از ناسره جدا شد. شعارها و سرودهای انقلابی بیشتر از هر زمانی در صفحه‌های اینترنتی جست‌وجو شد و آهنگ‌های پیشوازش بیشتر از هر وقتی خریداری شد.
راستی خودمانیم،در این چند ساله سابقه داشته که قبل از شروع دهه فجر، مردم در انتظار شرکت در راهپیمایی 22 بهمن باشند؟ امسال حتی «اللـه‌اکبر» شب 22 بهمن از فریاد این شعار در بهمن 57 هم مهم‌تر شده.
***
بیچاره‌ها می‌خواستند نظریه‌های علمی‌شان در ایجاد بحران 30 سالگی خدشه‌ای برندارد. چه خواب‌های پریشانی دیده بودند برای ما. چه می‌خواستند، چه شد!
