جوان آنلاین: مهدی جهان تیغی در کانال تلگرامی خود چهار صحنه از انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳ را روایت کرد. آنچه او اشاره کرده به شرح ذیل است:
صحنه اول: انتخابات سه قطبی و کاملاً رقابتی دور اول انتخابات ریاست جمهوری تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد. دو قطب انتخاباتی جلیلی و قالیباف گرچه با یکدیگر رقابت سنگین درون گفتمانی داشتند ولی ماندن هر دو سبب شد دیگر قطب انتخابات یعنی پزشکیان، فرصت جمعآوری رأی بیشتری را پیدا نکند. این نکته مهمی است که دو قطب جلیلی و قالیباف همزمان رقابت با یکدیگر، مقابله راهبردی نیز با پزشکیان داشتند و از سبد جبهه انقلاب نیز مشترکاً صیانت میکردند. حالا دو قطب جلیلی و قالیباف وارد دوره جدیدی شدهاند که بنا به سیاستورزی به ستاد مشترک انتخاباتی ختم میشود و پیشرانهای قبلی نزاعهای انتخابات یعنی زاکانی و حتی قاضیزاده را نیز دوباره فعال خواهد کرد. در همین حال، مسعود پزشکیان هم بهتنهایی به یک قطب قدرتمند انتخاباتی تبدیل شده که از یک طرف به لحاظ شخصیتی توانسته نگاههای مردمی را به خود جلب کند و از طرفی دیگر کمپین بزرگی از نخبگان سیاسی جریان اصلاحات و دولتمردان کابینه روحانی او را در فضای مجازی و تبلیغاتی حمایت و تلاش میکنند ضعفهای سیاسی وی را بپوشانند و مزیتهایی را که ندارد به صورت مجازی برای او خلق کنند.
صحنه دوم: عمده کسانی که بعد از فتنه ۸۸ و بعد از حوادث ۱۴۰۱، سیاست تحریم انتخابات را در پیشگرفته بودند، برای انتخابات اخیر دوباره فعال شدند. فعالان برجسته سیاسی که تا دیروز تحریم انتخابات را برند سیاسی خود معرفی میکردند ولی در این دوره از انتخابات کارشان به تلفن زدن به افراد برای افزایش مشارکت در انتخابات رسید. البته اصلاحطلبان بر خلاف ادعای چندین ساله خود نهتنها رقم خاصی به مشارکت اضافه نکردند بلکه در صندوق رأی جبهه سنتی انقلاب با حریفان خودشان رقابت و شراکت کردند. بماند که بسیاری از کسانی که به پزشکیان رأی دادند بیش از آنکه به صورت جریانی به اصلاحات یا اعتدال رأی بدهند به شخص پزشکیان و ویژگیهای شخصیتی و تأکید وی بر گفتمانهای مشابه اصولگرایان مثل عدالت رأی دادند.
صحنه سوم: دومین انتخابات بعد از حوادث سال ۱۴۰۱ در حالی برگزار شد که ضدانقلاب و جریان موسوم به زن، زندگی، آزادی منفعلترین جریان فعال در انتخابات ریاست جمهوری اخیر در دوره اول بود. اینترنشنال و بیبیسی فارسی عملاً در بازی نبودند و برخلاف گذشته عملیاتهای رسانهایشان موجی در محیط داخلی ایران ایجاد نمیکرد. این موضوع مهمی است که باید به درستی درک شود. برداشت درست این است که آنها درنیامدن بخشی از جامعه به صندوق رأی اصلیترین عامل نبودند و این یعنی اینکه برای بازگرداندن بخش ناراحت، ناامید، بیتفاوت یا حتی قهر کرده جامعه به صندوق رأی، راهحلی از درون ایران باید جستوجو کرد.
صحنه چهارم: همزمان با برگزاری انتخابات، گروهکهای تروریستی تجزیهطلب و تکفیری فعال در جنوب شرق به یک صندوق رأی که آرای مردم بلوچ و اهل سنت در آن بوده، حمله میکنند و دو تن از مأموران نیروی انتظامی را به شهادت میرسانند. گرچه این حادثه غمانگیز است، ولی زیباترین صحنه انتخابات ریاست جمهوری را هم به تصویر میکشاند. این تصویر خونآلود از یک طرف نشان میدهد که ضدانقلاب از وجود مردمسالاری و شرکت مردم در انتخابات چقدر عصبانی است و از طرفی دیگر نشان میدهد که حاکمیت با خون مأموران خود از مردمسالاری و رأی مردم در دورترین نقاط کشور هم صیانت میکند.