جوان آنلاین: ایرج رضایی، در کانال تلگرامی خود با اشاره به سرودهای از سنایی نوشت: «نیست مِهرِ زمانه بیکینه | سیر دارد میانِ لوزینه!» بیت از حدیقه سنایی است. سنایی در این بیت با استفاده از خوراکی (نوعی شیرینی به نام لوزینه)، سعی کرده به زعم خود، تصویر یا ایماژی از ماهیت زندگی، غایت و نهایت کار جهان، ارائه دهد. ظاهراً از شوخیهای بیمزه قدیم، گذاشتن حبهای سیر در میان لوزینه بوده است. طرف گازی به لوزینه میزده و مطابق معمول از چشیدن شیرینی و خوشمزگی بیحساب آن حظ میکرده، اما به گاز دوم یا سوم و مزه تلخ سیر نهفته در آن که میرسیده، از خوردن هر چه لوزینه پشیمان میشده! سنایی میگوید زندگی هم همینطور است. ذاتش با نیرنگ پیوند خورده. به نظر شیرین مینماید؛ اما در پایان به مغز، ماهیت و هسته سختش که رسیدی، درمییابی که سرت کلاه رفته و خلاف آنچه میپنداشتی، سخت ناخوشایند و بدمزه بوده است.